«Δεν πάω πουθενά χωρίς τους συνεργάτες μου. Αυτό συμβαίνει, για να μεταδώσω και στους παίκτες μου, ότι όλοι είναι απαραίτητοι. Αυτό που σκέφτομαι, είναι πως αν ήμουν μόνος μου, θα μπορούσα να κάνω μόνο το 1/4 της δουλειάς που γίνεται. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτούς τους ανθρώπους. Με κάποιους είμαι 12 χρόνια μαζί, με άλλους είμαι 10, με άλλους 5 και είμαστε πάντα μαζί. Συνδυάζουμε την φιλοσοφία του ποδοσφαίρου που μας αντιπροσωπεύει με την φιλοσοφία ζωής που έχουμε σε προσωπικό επίπεδο. Υπήρξαν κάποιες στιγμές που θα μπορούσα να πάω σε κάποιες εθνικές ή σε άλλες ομάδες, αλλά μου έβαζαν σαν όρο να πάρω μαζί μου δύο συνεργάτες. Και εγώ, δεν εγκαταλείπω τους ανθρώπους μου ποτέ».
Βλέποντας τον Ματίας Αλμέιδα και τους συνεργάτες του από κοντά, δεν χρειάζεται να περάσουν παρά μόνον λίγα λεπτά, για να αντιληφθείς πως το δέσιμο που υπάρχει μεταξύ τους, ξεφεύγει από τα… συνηθισμένα. Και αποκτά άλλη διάσταση! Η έννοια του γκρουπ, η έννοια της ομάδας, η έννοια της ενότητας και του «ένας για όλους και όλοι για έναν», πράγματα που θέλει να περάσει ο Αλμέιδα στην ΑΕΚ και στους ποδοσφαιριστές του, είναι στοιχεία που τα συναντάς πρώτα απ’ όλα στους ίδιους.
Σαν γκρουπ, καταφθάνουν και κινούνται πριν την προπόνηση, όπου κάθονται και συζητούν, πολλές φορές υπό τους ήχους μουσικής, για το ασκησιολόγιο και τον τρόπο που θα δουλέψουν καθορίζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες. Σαν γκρουπ κινούνται κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Όλοι μαζί, συμμετέχουν σε όσα γίνονται μετά την προπόνηση. Όπως για παράδειγμα τις ομιλίες Αλμέιδα, όπου πάντοτε ο προπονητής κάθεται στα γόνατα στο μέσο, έχοντας πλάι του τον μεταφραστή του Αγκουστίν Σαλαζάρ για την μεταφορά των οδηγιών στα Αγγλικά προς όλους, οι παίκτες σχηματίζουν έναν κύκλο γύρω του και γύρω από τους παίκτες, όρθιοι, ΟΛΟΙ οι συνεργάτες του Ματίας Αλμέιδα ακούν όσα λέγονται.
Ακόμα και σε στιγμές χαλαρότητας. Ακόμα και σε στιγμές που υπάρχουν διάφοροι διασκεδαστικοί διαγωνισμοί εντός γηπέδου, πράγμα που συνηθίζει να κάνει ο Αλμέιδα για να αποφορτίσει τους παίκτες του, παίρνουν μέρος και μέλη του τιμ. Όπως μέλη του τιμ συμμετέχουν και σε διάφορες στιγμές ευχάριστες, στιγμές γέλιου, εκτός γηπέδου, όπως για παράδειγμα αυτές στο ξενοδοχείο, όπου ο Κάρλος Ρόα πήρε… μικρόφωνο και έδωσε ρεσιτάλ, ενώ σε μια άλλη περίπτωση, που δεν βγήκε ποτέ προς τα έξω, ο προπονητής τερματοφυλάκων έδωσε μάχη με έναν εκ των φροντιστών της ομάδας, παίζοντας… σφαλιάρες χρησιμοποιώντας κάποιες πίτες, τύπου αραβικές, με τον Αλμέιδα να λιώνει στα γέλια μαζί με τους παίκτες του.
Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Είναι πολύ σημαντικό για τον Ματίας Αλμέιδα να λειτουργούν τα πάντα με την έννοια του γκρουπ. “Ότι κάνουμε, το κάνουμε όλοι μαζί”. Είχε πει στους παίκτες του. Είτε μιλάμε για τη δουλειά που γίνεται στο γήπεδο, όπου εκεί απαιτεί σοβαρότητα, είτε για πιο χαλαρές στιγμές όπως αυτές που είπαμε παραπάνω. Την ίδια έννοια, είχε και η απόφαση που πάρθηκε, να πάνε όλοι μαζί την τελευταία ημέρα παραμονής στην Ολλανδία για Paintball. Ακόμα και εκεί, άπαντες, λειτούργησαν σαν γκρουπ. Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και δόθηκε… μάχη με πολύ γέλιο και χαβαλέ.
Ποιος είναι όμως ο ρόλος των συνεργατών του Ματίας Αλμέιδα;
Το εξαμελές τιμ, αρχικά να πούμε, πως συμμετέχει ενεργά σε κάθε προπόνηση. Ο καθ’ ένας στον ρόλο του, παίρνει θέση εντός γηπέδου και δουλεύει πάνω στον τομέα των αρμοδιοτήτων του. Μέσα στο γήπεδο, βρίσκονται έξι ζευγάρια μάτια (συν ο Ματίας Αλμέιδα) που είναι έτσι χωρισμένα και απλωμένα στον χώρο δουλειάς που κυριολεκτικά, δεν μπορεί να ξεφύγει απολύτως τίποτα…
Ο γυμναστής Γκίντο Μπονίνι είναι μια προσωπικότητα έντονη που από τον τόνο της φωνής του, τον τρόπο που θα δώσει την εντολή να ξεκινήσει μια άσκηση, ακόμα και το ύφος που θα κάνει μια παρατήρηση, καταλαβαίνει κανείς πως είναι ένας άνθρωπος που ξέρει τι ζητάει και πως θα το πάρει από τον ποδοσφαιριστή του. Σοβαρός αλλά και… χαλαρός εκεί που επιτρέπεται, τις ημέρες δουλειάς στην Ολλανδία, ανέλαβε πολλά κομμάτια της προπόνησης που αφορούσαν το στοιχείο της αντοχής, της έκρηξης και φυσικά της προθέρμανσης, ενώ ήταν από αυτούς που συμμετείχαν πάντα στα διασκεδαστικά παιχνίδια με την μπάλα. Πετυχαίνοντας και το… best goal της προετοιμασίας με ένα απίθανο ξερό σουτ στο παραθυράκι, με τον Ματίας Αλμέιδα να τρέχει να τον αγκαλιάσει μη πιστεύοντας αυτό που έβλεπε. Θα μπορούσε να έχει και κάποιον ρόλο στο… Casa De Papel με τον τρόπο που μιλάει, το ύφος και την παρουσία του…
Οι Ομάρ Ζαρίφ – Ντάνιελ Βέγκα. Βοηθοί του Ματίας Αλμέιδα. Πρώην εξτρέμ της Μπάνφιλντ ο ένας, πρώην γκολκίπερ των San Jose Earthquakes ο άλλος. Πολύ σημαντικός ο ρόλος τους. Και αυτό γιατί συνήθως η προπόνηση χωρίζεται σε δύο γκρουπ. Το πρώτο κάνει τη βασική άσκηση τακτικής υπό τις οδηγίες του Ματίας Αλμέιδα και το δεύτερο, την ίδια στιγμή, δουλεύει με τους Ζαρίφ – Βέγκα σε κάτι διαφορετικό. Είναι φανερό, πως και οι δύο τους, έχουν μεγάλη ελευθερία από τον Αλμέιδα και παίρνουν πρωτοβουλίες κατά την εκτέλεση μιας άσκησης, είτε να δώσουν κατευθύνσεις, είτε σταματώντας την προπόνηση για να κάνουν παρατηρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό, πως σε μια προπόνηση κατά την παραμονή στην Ολλανδία και σε μια άσκηση σε ένα τύπου μίνι διπλό, υπήρχε… γκρίνια από τους παίκτες και κάποιες διαμαρτυρίες. Ο Ζαρίφ, σταμάτησε το παιχνίδι και είπε. «Πρέπει να δουλεύουμε και να παίζουμε περισσότερο και λιγότερο να μιλάμε». Ήταν κάτι που μεταφέρθηκε στον προπονητή και ακολούθησε η περίφημη ομιλία που είχαμε γράψει, πράγμα που δείχνει, πως οτιδήποτε συμβεί δεν ξεφεύγει και επί τόπου, προπονητής και συνεργάτες το λύνουν με τους παίκτες τους. Ζαρίφ και Βέγκα, αυτονόητα και εκείνοι, λειτουργούν σαν γκρουπ και μάλιστα είναι από αυτούς που… βγαίνουν μπροστά και μάλιστα πολλές φορές βρισκόμενοι στον πάγκο στα παιχνίδια για παράδειγμα που έδωσε η ομάδα, ήταν από τους πρώτους που σηκώθηκαν είτε για να εμψυχώσουν τους παίκτες είτε για να χώσουν στον διαιτητή!
