Το «Τριφύλλι» έδειξε στο πρώτο φιλικό της προετοιμασίας του επί αυστριακού εδάφους πως διαθέτει τις βάσεις για να δημιουργήσει ένα ποιοτικό σύνολο ενόψει της σεζόν που έρχεται, κάτι το οποίο πιστώνεται στη δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και των συνεργατών του. Γράφει ο Παναγιώτης Αναστόπουλος.
Παναθηναϊκός και Stoiximan μαζί για τα 3 επόμενα χρόνια! Μάθε περισσότερα
Το «παρθενικό» ματς της ομάδας για τη φετινή σεζόν έχει πλέον ολοκληρωθεί και, σίγουρα, μπορούν να εξαχθούν κάποια πρώτα συμπεράσματα. Αν και απέναντι στη Γουότφορντ ο χαρακτήρας του αγώνα ήταν ανεπίσημος, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε συνολικά μια καλή εικόνα στον αγωνιστικό χώρο του Κοσέν, αποδεικνύοντας πως οι διπλές προπονήσεις σε Πήλιο και Αυστρία έχουν πιάσει… τόπο.
Το ρόστερ, αν και έχει ελλείψεις, έβγαλε πάθος και διάθεση κόντρα σε ένα δυνατό αντίπαλο όπως είναι οι «Σφήκες», που φέτος θα αγωνιστούν στην Championship με στόχο την άμεση άνοδο και πάλι στην Premier League. Ο Σέρβος τεχνικός του Παναθηναϊκού σίγουρα θα έχει μείνει ικανοποιημένος από τα όσα είδε σε αυτά τα 90 λεπτά, γνωρίζοντας, όμως, πως οι παίκτες του έχουν πολλά… ψωμιά ακόμα να «φάνε» έτσι ώστε να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο.
Όπως προαναφέρθηκε, οι αρχικές ενδείξεις που είδαμε από τον Παναθηναϊκό του 2022-23 είναι, σε ένα μεγάλο βαθμό, θετικές, αν συνυπολογίσουμε και το χρονικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε. Το κυρίως κομμάτι που θεωρώ πως έκανε εντύπωση και, παράλληλα, γέμισε ελπίδα όλους τους φιλάθλους της ομάδας είναι η αγωνιστική «ταυτότητα» που έχουν πλέον οι Κυπελλούχοι Ελλάδος.
Η διαφορά με την περσινή καλοκαιρινή προετοιμασία είναι πως φέτος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δε χρειάζεται να ξεκινήσει από το «μηδέν» την προσπάθεια του για να εμφυσήσουν οι ποδοσφαιριστές τις ιδέες του, καθώς αυτό πραγματοποιήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν που μας πέρασε. Το υπάρχουν ρόστερ, στο συντριπτικό ποσοστό του, έζησε τον 60χρονο κόουτς ήδη μια χρονιά, ξέροντας τις αρμοδιότητες και τις υποχρεώσεις του μέσα στο γήπεδο.
Οπότε, φέτος υπάρχει το ξεκάθαρο πλεονέκτημα της οικειότητας και της άμεσης επαφής μεταξύ προπονητή και παικτών. Οι αυτοματισμοί και οι συνεργασίες θα αρχίσουν να βγαίνουν πιο γρήγορα, ο τρόπος ανάπτυξης είναι γνωστός και δουλεμένος, ενώ και η αμυντική τακτική είναι θεμελιωμένη.
Όλα αυτά τα στοιχεία, φάνηκαν με τον πιο οφθαλμοφανή τρόπο κόντρα στην αγγλική Γουότφορντ, και ιδίως στο πρώτο μέρος. Υψηλό pressing, ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας, σωστό man-to-man μαρκάρισμα (κυρίως από τον Κουρμπέλη) και αποτελεσματικές αλληλοκαλύψεις στα μετόπισθεν. Αν και ο Παναθηναϊκός υστερούσε δημιουργικά και οργανωτικά με την απουσία του Βιγιαφάνιες και την έκτακτη προσθήκη του Ηλιάδη στη θέση του εσωτερικού μέσου, οι αρκετές μπάλες που έκλεψε στο χώρο της μεσαίας γραμμής, τού έδωσαν τη δυνατότητα να βγει 2-3 φορές στην κόντρα επίθεση, με τον Παλάσιος να κινείται
ως «κρυφός» φορ.
