Ο Ολυμπιακός δεν είχε κανέναν αντίπαλο στον πρώτο τελικό του ΣΕΦ, δείχνοντας πως είναι η καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός έδειξε για ακόμη μια φορά τις παθογένειές του.
«Ερυθρόλευκος» βάφτηκε η πρώτος τελικός στο κλειστό «Ειρήνης και Φιλίας», με τον Ολυμπιακό να δείχνει ακράδαντα τη δυναμική του. Το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα, δεν χωρά καμία αμφισβήτηση, είναι κλάσεις ανώτερο, τόσο σε ποιότητα, όσο και σε ποσότητα.
Ο Ολυμπιακός απέδειξε πως έχει δομήσει μια ομάδα με αρχή, μέση και τέλος. Οι ρόλοι είναι κατανεμημένοι άριστα και οι προσεγμένες μεταγραφικές κινήσεις το καλοκαίρι, πέτυχαν διάνα.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός μας έδειξε για μια ακόμη φορά πως δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα, παρά μόνο να ελπίζει σε μια-δυο κακές μέρες του Ολυμπιακού για να καταφέρει να τον αγχώσει. Οι «πράσινοι» δεν μπόρεσαν σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να φέρουν τα πάνω-κάτω, με την καταστροφική πρώτη περίοδο (23-4) να «τελειώνει» από νωρίς τις όποιες ελπίδες.
Ο οργανωτής που «χτυπάει» στο μάτι
Το μεγαλύτερο «αγκάθι» του Παναθηναϊκού εδώ και περίπου δύο χρόνια και κάτι παραπάνω, είναι η θέση του playmaker. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ποιοι ήρθαν και τι έκαναν, άλλωστε τα γνωρίζουμε όλοι. Σήμερα, απέναντι σε μια εξαιρετική ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός, το τεράστιο πρόβλημα του «άσσου» φάνηκε από το πρώτο κιόλας λεπτό.
Ο Σίβα δεν είναι στο επίπεδο που βρισκόταν το 2020 και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, δεν είναι λογικό να του ζητάμε να σουλουπώσει όλη την περιφέρεια. Ο Αμερικανός έκανε αυτό που μπορεί, φυσικά δεύτερη λύση δεν υπήρξε, αφού ξαναπήγαμε στο πολυπαιγμένο με τον Σαντ-Ρος και τον Νέντοβιτς να μοιράζονται τις αρμοδιότητες στο «1».
Από την άλλη πλευρά, ο Ολυμπιακός είχε δύο αθλητές στον «άσσο» που έκαναν τη διαφορά, ο καθένας στον τομέα του. Φυσικά μιλάμε για τους Κώστα Σλούκα και Τόμας Ουόκαπ.
Ο Σλούκας ήταν εξαιρετικός από την αρχή και αν παραβλέψουμε δυο-τρεις φάσεις που έκανε τα εύκολα – δύσκολα, τότε μπορούμε να πούμε πως πραγματοποίησε μια αξιοζήλευτη εμφάνιση. Ήταν η αρχή και το τέλος του Ολυμπιακού, με τον Παναθηναϊκό να μην έχει άνθρωπο που να μπορέσει να το σταματήσει. Όταν προσπάθησε να τον ανακόψει με παίκτη παραπάνω πάνω του, ο έμπειρος γκαρντ μοίρασε ιδανικά τη μπάλα στον ελεύθερο.
Όσον αφορά τον Ουόκαπ, ο Αμερικανός έπαιξε εξαιρετική περιφερειακή άμυνα και έκανε πολλά που δεν τα φανερώνονται στην στατιστική. Έβαζε τα χέρια του εξαιρετικά πάνω στη μπάλα και «χαλούσε» το μυαλό των περιφερειακών του Παναθηναϊκού.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να μπει ποτέ στο παιχνίδι. Του έλειπαν πολλά κομμάτια του παζλ που δεν ήταν συμπληρωμένα και ούτε θα συμπληρωθούν. Οι συγκεκριμένες ομάδες, δέκα φορές να παίξουν, τις οκτώ θα τις κερδίσει ο Ολυμπιακός. Οι δύο, θα είναι σε κακή μέρα οι «ερυθρόλευκοι». Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, μακριά από… οπαδικά γυαλιά.
Ο Φαλ έκανε πάρτι
Εκτός από τον άσσο, το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ο παίκτης που θα έρχεται πίσω από τον Παπαγιάννη. Ο ψηλός των «πράσινων» δεν ήταν σε καμία περίπτωση σε καλή ημέρα. Ο Φαλ τον έκανε στην κυριολεξία ό,τι ήθελε, με τον Παπαγιάννη να φαίνεται… ανόρεκτος ή έξω από τα νερά του.
Ο coach Βόβορας προσπάθησε να κάνει κάποια τρικ με Οκάρο Ουάιτ και Τζέρεμι Έβανς που σε γενικές γραμμές του βγήκαν. Η συνύπαρξη των δύο βοήθησε σημαντικά τον Παναθηναϊκό σε άμυνα και επίθεση, αλλά δεν έφτανε. Ο Φαλ έκανε τρομακτική δουλειά (14 πόντοι, 10 ριμπάουντ εκ των οποίων 6 αμυντικά και 4 επιθετικά, 2 ασίστ) από πολύ νωρίς.
«Κλειδί» η άμυνα για τη συνέχεια
Τα συγκεκριμένα παιχνίδια δεν έχουν καμία σχέση με τα προηγούμενα. Είναι οι τελικοί του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός είναι πιο πεινασμένος από ποτέ, αλλά ο Παναθηναϊκός θέλει και μπορεί να αντιδράσει. Η άμυνα που έπαιξαν κατά διαστήματα στο δεύτερο ημίχρονο οι «πράσινοι», είναι αυτή που θέλει ο coach Βόβορας και το επιτελείο του.
Το πρωτάθλημα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γυρίσει, Μπορεί να «κλαπεί» ένα παιχνίδι, αλλά ο Ολυμπιακός είναι τουλάχιστον τρία σκαλιά πιο πάνω, τουλάχιστον από θέμα ποιότητας ρόστερ και ροτέισον.
Βλέπετε, ο coach Μπαρτζώκας μπορεί να… «μπαινοβγάζει» παίκτες χωρίς να χαλάει η ποιότητα της πεντάδας. Στον Παναθηναϊκό γίνεται ακριβώς το αντίθετο, καθώς το «χτίσιμο» την ομάδας είναι 100% λάθος απ’ όλες τις πλευρές.
Διαβάστε ακόμη…