Ο αρχισυντάκτης του «Όλα Πράσινα», Στέφανος Αλαφάκης, κάνει ένα μοναδικό αφιέρωμα στον μεγάλο Δημήτρη Διαμαντίδη, φτιάχνοντας το δικό του αλφάβητο! Μια λέξη από το κάθε γράμμα, αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων και του χαρακτήρα του. Ένας φόρος τιμής στον μεγαλύτερο αθλητή που φόρεσε ποτέ την πράσινη φανέλα!
Αρχηγός
Ήταν από το καλοκαίρι του 2009 στην ομάδα του Παναθηναϊκού, αφού ο Φραγκίσκος Αλβέρτης ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Η… «παράδοση» της αρχηγίας έγινε στις 11 Οκτωβρίου του ίδιου έτος, στο φιλικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ, προς τιμήν του «Φράγκι». Έκτοτε, και μέχρι και την σεζόν 2015-16 ο Δημήτρης Διαμαντίδης ήταν ανελλιπώς ο αρχηγός του «Τριφυλλιού», με τον Νικ Καλάθη να είναι ο επόμενος στην διαδοχή.
Βετεράνος
Από την στιγμή που αποφάσισε να σταματήσει την ενεργό δράση, ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποτελεί πλέον βετεράνο. Όσο άσχημο και… ξένο και αν μας ακούγεται… Δυστυχώς, τον χρόνο δεν κατάφερε να τον νικήσει κανείς, και ο Διαμαντίδης παρ’ότι μπορούσε ακόμη να αγωνιστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο, επέλεξε να φύγει όταν θεώρησε ότι το σώμα του δεν μπορεί να ανταπεξέλθει έτσι όπως ήθελε. Βετεράνος λοιπόν, ο αγαπημένος μας βετεράνος! Μπαίνει στην ίδια λίστα με τους Αλβέρτη, Τσαρτσαρή, Σάρας και πολλούς ακόμη αγαπημένους παίκτες που δεν πατάνε πλέον στα παρκέ με τα μπασκετικά τους!
Γενναίος
Σε όλη του την καριέρα ήταν πάντα αυτός που θα έπαιρνε το κρίσιμο σουτ. Ποτέ δεν τον απασχολούσαν οι συνέπειες αν αυτό δεν έμπαινε. Αλλά ούτε και οι επευφημίες όταν τα έβαζε. Ήταν πάντα εκεί, την στιγμή που έπρεπε. Όταν βρισκόταν στο παρκέ άπαντες ήξεραν πως αυτός θα πάρει το ρίσκο. Και οι αντίπαλοι το γνώριζαν, αλλά πως να τον σταματήσουν; Νικητήριο τρίποντο στην Μάλαγα, στο Παλάου, στο ΟΑΚΑ και πάλι με την Μπαρτσελόνα. Κρεσέντο με 3/3 απέναντι στον Ολυμπιακό, ισοφάριση απέναντι στην Λαμποράλ στα τελευταία Play-Offs της καριέρας του. Και φυσικά πάνω απ’όλα το… «Βαλ’το αγόρι μου!». Το μεγαλύτερο σουτ στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Δεν δίστασε όμως να βγει μπροστά και ως παράγοντας, αναλαμβάνοντας διοικητικό πόστο την στιγμή που η ομάδα βρισκόταν στην πιο δύσκολη εποχή της ιστορίας της, με τον ίδιο και τον Αλβέρτη να αναλαμβάνουν ένα τεράστιο «φορτίο»!
Δημιουργός
Πρώτος παίκτης σε ασίστ στο ελληνικό Πρωτάθλημα, πρώτος παίκτης σε ασίστ στην ιστορία της Euroleague για όσο αγωνιζόταν, και για αρκετά χρόνια μετά το τέλος της καριέρας του. Αν υπάρχει μια λέξη που χαρακτήριζε το παιχνίδι του Δημήτρη Διαμαντίδη, αυτή ήταν «δημιουργός». Πάντα πρώτη του επιλογή ήταν να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, και όχι να πάρει το σουτ. Από την πρώτη μέρα που πάτησε στα παρκέ, μέχρι και την τελευταία. Αυτό το φιλικό παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ, που μπήκε για 1 λεπτό και ενώ συμπαίκτες και αντίπαλοι περίμεναν να σουτάρει, αυτός κατάφερε να μοιράσει ακόμα και τότε ασίστ!
Εκτελεστής
Ναι, πάντα έψαχνε πρώτα την πάσα στους συμπαίκτες του. Ωστόσο πως θα ήταν «γενναίος» αν δεν ήταν και «εκτελεστής»; Όταν έβρισκε την ευκαιρία εκτελούσε, χωρίς δεύτερη σκέψη. Όπως ακριβώς κάνουν οι μεγάλοι σουτέρ. Αυτοί που μόλις έρθει η μπάλα στα χέρια τους αδειάζουν από κάθε άλλη σκέψη το μυαλό τους, και αδιαφορούν για κάθε πιθανή συνέπεια. Τα παιχνίδια που πήρε μόνος του είναι πολλά, με αποκορύφωμα αυτό απέναντι στην Μάλαγα στο ΟΑΚΑ που το έστειλε στην παράταση με 13 πόντους σε 75 δευτερόλεπτα. «Μα γίνεται να βάλεις 13 (ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ!) πόντους σε λιγότερο από ενάμιση λεπτό;» θα αναρωτηθείτε οι περισσότεροι. Ε, αν είσαι ο Διαμαντίδης, γίνεται!
Ζόρικος
Διαφωνείτε; Δεν ήταν ο πιο ζόρικος αντίπαλος; