Ο Ντιέγκο Φορλάν ήταν ένας πολλά υποσχόμενος τενίστας ως νεαρός και μέχρι τα μέσα της εφηβείας του είχε σκεφτεί να γίνει επαγγελματίας σε αυτό το άθλημα. Τελικά, τον κέρδισε το ποδόσφαιρο, ακολουθώντας τα βήματα του παππού, του πατέρα και του αδελφού του (οι δύο πρώτοι ήταν διεθνείς της Ουρουγουάης, όπως θα γινόταν και ο ίδιος ο Ντιέγκο).
Μέχρι το 2003, έχοντας πρόσφατα κλείσει τα 24, έπαιζε για την πρωταθλήτρια της Premier League, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στην περιοδεία προετοιμασίας εκείνου του καλοκαιριού στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο σύλλογος είχε πρόσβαση σε μερικά από τα γήπεδα τένις στα κεντρικά γραφεία του γίγαντα αθλητικών ειδών, Nike, στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.
Εκεί, ο Ρουντ Φαν Νιστελρόι προκάλεσε τον Ουρουγουανό φορ σε ένα ματς τένις. Όλη η ομάδα, η οποία περιελάμβανε παίκτες όπως ο Ρίο Φέρντιναντ, ο Γκάρι Νέβιλ και ο Πολ Σκόουλς, συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν, μαζί με τον προπονητή τους Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος, όπως λέει η ιστορία, έβαλε χρήματα στη νίκη του Φορλάν, γνωρίζοντας το υπόβαθρό του στο τένις.
«Όλοι περίμεναν να κερδίσω, αλλά η πίεση ήταν μεγάλη και κανείς δεν ήξερε ότι μέσα μου σκεφτόμουν, “Πρέπει να κερδίσω!”» είχε δηλώσει προσφάτως ο Φορλάν. «Ο σερ Άλεξ είπε: “Πάω για τον Ντιέγκο”. Ζητωκραύγαζε για μένα. Φτάσαμε στο tiebreak και κέρδισα. Ήταν μια ανακούφιση, γιατί ένα tiebreak είναι σαν πέναλτι. Μπορείς να χάσεις μερικές φορές όταν δεν το αξίζεις πραγματικά, γιατί μπορεί να είναι μόνο ένας πόντος που το αποφασίζει».
Ο εξαιρετικά ανταγωνιστικός Φαν Νιστελρόι, ο οποίος λέγεται ότι ήταν μελαγχολικός ακόμα κι αν η Γιουνάιτεντ είχε κερδίσει έναν αγώνα αλλά δεν είχε σκοράρει σε αυτόν, ήταν πιθανώς λίγο λιγότερο ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα από τον προπονητή του.
Ο 45χρονος Ουρουγουανός αφηγήθηκε την ιστορία από το σπίτι του στο Μοντεβιδέο, την πρωτεύουσα της χώρας του, στο πλαίσιο της εξήγησης πώς και γιατί κατέληξε να παίζει στο Masters Tour της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τένις (ITF).
Ο Φορλάν έκανε το ντεμπούτο του στην ηλικιακή κατηγορία 35+, πριν μετακομίσει στην ομάδα 40+. Τώρα, έχοντας κλείσει τα 45 τον Μάιο, παίζει εναντίον ατόμων ηλικίας 45 ετών και άνω. Η πιο πρόσφατη εκδήλωσή που πήρε μέρος, στη Λίμα του Περού, πριν από δύο μήνες, ήταν σε ATP 1000. Αυτό είναι μέχρι στιγμής και το υψηλότερο επίπεδο στο οποίο έχει αγωνιστεί.
Το ITF Masters Tour μπορεί να μην είναι επαγγελματική κατηγορία, αλλά ορισμένες από τις εκδηλώσεις του απονέμουν χρηματικά έπαθλα στον νικητή. Ένα επίπεδο πάνω από τις διοργανώσεις στις οποίες παίζει ο άλλοτε επιθετικός της Ατλέτικο Μαδρίτης είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το αντίστοιχο των Grand Slams, όπου ο Αρνάου Κλεμέν, πρώην Νο 10 στον κόσμο και φιναλίστ του Australian Open, έχει αγωνιστεί στην ίδια ηλικιακή κατηγορία με τον Ουρουγουανό τα τελευταία δύο χρόνια.
