Ο Παναθηναϊκός αλλάζει εκ βάθρων το ρόστερ του, η αναβάθμιση του οποίου είναι εντυπωσιακή σε όλα τα επίπεδα, αξιοποιώντας σωστά το διαθέσιμο μπάτζετ, χωρίς υπερβολές και ανάγκη για συμβόλαια ύψους… Καλάθη.
Παναθηναϊκός και Stoiximan μαζί για τα 3 επόμενα χρόνια! Μάθε περισσότερα
Η σεζόν που πέρασε ήταν καταστροφική και ξεπέρασε ακόμα και την τραυματική σεζόν 1996/1997, ως η χειρότερη της 30ετίας, με τον Παναθηναϊκό να… τρέχει για να φτιάξει εκ νέου μια ανταγωνιστική ομάδα, που θα σέβεται το βαρύ όνομα της ομάδας και θα δρομολογήσει την επιστροφή σε εποχή… κανονικότητας.
Κι όταν λέμε «κανονικότητα» δεν εννοούμε απαραίτητα άμεσα τα Final Fours και τους τίτλους EuroLeague που έκαναν την ομάδα… Εξάστερη, αλλά σε πρώτη φάση ένα σύνολο που θα έχει αρχή, μέση και τέλος και θα αποδίδει κανονικό και ορθολογικό μπάσκετ, δίχως να γίνεται έρμαιο των αντιπάλων του. Αυτό το πρώτο βήμα είναι το πλέον σημαντικό και δύσκολο, αλλά εφόσον υλοποιηθεί, θα φέρει αργά ή γρήγορα ξανά επιτυχίες.
Βασικό συστατικό σε αυτή την κατεύθυνση ήταν η ανακοίνωση επιστροφής του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο προσκήνιο και τα δρώμενα της ΚΑΕ, ψυχή τε και… χρήματι, με την «ένεση» στο διαθέσιμο μπάτζετ, πέραν της εκ νέου στενής ενασχόλησής του με την ομάδα να φέρνει ντόμινο θετικών εξελίξεων.
Η πρόσληψη του έμπειρου σε επίπεδο EuroLeague και φιλόδοξου Σέρβου προπονητή, Ντέγιαν Ράντονιτς (30/6) ως επιλογή του Τεχνικού Διευθυντή Αργύρη Πεδουλάκη ήταν η αρχή για τις καταιγιστικές κινήσεις εντός των τεσσάρων γραμμών που έχουν επισημοποιηθεί ήδη κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, πέραν του «μικρού» Αλέξανδρου Σαμοντούροβ, που έχει ήδη ανακοινωθεί από τις 22/3:
-Πάρις Λι (1/7)
-Παναγιώτης Καλαϊτζάκης (2/7)
-Μάριους Γκριγκόνις (14/7)
-Νέιτ Ουόλτερς (15/7)
-Ντέρικ Ουίλιαμς (15/7)
–Άντριου Άντριους (16/7)
Παράλληλα, ήρθε το οριστικό deal με τον Αρτούρας Γκουντάιτις, ο οποίος θα πλαισιώσει τον Παπαγιάννη στη θέση «5», ενώ αναμένεται η συμφωνία επιστροφής του Γιώργου Καλαϊτζάκη, ο παίκτης που θα αντικαταστήσει τον Παπαπέτρου.
Αντίθετα, ήδη έχουν αποχαιρετήσει με κάθε επισημότητα οι Ιωάννης Παπαπέτρου, Νεμάνια Νέντοβιτς, Ντάριλ Μέικον, Λεωνίδας Κασελάκης, Οκάρο Ουάιτ, Τζέρεμι Έβανς, Στέφαν Γιόβιτς, Βασίλη Καββαδά κάτι που αναμένεται να γίνει άμεσα και με τον Χάουαρντ Σαντ Ρος, ώστε στο τέλος της ημέρας να παραμείνουν από την περσινή ομάδα Γιώργος Παπαγιάννης, Λευτέρης Μποχωρίδης, όπως και οι Λευτέρης Μαντζούκας, Νίκος Χουγκάζ, Νεοκλής Αβδάλας.
Όπως καταγράφεται εύγλωττα, οι αλλαγές είναι σαρωτικές στο έμψυχο δυναμικό, με τον Παναθηναϊκό να ενισχύεται και μάλιστα σε βαθμό… «μέρα με τη νύχτα», εφόσον μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης του φτωχού ποιοτικά και ποσοτικά ρόστερ της σεζόν 2021/2022 με αυτό που αναμένουμε να δούμε τη σεζόν 2022/2023.
Για να μην μακρηγορήσουμε και κουράσουμε με αναλύσεις που στις περισσότερες περιπτώσεις περιττεύουν, οι νέοι «πράσινοι» του Ντέγιαν Ράντονιτς δε θα θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα της τελευταίας διετίας, που βολόδερνε στον πυθμένα της κατάταξης της EuroLeague, ενώ τη σεζόν που πέρασε έχασε και τα εγχώρια πρωτεία, χάνοντας επτά σερί φορές σε όλες τις διοργανώσεις από τον Ολυμπιακό…
Ο βαθμός ενίσχυσης είναι σημαντικός σε όλες σχεδόν τις θέσεις και αναφέρουμε ενδεικτικά…
-Στο «1» όπου τόσο πολύ πόνεσε ο Παναθηναϊκός την προηγούμενη διετία, έχοντας κάνει από κακές ως… κάκιστες επιλογές, υπάρχει πλέον ο Νέιτ Ουόλτερς ως βασικός PG, θέση φυσικά στην οποία μπορεί να προσφέρει πολύ άνετα ο Πάρις Λι, όπως επίσης ο Γιώργος Καλαϊτζάκης, ενώ ο Λευτέρης Μποχωρίδης μπορεί να δώσει τα δικά του λεπτά ως συμπλήρωμα.
-Στο «2» δεν υπάρχει πλέον ο Νέντοβιτς ως το απόλυτο επιθετικό βαρόμετρο της ομάδας, που μπορούσε φυσικά στα… κέφια του να κουβαλήσει τους συμπαίκτες του, αλλά υπάρχει πλέον ο σταθερός Μάριους Γκριγκόνις που προέρχεται από ομάδα top level όπως η ΤΣΣΚΑ, έχοντας αποδείξει πως ανήκει στο υψηλότερο επίπεδο, ο Λι εννοείται πως θα συνεισφέρει σημαντικά, ενώ μην ξεχνάμε τον «εκτελεστή» της Παρτίζαν του Ομπράντοβιτς, Άντριου Άντριους, που έχει ως δυνατό σημείο το τρίποντο, αλλά και τα αδέλφια Καλαϊτζάκη που έρχονται για να διεκδικήσουν πιο δυναμικά από ποτέ τον ρόλο τους.
-Στο «3» αυτή τη στιγμή υπάρχει το ερωτηματικό όσον αφορά την βασική πεντάδα, καθώς η αποχώρηση του αρχηγού Ιωάννη Παπαπέτρου είναι πολύ σημαντική, με την επιλογή του παίκτη που θα καλύψει το κενό του να είναι καθοριστικής σημασίας. Ωστόσο ο «αντι-Πάπι» δε θα είναι μόνος στην εν λόγω θέση, αφού μπορούν να αγωνιστεί εκεί ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, ο Λευτέρης Μαντζούκας, ακόμα και ο Γκριγκόνις αν χρειαστεί.
-Στο «4» υπάρχει επίσης θεαματική βελτίωση στη στελέχωση, καθώς πέρυσι ήταν η μεγαλύτερη αστοχία (πλην του «1» φυσικά…) με την επιλογή του Ουάιτ κατά κύριο λόγο και Έβανς κατά δεύτερο να περιορίζει το ταβάνι της ομάδας σε αρκετά χαμηλό επίπεδο. Πλέον η… φανέλα πάει στον άκρως δυναμικό και αποτελεσματικό Ντέρικ Ουίλιαμς, ο οποίος σε τέσσερα χρόνια ευρωπαϊκής παρουσίας έχει αποδείξει με το παραπάνω πως μπορεί να σταθεί στο υψηλό επίπεδο, προς τέρψη της ομάδας του. Επιπλέον οι λύσεις Μαντζούκα, Χουγκάζ δεν θα είναι πλέον απλή αναφορά στο ρόστερ, ενώ στόχος είναι η προσθήκη μετά την αποχώρηση Παπαπέτρου να αγωνίζεται εξίσου εύκολα και σε αυτή τη θέση.