Επίσης, θετικά δείγματα «γραφής» παρουσίασε και ο νεαρός Γιάννης Σαρδέλης, που προέρχεται από τη θυγατρική ομάδα του Συλλόγου. Είχε ένα εξαιρετικό σουτ στο 10ο λεπτό, ενώ γενικότερα εμφάνισε στοιχεία καλής τεχνικής κατάρτισης, ποιοτικού ελέγχου της μπάλας και ποδοσφαιρικής οξύτητας. Στο αμυντικό κομμάτι, τώρα, οι Σένκεφελεντ και Πούγγουρας, που έχουν άριστη «χημεία» μεταξύ τους ήδη από την εποχή του Γιώργου Δώνη, δεν επέτρεψαν στους επικίνδυνους επιθετικούς της Γουότφορντ, και ιδιαίτερα στον Ζοαό Πέδρο, να φανούν απειλητικοί. Πέρα από μερικά σουτ που εξουδετέρωσε με επιτυχία ο Μπρινιόλι, ο Παναθηναϊκός δε φοβήθηκε στα μετόπισθεν του, με τον Αχιλλέα να δείχνει ότι είναι αξιόπιστος ως αναπληρωματική λύση στο ρόστερ. Άλλωστε, μη ξεχνάμε πως όποτε χρειάστηκε να δώσει το παρόν πέρσι, το έκανε με αξιόλογο τρόπο (βλ. τα δύο 0-0 σε Φάληρο και Θεσσαλονίκη κόντρα σε Ολυμπιακό και Άρη αντίστοιχα).
Στο δεύτερο μέρος, όπου ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς άλλαξε την ενδεκάδα του κατά 10/11 (ο μόνος εναπομείναντας ήταν ο Ηλίας Ηλιάδης), το «Τριφύλλι» συνέχισε να παρουσιάζει μια σοβαρή και συγκεντρωμένη εικόνα. Αν εξαιρέσουμε το πρώτο δεκάλεπτο, όπου ο Λοντίγκιν απειλήθηκε δις από τον Ζοαό Πέδρο, οι «πράσινοι», από το 60′ και έπειτα, ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοση τους, φτάνοντας πολλές φορές με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή.
Καρλίτος, Αϊτόρ και Γκάνεα ήταν οι κύριοι πρωταγωνιστές, με το «βομβαρδισμό» να ολοκληρώνεται με ένα σουτ του Βαγιαννίδη. Παρά το γεγονός πως έλειπε ένα κλασικό δημιουργικό «8άρι» στον άξονα, η ποδοσφαιρική «νοημοσύνη» του Τσέριν και η εμπειρία του Πέρεθ βοήθησαν τον Παναθηναϊκό να αναπτυχθεί ορθά και να μεταβεί ομαλά από την άμυνα προς την επίθεση. Επιπρόσθετα, ο Αϊτόρ, ο οποίος παρεμπιπτόντως έγινε και αρχηγός με την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο, έδειξε διάθεση, κάνοντας κάποιες ατομικές ενέργειες, ενώ στιβαρό και αξιοπρεπές ήταν το κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Σάρλια–Σιδερά.
Αυτό που κάνει δεδομένη εντύπωση, πάντως, είναι πως και στην επανάληψη, παρά τις μαζεμένες αλλαγές, οι παίκτες έμειναν προσηλωμένοι στο πλάνο του προπονητή, ακολούθησαν πιστά τη φιλοσοφία του και επιχείρησαν να δομήσουν το παιχνίδι τους βάσει αυτών που έχουν δουλέψει στην προπόνηση.