Ο 45χρονος, ακόμα σε εξαιρετική κατάσταση και με τα γνωστά μακριά μαλλιά του ανέπαφα, έχει παίξει τέσσερα τουρνουά Masters (δύο στο Μοντεβιδέο, ένα στην Punta del Este – μια άλλη πόλη στην Ουρουγουάη – και πιο πρόσφατα αυτό στη Λίμα). Έφτασε στα προημιτελικά στο απλό της Λίμα, ενώ αυτός και ο συμπαίκτης του κέρδισαν τον τίτλο του διπλού χωρίς να χάσουν σετ!
Παίζει τένις τέσσερις φορές την εβδομάδα και έχει ζητήσει από τον καλό του φίλο και πρώην αρχηγό της Ουρουγουάης στο Davis Cup, Ενρίκε Πέρεθ, να αρχίσει να συνεργάζεται μαζί του για να βελτιώσει το παιχνίδι του. Στοχεύει να παίξει τέσσερα ή πέντε ακόμη τουρνουά φέτος και παραδέχεται ότι δεν μπορεί παρά να είναι πολύ ανταγωνιστικός στο γήπεδο. Ακόμα κι αν τώρα παίζει μπροστά σε μόνο μερικές εκατοντάδες φιλάθλους, αντί για 50.000 και πλέον οπαδούς του ποδοσφαίρου.
Ο ποδοσφαιριστής Φορλάν ήταν εξαιρετικά γυμνασμένος, τεχνικά ολοκληρωμένος και είχε και τα δύο πόδια. Μετά την σχεδόν τριετή παρουσία του στο «Ολντ Τράφορντ», απόλαυσε παραγωγικές περιόδους στην Ισπανία με τη Βιγιαρεάλ, την οποία βοήθησε να φτάσει στα ημιτελικά του Champions League 2005-06, και στη συνέχεια με την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Κέρδισε το Pichichi Trophy – το βραβείο για τον πρώτο σκόρερ σε μια σεζόν στη La Liga – και στους δύο συλλόγους. Με την Ατλέτικο, σκόραρε δύο φορές στον τελικό του Europa League 2009-10 , έχοντας σκοράρει σε κάθε σκέλος του ημιτελικού. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο εκείνου του καλοκαιριού, τα πέντε γκολ που πέτυχε βοήθησαν την Ουρουγουάη να φτάσει στα ημιτελικά.
Ο Φορλάν τελικά σκόραρε περισσότερα από 300 γκολ σε μια καριέρα που τον οδήγησε επίσης στην Ιταλία, τη Βραζιλία, την Ιαπωνία, την Ινδία και το Χονγκ Κονγκ και κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα (για τον καλύτερο παίκτη) όντας από κοινού πρώτος σκόρερ σε εκείνο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Νότια Αφρική.
Τελικά αποσύρθηκε τον Αύγουστο του 2019, σε ηλικία 40 ετών, και παρά το γεγονός ότι είναι πρεσβευτής της Γιουνάιτεντ, της Ατλέτικο και της La Liga, κάνοντας ταξίδια στο εξωτερικό για λογαριασμό της πρώτης και διατηρώντας επαφή με μερικούς πρώην συμπαίκτες του, έχει βρει χρόνο για να ασχοληθεί εντατικά με την πρώτη του αγάπη.
Επιπλέον αγωνίζεται και σε μια ερασιτεχνική ομάδα της Ουρουγουάης, αλλά αυτές τις μέρες προτιμά να παίζει τένις και padel, ένα άλλο άθλημα ρακέτας που έπαιξε επίσης ως νεαρός. Μακριά από την αθλητική του ζωή, τα τέσσερα παιδιά του Φορλάν, τον κρατούν επίσης απασχολημένο. Μετά την συνταξιοδότηση του από το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε και λίγο με το γκολφ, ωστόσο τελικά το παράτησε και επέστρεψε στο τένις. Τίποτα άλλο δεν του δίνει την ίδια ικανοποίηση με το άθλημα που, μαζί με το ποδόσφαιρο, διέπρεψε στα νιάτα του.
