Για τους φίλους της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Αντονι Μαρσιάλ (θα) είναι πάντα ο… παραλίγο σταρ. Δεν πρόκειται για υπερβολή, αλλά για απτή πραγματικότητα. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως τα έκανε όλα μικρός. Γεύτηκε το νέκταρ των επιτυχιών, δημιούργησε προσδοκίες και έσπασε ρεκόρ.
Βιαστικός να καθιερωθεί, χωρίς όμως ποτέ να φτάσει στο υψηλότερο ταβάνι που θα μπορούσε και με βάση τις δεδομένες ικανότητές του. Το 2015, λίγους μήνες προτού συμπληρώσει τα 20 χρόνια του ο Μαρσιάλ, μεταγράφηκε από τη Μονακό στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το συνολικό ποσό άγγιξε τα 60 εκατ. ευρώ (συμπεριλαμβάνονται τα μπόνους και οι αμοιβές, άρα μεγαλώνει) και αυτό ήταν το υψηλότερο χρηματικό ποσό που δαπάνησε ομάδα για έναν παίκτη …τινέιτζερ.
Πάνω και από τον Λουκ Σο που επίσης είχε αποκτήσει νωρίτερα η Γιουνάιτεντ ή ακόμη και τον «πολύ» Μαρκίνιος που εντάχθηκε στην Παρί Σεν Ζερμέν. Ο Μαρσιάλ, για τους πολλούς έμοιαζε με ένα «παιδί από ατόφιο χρυσάφι» και όλος ο (ποδοσφαιρικός ) κόσμος ήταν μπροστά του.
Τι έκανε στην πορεία ο ποδοσφαιριστής που έμεινε εδώ και κάμποσους μήνες χωρίς ομάδα και ετοιμάζεται να έρθει την Τετάρτη στην Αθήνα ώστε να υπογράψει και να ενταχθεί στην ΑΕΚ, να οριστικοποιηθεί, δηλαδή, η συμφωνία; Ο Μαρσιάλ γεύτηκε απλόχερα την αποδοχή των προπονητών του ή ειδικών του ποδοσφαίρου. Ο Σερ Αλεξ για παράδειγμα, είχε κάποτε πει ότι «μπορεί να κάνει τα πάντα στο χορτάρι» και όντως αυτή υπήρξε μια προσέγγιση καθόλου μακριά από την πραγματικότητα.
Τι έκανε στην Αγγλία…
Στο Ολντ Τράφορντ και γκολ έβαζε και ασίστ μοίραζε ο Μαρσιάλ, όχι όμως με συνέπεια. Τουλάχιστον όχι με τόσο μεγάλη, γιατί αλλιώς θα ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Κατά έναν περίεργο λόγο, όλοι οι τεχνικοί του έδιναν μια ακόμη ευκαιρία ώστε να σταθεί και να λάμψει. Και εκεί που έφτανε ψηλά, ξανά έπεφτε σε αγωνιστικό λήθαργο, μη μπορώντας να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Και αυτό είχε ως αποτέλεσμα ναι μεν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να διατηρεί τον Γάλλο κυνηγό στο ρόστερ της, ταυτόχρονα όμως «φόρτωνε» τη γραμμή κρούσης και με άλλους φορ, σημάδι πως δεν του είχε απόλυτη εμπιστοσύνη, δεν πίστευε πως θα ανακάμψει.
Τελικά, ύστερα από εννιά χρόνια στην Αγγλία και τη θητεία στους χλιδάτους Κόκκινους Διαβόλους, ένα δανεισμό στη Σεβίλλη και μετέπειτα μια απραξία μηνών, ο Μαρσιάλ δείχνει έτοιμος να καταφθάσει στην ΑΕΚ. Από τις 9 του περασμένου Δεκέμβρη έχει να αγωνιστεί. Μετά ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και επίσης λέγεται πως έπεσε στη δίνη της κατάθλιψης. Βουτιά στην ποδοσφαιρική ανωνυμία.
Θα βγει, άραγε, ξανά στην επιφάνεια, ένας ποδοσφαιριστής που ακόμη δεν έκλεισε τα 30 του χρόνια; Ποιος ξέρει. Αν είναι υγιής και μπορεί ή θελήσει να θυμηθεί κάτι από τον καλό εαυτό του, ασφαλώς και θα δώσει στην ΑΕΚ. Διαφορετικά θα μείνει στην ιστορία των μεταγραφών ως ένα ακόμη ακριβό στοίχημα, ένα ρίσκο που δεν έπιασε…