Το δεύτερο πόρισμα που μπορεί να εξαχθεί αφορά την απόδοση των τριών μεταγραφικών κινήσεων. Ξεκινώντας ιεραρχικά από τις θέσεις στο γήπεδο, θετικό είναι το πρόσημο που αφήνει ο Λοντίγκιν. Αν και ο Ελληνορώσος τερματοφύλακας δεν είχε τόσες υποχρεώσεις όσες είχε ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι, έδειξε πως είναι μια σοβαρή απειλή για τη θέση του βασικού γκολκίπερ, ερχόμενος «διψασμένος» για να αγωνισθεί. Μοναδική του δύσκολη επέμβαση ήταν αυτή σε ένα σουτ του Ζοαό Πέδρο, όπου έδειξε αντανακλαστικά, ενώ ψυχραιμία εμφάνισε και με τη μπάλα κάτω. Ένα χαρακτηριστικό που ο Σωκράτης Διούδης δε το διαθέτει, σε αντίθεση με το 32χρονο γκολκίπερ.
Επόμενος ήταν ο Κρίστιαν Γκάνεα, που απέδειξε πως, με τη προσθήκη του, η θέση του αριστερού οπισθοφύλακα αναβαθμίστηκε. Από εκεί που πέρσι μπακ-απ του Χουάνκαρ ήταν ο… δεξιοπόδαρος Σάντσες, φέτος η ύπαρξη του Ρουμάνου ποδοσφαιριστή ίσως φανεί κομβική στο ροτέισον. Θρασύς, ταχύς, επιθετικά επιδέξιος και με πολύ δυνατό σουτ, ο 30χρονος αμυντικός μοιάζει αρκετά με τον Ισπανό συμπαίκτη του, καθώς και οι δύο διαθέτουν αρκετά αποθέματα αντοχών και την όρεξη για πολλά ανεβάσματα.
Τέλος, «γλυκή» επίγευση αφήνει και η εικόνα του Άνταμ Τσέριν με την «πράσινη» φανέλα στο ντεμπούτο του. Ο Σλοβένος μέσος, αγωνιζόμενος τόσο ως αμυντικός όσο και κεντρικός μέσος, έδειξε πως είναι… τρεχαντήρι στον άξονα και πως έχει καλές μεταβάσεις. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βρήκε επιτυχώς είτε τον Βαγιαννίδη είτε τον Αϊτόρ με μακρινή μπαλιά, προσπαθώντας να παίξει άμεσα. Βλέπει γήπεδο, του αρέσει το παιχνίδι στο χώρο είναι ικανός να κερδίσει την κυριαρχία στο χώρο του άξονα.
Συνοψίζοντας, λοιπόν, γίνεται κατανοητό πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει καταφέρει να «χτίσει» ένα ρόστερ που εξαρτάται από τις εντολές του. Η επιρροή του στην ομάδα είναι τεράστια, η εξέλιξη και η άνοδος της σε αυτό το διάστημα του ενός έτους οφείλεται απόλυτα σε εκείνον, ενώ τη νέα χρονιά επιδιώκει να κάνει το step-up και σε θέμα στόχων. Το πρόσωπο που εμφάνισε ο Παναθηναϊκός κόντρα στη Γουότφορντ μόνο χαρά μπορεί να προξενήσει, αν και ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς.
Η ομάδα βρίσκεται στην Αυστρία μόλις πέντε μέρες, έχοντας ακόμα τουλάχιστον μία εβδομάδα προετοιμασίας. Εξάλλου, ο Σέρβος προπονητής ήταν απόλυτος και λακωνικός στις δηλώσεις του, λέγοντας πως ναι μεν του άρεσε αυτό που είδε, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει άμεση ανάγκη για βελτίωση και ενίσχυση. Οπότε, πίστη στο πλάνο του Γιοβάνοβιτς, ο οποίος με τις κατάλληλες προσθήκες θα προσπαθήσει να δώσει ακόμα παραπάνω το στίγμα του στην ομάδα.
Διαβάστε ακόμη…