Η ΑΕΚ έχει υπάρξει κατά καιρούς το «θύμα» για να παραχαραχθεί η ιστορία και να εξυπηρετηθούν πολλές άλλες ομάδες. Όχι μόνο οι παραδοσιακοί νταβατζήδες Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Όχι μόνο για να «τιμηθούν» τα 2300 χρόνια της Θεσσαλονίκης με τίτλο στον ΠΑΟΚ το 1985. Όχι μόνο η Λάρισα το 1988, όταν… ξετιμωρήθηκε για τα «φαρμακωμένα» ούρα του Τσίγκοφ. Ακόμα και το (τρίτο και τελευταίο) πρωτάθλημα του Αρη το 1946 ήταν ποτισμένο με το αίμα της ΑΕΚ…
Σαν σήμερα πριν από 76 χρόνια στο Ποδηλατοδρόμιο (το παλιό Στάδιο Καραϊσκάκη) ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ αναδεικνύονταν ισόπαλοι με 0-0, στην τελευταία αγωνιστική του τελικού γύρου του πρώτου μεταπολεμικού πρωταθλήματος με τη συμμετοχή των πρωταθλητών Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Ο αγώνας ήταν νευρικός, άτεχνος, με πολύ άγχος εκατέρωθεν και με πολύ αέρα. Στα μέσα του ημιχρόνου αποβλήθηκαν ο Κλεάνθης Μαρόπουλος της ΑΕΚ και ο Αλέκος Χατζησταυρίδης (προπολεμικά παίκτης της ΑΕΚ και πλέον) του Ολυμπιακού και το 0-0 δεν άλλαξε.
Η ΑΕΚ έμεινε στους οκτώ βαθμούς, έναν πίσω από τον Αρη, όμως τη στιγμή εκείνη μπορούσε να θεωρεί ότι ήταν πρωταθλήτρια, καθώς η ομάδα της Θεσσαλονίκης επρόκειτο να μηδενιστεί και στους τέσσερις αγώνες της με ΑΕΚ και Ολυμπιακό, αφού είχε χρησιμοποιήσει τους ποδοσφαιριστές Σιώτη και Γκότση, οι οποίοι είχαν αγωνιστεί στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης της ίδιας σεζόν με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.
Τι είχε συμβεί: μετά το τέλος της γερμανικής κατοχής και εν όψει της επανέναρξης της ποδοσφαιρικής δραστηριότητας, έπρεπε να αποσαφηνιστεί σε ποιες ομάδες άνηκαν οι παίκτες που κατά τη διάρκεια της κατοχής είχαν βρεθεί να παίζουν σε άλλες ομάδες στα διάφορα ανεπίσημα ματς που διεξάγονταν. Πολλοί ποδοσφαιριστές που περιστασιακά βρέθηκαν να φορούν άλλες φανέλες, δεν ήθελαν να ξαναγυρίσουν στα παλιά τους σωματεία, αλλά και τα νέα τους δεν ήθελαν να τους επιστρέψουν στις παλιές τους ομάδες.
Η ΕΠΟ, στην ιστορική συνεδρίαση της οδού Χάμιλτον, αποφάσισε ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές εγγράφονται στη δύναμη των σωματείων με τα οποία αγωνίζονταν τα χρόνια της Κατοχής, ανεξάρτητα από το πού προέρχονταν. Με την απόφαση αυτοί, οι ποδοσφαιριστές Σιώτης και Γκότσης έμεναν στον Απόλλωνα Θεσσαλονίκης, όμως ο Αρης τούς επιστράτευσε στην τελική φάση και ενώ αυτοί είχαν παίξει με την Καλαμαριά στο τοπικό πρωτάθλημα! Η πρόφαση των παραγόντων του Αρη ήταν ότι το σωματείο τους δεν είχε συμμετάσχει και δεν είχε υπογράψει τη «συμφωνία Χάμιλτον» κι έτσι κατάφεραν να ακυρώσουν τις ποινές αφαίρεσης βαθμών στην επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ, με τη βοήθεια της ΕΠΣ Μακεδονίας.
Εν ολίγοις, ο Αρης πήρε το πρωτάθλημα από την ΑΕΚ, έχοντας χρησιμοποιήσει παίκτες που (βάσει απόφασης της ομοσπονδίας) δεν του άνηκαν! Η θιγόμενη, βέβαια, ήταν η προσφυγική και αδύναμη στα κέντρα αποφάσεων ΑΕΚ. Αν ο δεύτερος πίσω από τον Αρη ήταν ο Παναθηναϊκός ή ο Ολυμπιακός, δεν θα είχε πάρει κανένα πρωτάθλημα ο Αρης. Όπως δεν θα είχαν πάρει κανένα πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ το 1976 και το 1985 και η Λάρισα το 1988, αν σε κάθε περίπτωση η δεύτερη της βαθμολογίας και άμεση ανταγωνίστρια δεν ήταν η ΑΕΚ.
Η σύνθεση της ΑΕΚ στον αγώνα με τον Ολυμπιακό: Δελαβίνιας, Γάσπαρης, Παπαδόπουλος, Σπυρίδης, Τζανετής, Νησιάδης, Αδαμίδης, Ξένος, Μαρόπουλος, Σιδηρόπουλος, Μανωλακάκης
Στη φωτογραφία της ΑΕΚ από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Oρθιοι από αριστερά, Παπαδόπουλος, Μαρόπουλος, Δελαβίνιας, Τζανετής, Παντελίδης, Γάσπαρης, Αδαμίδης. Κάτω: Ξένος, Χατζηβαρδέας, Μάγειρας, Βλαντής
Στις 30 Ιουνίου
30/6/68 Αρης-ΑΕΚ 0-1 (Κύπελλο Ελλάδας –μεγάλη νίκη στον προημιτελικό με το γκολ του Μίμη Παπαϊωάννου)
Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα – 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
Πηγή