-Στο «5» δεσπόζει αναμφίβολα ο Γιώργος Παπαγιάννης που ως αρχηγός πλέον θα κληθεί να δώσει συνέχεια στις κυριαρχικές εμφανίσεις του, ώστε να έχουν και αντίκρισμα, αφού θα έχει σαφέστατα μεγαλύτερη βοήθεια από την υπόλοιπη ομάδα, ενώ η προσθήκη του Αρτούρας Γκουντάιτις, που έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, με κλασικές κινήσεις σέντερ στο χαμηλό ποστ, «κουμπώνει» με τον Μεγαρίτη «Πύργο» για να συνθέσουν το καλύτερο «πράσινο» δίδυμο σέντερ εδώ και μια δεκαετία! Πλέον ο Παπαγιάννης θα μπορεί να πάρει ανάσες, χωρίς η ομάδα να μένει χωρίς… προστασία στο καλάθι.
Αναβάθμιση χωρίς… υπερβολές
Με μια απλή καταγραφή των κινήσεων στη μεταγραφική περίοδο ως τώρα γίνεται κατανοητό πως ο νέος Παναθηναϊκός έχει ποιότητα, έχει λύσεις και μπορεί να αποτελέσει εκ νέου ελκυστικό project ώστε να ανυπομονεί ο κόσμος να παρακολουθήσει την πορεία του.
Έχουν γίνει ποιοτικές κινήσεις, αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και προεργασίας, ωστόσο σίγουρα χρειάζεται ακόμα περισσότερη για να δούμε ολοκληρωμένη εικόνα, ενώ ζητούμενο είναι η λύση του «γρίφου» του ελληνικού κορμού και ο αριθμός των ξένων που θα είναι επτά, κάτι που σημαίνει πως ένας θα είναι εκτός λίστας σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο και θα υπάρχει μία λιγότερη λύση στα χέρια του Ράντονιτς.
Το σίγουρο είναι πως το «Τριφύλλι» έχοντας να καλύψει πολύ μεγάλο έδαφος κατάφερε να καλύψει ήδη πολλά κενά, παρότι στην πορεία δημιουργήθηκαν κι άλλα (σ.σ. αποχωρήσεις Νέντοβιτς, Παπαπέτρου), ενώ δεν μπόρεσε να «τρέξει» το αρχικό πλάνο που είχε πάνω-πάνω το όνομα του Νικ Καλάθη.
Ο ομογενής γκαρντ που ήδη σε δύο θητείες (2009-2012, 2015-2020) φόρεσε τη φανέλα της ομάδας, προσεγγίστηκε για να επιστρέψει με ένα χρυσό συμβόλαιο (4 εκατ. για τρία χρόνια), χωρίς όμως να δελεαστεί να πει το «ναι», κάτι που οδήγησε σε διαφορετικές επιλογές, αρχής γενομένης από αυτή του Ουόλτερς ως βασικού κουμανταδόρου.
Σε κάποιους ξένισε το γεγονός πως το παχυλότατο συμβόλαιο που προτάθηκε στον Καλάθη δεν προτάθηκε σε κάποιον άλλον σε αυτή τη θέση, ωστόσο αγνοούν πως ο πρώην αρχηγός ήταν ειδική περίπτωση, πέραν της δεδομένης αξίας του, καθώς μεταξύ άλλων αναφερόμαστε στον κορυφαίο πασέρ στη σύγχρονη ιστορία της EuroLeague: 1. Γνωρίζει άριστα τον οργανισμό, άρα δεν τίθεται ζήτημα προσαρμογής στο ΟΑΚΑ, 2. Είναι Έλληνας, άρα θα έλυνε τα χέρια στο ζήτημα του ελληνικού κορμού και τους γηγενείς πρώτης γραμμής που χρειάζεται η ομάδα.
Για εκείνον και μόνο μπορούσε να υφίσταται το εν λόγω συμβόλαιο και αφού το… προσπέρασε, η ομάδα ως όφειλε, ακολούθησε ένα διαφορετικό πλάνο, με πιο ισορροπημένη κατανομή των συμβολαίων και αποφυγή του παραδείγματος της διετίας, όπου μια τριάδα παικτών απορροφούσε το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του μπάτζετ, με αποτέλεσμα οι επιλογές των υπολοίπων να υπολείπονται σε ποιότητα, κάτι που κόστισε με επώδυνο τρόπο.