«Χρειάζομαι κάτι όπου να μπορώ να τρέξω», είχε αναφέρει σε δηλώσεις του. «Γκολφ, παίζεις σε όμορφα μέρη – μου αρέσει και εξακολουθώ να το κάνω, αλλά χρειάζομαι κάτι διαφορετικό, κάτι πιο παρόμοιο με το ποδόσφαιρο. Άρχισα να προπονούμαι και να παίζω τένις και γινόμουν όλο και καλύτερος. Στην αρχή, έπαιζα με τους κορυφαίους παίκτες του συλλόγου και παίκτες από όλη την Ουρουγουάη και ήταν εύκολο για αυτούς να με κερδίσουν. Τότε ήταν πιο δύσκολο. Τώρα μπορώ να κερδίσω. Στα τουρνουά συλλόγων, έχανα στον πρώτο γύρο, τώρα κερδίζω πολλά από αυτά».
Όπως και ένα από τα είδωλά του στο τένις, ο Ράφα Ναδάλ, ο Ντιέγκο Φορλάν είναι δεξιόχειρας σε οτιδήποτε άλλο κάνει, αλλά αριστερόχειρας στο τένις. Βέβαια δεν είναι μόνο ο Ουρουγουανός που ακροβατούσε ανάμεσα στο ποδόσφαιρο και στο τένις.
Ο Ρότζερ Φέντερερ έπαιξε ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο στην πατρίδα του την Ελβετία μέχρι να επικεντρωθεί στο τένις του σε ηλικία 12 ετών. Ένας από τους κορυφαίους συλλόγους της Σκωτίας, η Ρέιντζερς, κάποτε προσέφερε σε έναν 14χρονο Άντι Μάρεϊ μια δοκιμή, ενώ ο Ναδάλ προέρχεται από μια ποδοσφαιρική οικογένεια – ο θείος του, Μιγκέλ, είναι ένας θρυλικός πρώην αμυντικός της Μπαρτσελόνα και της Ισπανίας – και είναι πολύ καλός παίκτης ο ίδιος: Πέτυχε χατ-τρικ κόντρα στον τότε τερματοφύλακα της Ισπανίας Ίκερ Κασίγιας σε φιλανθρωπικό αγώνα το 2008. Ο μεγαλύτερος αμυντικός του ποδοσφαίρου, ο Πάολο Μαλντίνι, προκρίθηκε στο διπλό της διοργάνωσης Milan Challenger πριν από επτά χρόνια, χάνοντας στον πρώτο γύρο.
Ως ποδοσφαιριστής, ο Φορλάν έπρεπε να αντιμετωπίσει τον εαυτό του ακολουθώντας το τένις από απόσταση. Θυμάται να παρακολουθεί τον συναρπαστικό τελικό του Wimbledon το 2001 – όταν ο Γκόραν Ιβανίσεβιτς, ένας άλλος αριστερόχειρας, νίκησε τον Πατ Ράφτερ σε πέντε σετ – ενώ βρισκόταν σε περιοδεία προετοιμασίας με την Ιντεπετιέντε. Ως έφηβος, ο Φορλάν παρακολουθούσε πάντα τις προσπάθειες της Ουρουγουάης στο Davis Cup και στη συνέχεια, καθώς η επαγγελματική του καριέρα απογειώθηκε, παγιδεύτηκε από την αντιπαλότητα που αφορούσε τους Φέντερερ, Ναδάλ, Νόβακ Τζόκοβιτς και Μάρεϊ.
Όταν είχε αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο για μερικά χρόνια, ο Κάρλος Ομπρεγκόν, ένας συμπατριώτης του Φορλάν που αγωνίζεται στην κατηγορία 65+ της διοργάνωσης και φίλος του, τον έπεισε να δοκιμάσει το ITF Masters – αλλά τον προειδοποίησε ότι θα έπρεπε να προπονηθεί σωστά.
Ο Ντιέγκο δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Προπονήθηκε σκληρά και έκανε το ντεμπούτο του στην ομάδα άνω των 35 ετών στο Μοντεβιδέο τον περασμένο Ιούλιο, φτάνοντας στον δεύτερο γύρο. Στην αρχή του τρέχοντος έτους, πήγε τα πράγματα σε άλλο επίπεδο, ζητώντας τη βοήθεια του φίλου του Πέρεθ, αρχηγού της Ουρουγουάης στο Davis Cup για σχεδόν 20 χρόνια, ο οποίος προπονεί νέους παίκτες στην ομάδα του Φορλάν.
