Κομβική είναι η απόφαση που θα παρθεί σχετικά με το μέλλον και τον τρόπο αξιοποίησης των δύο βενιαμίν του ρόστερ, έτσι ώστε να μη χαραμιστούν στον πάγκο για ακόμα μια χρονιά.
Ο λόγος, φυσικά, γίνεται για τους Λευτέρη Μαντζούκα και Νίκο Χουγκάζ, οι οποίοι τη φετινή σεζόν δεν πήραν το χρόνο που ανέμεναν. Με τους Δημήτρη Πρίφτη και Γιώργο Βόβορα να μη τους εμπιστεύονται ιδιαίτερα, δυστυχώς η συμμετοχή τους περιορίστηκε σε κάποιες ολιγολέπτες εμφανίσεις στη Basket League και ορισμένες «εκλάμψεις» στην Ευρωλίγκα (για παράδειγμα, με τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ και τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ χρησιμοποιήθηκε ο Μαντζούκας, ενώ ο Χουγκάζ έδειξε θετικό πρόσωπο στο ματς της Αθήνας με τον Ερυθρό Αστέρα).
Και αν ο Χουγκάζ ήρθε στον Παναθηναϊκό τον Φλεβάρη, ύστερα από τη διακοπή του δανεισμού του στον Ιωνικό Νίκαιας λόγω του προβλήματος στη μύτη που ταλαιπωρούσε τότε τον Ιωάννη Παπαπέτρου, οπότε ήταν δύσκολο να πάρει πολλά λεπτά άμεσα, σίγουρα έγινε κακή διαχείριση όσον αφορά την υπόθεση του Μαντζούκα.
Δε νοείται το παιδί όλη τη σεζόν να μπαίνει στο παρκέ όταν ο νικητής έχει ήδη κριθεί μόνο και μόνο για να μπει στο φύλλο αγώνος. Με αυτόν τον τρόπο, ούτε πρόκειται να βελτιωθεί, ούτε και θα μπορέσει να πάρει ψυχολογία ενόψει της συνέχειας. Η μοναδική «αχτίδα» ελπίδας είναι το γεγονός πως έπαιξε παραπάνω συγκριτικά με την πρώτη σεζόν «εσόδων-εξόδων», αν και επαναλαμβάνουμε πως δεν υπάρχει ικανοποίηση όταν σε αδιάφορα ματς της Euroleague μπαίνει 3 και 5 λεπτά.
Για το Νίκο Χουγκάζ, τώρα, τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα, καθώς, αν όλα κυλούσαν ομαλά, δε θα ερχόταν ποτέ στον Παναθηναϊκό μεσούσης της σεζόν. Θα ολοκλήρωνε κανονικά το δανεισμό του στον Ιωνικό, έχοντας «γεμάτη» παρουσία, και θα ερχόταν το καλοκαίρι για να αξιολογηθεί η περίπτωσή του. Ωστόσο, με τις αναποδιές που προέκυψαν, ήρθε στις αρχές του 2022 κάπως απότομα για να καλύψει τα κενά στις θέσεις των ψηλών. Η αλήθεια είναι πως δεν έπεισε ούτε τον Πρίφτη, ούτε και τον Βόβορα, παρά το γεγονός πως εμφανίσθηκε ιδιαίτερα μαχητικός, κυρίως στην άμυνα. Επιθετικά έχεις κάποιες ατέλειες, καθώς είναι λίγο άγαρμπος ακόμα, ωστόσο με προπόνηση και δουλειά θα βελτιωθεί.
Στο κομμάτι των ρόλων τους ενόψει της επόμενης σεζόν, ο Λευτέρης Μαντζούκας λογικά πρέπει να αποτελέσει ενεργότερο μέλος του rotation στη θέση «3». Έχοντας μπροστά του τους Παπαπέτρου και Καλαϊτζάκη (ή Σαντ-Ρος), είναι απαραίτητο να απολαμβάνει μεγάλο χρόνο συμμετοχής στα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, ενώ στην Euroleague θα μπορούσε να δίνει ανάσες στους βασικούς με ένα ποιοτικό 10λεπτο. Αν αναλάβει, δηλαδή, το ρόλο που είχε φέτος ο Κασελάκης στο ρόστερ, δεδομένα αυτό θα πρόκειται για αγωνιστικό step-up.
Από την άλλη, ο Χουγκάζ θα μπορούσε να αποτελέσει τον power forward στο ρόστερ, πίσω από τους δύο νεοφερμένους. Ουσιαστικά, να έχει το ρόλο που του είχε δοθεί φέτος, απλά όχι τόσο παθητικό. Δηλαδή, δεν υπάρχει λόγος το βασικό 4αρι, όπως ο Οκάρο Ουάιτ δηλαδή, να παίζει σχεδόν 35 λεπτά. Ο χρόνος πρέπει να μοιραστεί, έτσι ώστε ομαλά και σταδιακά αυτά τα παιδιά να αναβαθμιστούν. Εφόσον στόχος του Παναθηναϊκού είναι αυτοί οι δύο, και ιδίως ο Μαντζούκας, να αποτελέσουν τη βάση για τον ελληνικό «κορμό» του μέλλοντος, είναι υποχρέωση του συλλόγου να τους δώσει χώρο και χρόνο για να δείξουν τι αξίζουν.
Διαβάστε ακόμη…