Ο Κάρλος Ρόα. Προπονητής τερματοφυλάκων. Μια κατηγορία, μόνος του. Μπορεί το παρουσιαστικό του να σε… τρομάζει, βλέποντας τον από κοντά όμως, η ηρεμία που βγάζει, που προφανώς έχει να κάνει και με τη φιλοσοφία ζωής του, είναι κάτι το μοναδικό. Ευγενής, όπως και όλοι οι παραπάνω, με το που σε δει από μόνος του θα σε χαιρετήσει με το χαμόγελο στα χείλη. Όλα αυτά βεβαίως, μέχρι να ξεκινήσει η δουλειά. Εκεί, θα απομονώσει τους τέσσερις τερματοφύλακες του σε μια γωνία και θα τους βγάλει το… λάδι. Το ασκησιολόγιο του είναι απαιτητικό, έντονο και απαιτεί το 100%. Χρησιμοποιεί πάρα πολύ το στοιχείο της επιβράβευσης όταν βλέπει προσπάθεια με ατάκες στη γλώσσα του “Bien”, “Perfecto”, “Bonissima” και άλλα πολλά και φαίνεται πως έχει τον τρόπο και εκείνος, να αποκτά ένα δέσιμο με τους παίκτες του που έχει ιδιαίτερη σημασία. Προφανώς, πρωτοστατεί και στις στιγμές χαβαλέ και γέλιου όπως διαβάσατε και παραπάνω δίνοντας έναν εντελώς διαφορετικό τόνο χαλάρωσης εκεί οι παίκτες πρέπει να αποφορτιστούν και να καθαρίσουν το μυαλό τους για να επιστρέφουν πιο φρέσκοι στη δουλειά την επόμενη…
Ο Αγκουστίν Σαλαζάρ, ο μεταφραστής και ο Φάμπιο Άλβαρες ο κινησιολόγος. Τους βάζουμε πακέτο γιατί ο ρόλος τους, είναι πιο συγκεκριμένος, σε σχέση με τους παραπάνω. Ο πρώτος, κινείται πάντα εντός προπόνησης μαζί με τον Ματίας Αλμέιδα. Είναι η… σκιά του προπονητη. Οτιδήποτε θέλει να μεταφέρει ο προπονητής προς τους παίκτες του, μεταφράζεται από εκείνον στα Αγγλικά. Από την πιο απλή οδηγία μέχρι την πιο σύνθετη ομιλία. Συνεργάστηκε για μια τριετία με τον Ματίας Αλμέιδα στους San Jose και ο προπονητής τον εμπιστεύεται με κλειστά μάτια. Ο κινησιολόγος Φάμπιο Άλβαρε από την πλευρά του, ο οποίος έβγαινε και εκείνος στο γήπεδο, αλλά υπήρχαν και στιγμές που έμενε εκτός (εντός γυμναστηρίου) προφανώς για να χειριστεί κάποιο θέμα τραυματισμού με ποδοσφαιριστή η για να δουλέψει κάποια ιδιαίτερη άσκηση πάνω στον τομέα του, συνεργάζεται με τον Αλμέιδα από το 2017. Στην Ολλανδία τον είδαμε να αναλαμβάνει κομμάτια της ατομικής προπόνησης του Σέρχιο Αραούχο όταν εκείνος είχε το θέμα στον προσαγωγό, ενώ ήταν σε επαφή με τους Παρούση – Κουτσογιάννη για να συντονίσουν μαζί το πρόγραμμα εκγύμνασης ή αποκατάστασης κάποιων ποδοσφαιριστών.
Νίκος Τζαλίδης