Πολλοί εξ ημών έχουμε γίνει «λογιστές», μετρώντας κάθε κίνηση ανάλογα με το κόστος του συμβολαίου του εκάστοτε παίκτη, βάζοντας λανθασμένα σε δεύτερη μοίρα την αξία, την προοπτική του και το κατά πόσο θα «κολλήσει» με το υπόλοιπο σύνολο.
Η ανακοίνωση επαναδραστηριοποίησης Γιαννακόπουλου αυτόματα οδήγησε στο συμπέρασμα πως το μπάτζετ θα εκτοξευθεί σε δυσθεώρητα ύψη και ξαφνικά η ΚΑΕ θα μοιράζει επταψήφια συμβόλαια για να ενισχυθεί, όπως αυτό που προτάθηκε στον Καλάθη. Από τη στιγμή που η συμφωνία μαζί του δεν έγινε πραγματικότητα, όλοι οι «λογιστές» σπεύδουν να μετρήσουν το κόστος των μεταγραφών και στέκονται παράλληλα στο γεγονός πως δεν βρίσκονται πλέον στην ομάδα δύο βαριά συμβόλαια, για να επισημάνουν πως ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ όχι μόνο δεν ανέβασε τον προϋπολογισμό των… εσόδων-εξόδων της προηγούμενης διετίας, αλλά… γλιτώνει κιόλας επιπλέον χρήματα, κάτι που είναι αναληθές.
Αυτή η λογική είναι εντελώς λανθασμένη, αφού αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει είναι τι είδους ομάδα θα χτιστεί και ποια η ποιότητα των υλικών της για να σταθεί σε υψηλό επίπεδο, ανεξαρτήτως κόστους, χωρίς υπερβολές στις κρίσεις και πρώιμη «υποβάθμιση» του ρόστερ, χωρίς καν να το δούμε στο παρκέ.
Για παράδειγμα, οι ξένοι παίκτες που ήρθαν -πλην του Άντριους που θα ντεμπουτάρει φέτος στη διοργάνωση- είναι επιπέδου EuroLeague και μάλιστα εγνωσμένης αξίας; Η απάντηση είναι καταφατική! Εφόσον αυτοί οι παίκτες δεν έχουν κοστίσει ως υπεραξίες, ακόμα καλύτερα για την ομάδα, που αναζητά την προσθήκη που θα καλύψει το κενό του Παπαπέτρου, την οποία δεν πρέπει να κρίνουμε βάσει του ύψους του συμβολαίου του κι αν αυτό θα είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο σε σχέση με αυτό που είχε ο απερχόμενος αρχηγός, αλλά από το κατά πόσο θα προσφέρει όσα θα περιμένει από αυτόν ο Ράντονιτς.
Εξάλλου υπάρχει κι ένα πρόσφατο παράδειγμα παίκτη στην εν λόγω θέση («3») που ήρθε με επταψήφιο συμβόλαιο και με περγαμηνές, αλλά «πέρασε και δεν ακούμπησε» κατά το κοινώς λεγόμενο από το ΟΑΚΑ. Ο λόγος για τον Ουέσλι Τζόνσον (2019/2020) που αποτελεί μία εκ των μεγαλύτερων απογοητεύσεων σε μεταγραφές, σε συνάρτηση με τις προσδοκίες που υπήρχαν. Ας έρθει ο παίκτης που «κουμπώνει» στα «θέλω» της ομάδας κι ας μην ασχοληθούμε με το συμβόλαιό του.
Εν κατακλείδι, δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν μας το ύψος του προϋπολογισμού του Παναθηναϊκού της σεζόν 2022/2023 κι αν είναι 7, 8 ή 10 εκατομμύρια, αλλά τι θα δείξει στο παρκέ, για να μετατρέψει σε κακό όνειρο όσα έγιναν την περασμένη χρονιά…
Οι κινήσεις πάντως στέλνουν θετικά μηνύματα, αφού η ενίσχυση είναι κάτι παραπάνω από εμφανής!
Διαβάστε ακόμη…