Ο Ουρουγουανός λατρεύει την ατμόσφαιρα στα τουρνουά και τη συγκίνηση του να αγωνίζεσαι ξανά – ακόμα κι αν υπάρχουν μόνο μερικές εκατοντάδες άνθρωποι στο πλήθος. Απολαμβάνει επίσης τις βελτιώσεις που κάνει παίζοντας τακτικά και μελετώντας το άθλημα.
Παρακολουθεί τον Ναδάλ και είναι μεγάλος υποστηρικτής του Ντένις Σαποβάλοφ, με τον οποίο είχαν και μια ίδια κίνηση: Το backhand με το ένα χέρι. Ένας τραυματισμός πριν από μερικά χρόνια αποδυνάμωσε τον αριστερό ώμο του και ο Φορλάν αναγκάστηκε να αλλάξει σε δύο χέρια.
Και ενώ ο Φορλάν έχει μεγάλα αθλητικά πλεονεκτήματα στους αγώνες, αντιμετωπίζει αντιπάλους με πολύ μεγαλύτερη εμπειρία στο τένις και μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην προσαρμογή του στο άθλημα ήταν η πνευματική. Έχοντας περάσει ολόκληρη την ποδοσφαιρική του καριέρα επικεντρωμένος στην προσπάθεια να σκοράρει μόλις του παρουσιαζόταν μια καλή ευκαιρία, έπρεπε να επαναπρογραμματίσει τον αθλητικό του εγκέφαλο για την υπομονή που απαιτεί το τένις.
Η αλλαγή αθλήματος σήμαινε επίσης την κατανόηση μιας νέας ισορροπίας μεταξύ προσωπικής απόδοσης και τελικού αποτελέσματος. «Στο ποδόσφαιρο, υπήρχαν τόσα πολλά παιχνίδια που δεν έπαιξα καλά, αλλά σκόραρα», είχε πει ο πρώην επιθετικός της Βιγιαρεάλ.» Ένα γκολ άξιζε πολύ περισσότερο από έναν βαθμό. Στο τένις, δεν είναι σαν να χάνεις έναν πόντο και μετά να λες, “Εντάξει, ο αγώνας τελείωσε”. Υπάρχει πάντα χρόνος.
«Είναι σαν τον Κάρλος Αλκαράθ όταν κέρδισε το Roland Garros (το Γαλλικό Όπεν τον Ιούνιο) – δεν έπαιζε πάντα το τένις που ήθελε να παίξει, αλλά κέρδισε. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να καταλάβετε». Ο Ουρουγουανός έχει μιλήσει με αρκετούς τενίστες για αυτές τις ψυχικές προκλήσεις.
Η κατάταξή του στην ITF για την κατηγορία 45+, από περίπου 2.000 παίκτες που αγωνίζονται σε πολλά τουρνουά, είναι Νο 191 για μονά και 97 για διπλά, η οποία θα πρέπει να ανέβει καθώς παίζει σε περισσότερα τουρνουά.
Στο πιο πρόσφατο τουρνουά του, έχασε από τον Αντόνιο Αμάρο Ντα Σίλβα Φίλιο, ο οποίος βρίσκεται στο Νο 28 και έχει φτάσει μέχρι το Νο 2 σε διαφορετική ηλικιακή ομάδα, σε straight sets, αλλά αισθάνεται ότι έμαθε πολλά απέναντι σε έναν αντίπαλο που πριν από έξι χρόνια έπαιζε στα προκριματικά μιας επαγγελματικής διοργάνωσης στη Βραζιλία.
Ο Φορλάν έχει βελτιωθεί σημαντικά και τώρα θέλει απλώς να συνεχίσει να δουλεύει σκληρά και να βελτιώνει ακόμα περισσότερο το παιχνίδι του. Ονειρεύεται να είναι στο Wimbledon το επόμενο καλοκαίρι, χωρίς να έχει πάει ποτέ στο Grand Slam του Λονδίνου. Αυτό θα ήταν ως θεατής, φυσικά, όχι ως παίκτης. Αυτό μπορεί να είναι ένα βήμα πολύ μακριά ακόμη και για αυτόν τον σπουδαίο αθλητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: The Athletic
Δείτε όλα τα βίντεο της ΑΕΚ και εκατοντάδες ακόμη αθλητικά στιγμιότυπα στο highlights365.gr
Ακολουθήστε το aek365 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!