Ο coach Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την ήττα του Παναθηναϊκού από τη Ρεάλ και εστιάζει στην άμυνα που θα είναι το σημείο κατατεθέν, τον Ουόλτερς που θα ξεκλειδώσει την δημιουργία και το «4άρι» που πρέπει να σουτάρει για να βελτιώσει την επίθεση.
Παναθηναϊκός και Stoiximan μαζί για τα 3 επόμενα χρόνια! Μάθε περισσότερα
Ήταν σίγουρα ένας αποτέλεσμα άτυχο για τον Παναθηναϊκό. Γιατί άτυχο; Γιατί κράτησε τη Ρεάλ στους 71 πόντους – που είχε μεγάλες απουσίες – αλλά κυρίως γιατί την οδήγησε σε 19 λάθη!
Όταν, λοιπόν, αναγκάζεις τον αντίπαλο, μέσα από την άμυνά σου να φτάσει σε τέτοια νούμερα, το μόνο που χρειάζεσαι είναι να είσαι λίγο πιο σοβαρός στην επίθεση.
Χαμένες βολές, αστοχία στα δίποντα – υπό το φόβο του Ταβάρες κυρίως – και στο τέλος δεν υπήρχε μυαλό στα κρίσιμα. Βιαστικά σουτ, πάνω σε άμυνα, κακά διαβάσματα και φυσικά η μπάλα άργησε να μπει στα mismatch σε ένα Γκουντάιτις που δικαιούταν περισσότερο χρόνο βάσει της σημερινής του εμφάνισης.
Κάτι αντίστοιχο με τον Άντριους, ο οποίος τόσο σε άμυνα, όσο και σε επίθεση έκανε πολύ καλή εμφάνιση και ίσως, λέω ίσως, άξιζε να παίξει ακόμη και στα κρίσιμα.
Ο κόουτς δεν ήθελε να ρισκάρει και τελείωσε την αναμέτρηση με τα βαριά χαρτιά του, ακόμη και αν σήμερα δεν ήταν το ίδιο καλά. Φυσικά σε ένα βράδυ, όπου οι φόργουορντ δεν ήταν πολύ εύστοχοι από τη περιφέρεια, ίσως ο Λευτέρης Μαντζούκας θα έπρεπε να πάρει χρόνο στη θέση «4» και όχι μόνο σήμερα, αλλά από εδώ και πέρα.
Πάμε, όμως, σε αυτά που έκανε καλά ο Παναθηναϊκός και θα τα βλέπουμε όλη τη χρονιά. Αμυντικά πίεζε το playmaker σε όλο το γήπεδο, έβαζε πίεση στις εισαγωγικές πάσες, ήταν επιθετικός στα screen και έκανε καλή δουλειά στα ριμπάουντ. Προφανώς η άμυνα με αλλαγές δυσκόλευε τα ριμπάουντ, αλλά αν το δούμε σε βάθος ήταν καλή προσπάθεια από τους περιφερειακούς απέναντι σε μια πολύ ψηλή ομάδα.
Παράλληλα ήταν σημαντικό ότι στόχευσε πάνω στο Ταβάρες, τον φόρτωσε με φάουλ, έστω και αργά, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε να βρει αμυντικές λύσεις στο σημείο που βγήκε, αφού ο Μούσα βρήκε ρυθμό και χτυπούσε κάθετα.
Ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη τον Ουόλτερς στα κρίσιμα. Γιατί; Επειδή είναι καλύτερος στις αποφάσεις από τον Λι και επειδή ίσως το μακρινό του σουτ θα έλυνε τα χέρια των «πράσινων». Θεωρώ ότι ο Πάρις Λι χρειάζεται να παίζει και μόνος, αλλά και με ένα ακόμη χειριστή που θα τον απελευθερώσει και θα τον αποφορτίσει.
Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού επιθετικά δεν ήταν μόνο οι κακές αποφάσεις στα κρίσιμα, αλλά το γεγονός ότι χρειάστηκε το σουτ και δεν το βρήκε.
Παρόλα αυτά, το πρώτο δείγμα ήταν θετικό, χρειάζεται χρόνος – οι χαμένες βολές ήταν νευρικότητα και κούραση, προφανώς από σκληρή προετοιμασία – και φυσικά υπομονή να δέσει η ομάδα, να αποκτήσουν ομοιογένεια και να έχουν αυτοπεποίθηση ο ένας με τον άλλο. Για την ώρα, δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλο και είναι πολύ δύσκολο όταν δεν υπάρχει ο παίκτης να δημιουργήσει το δικό του σουτ.
Διαβάστε ακόμη…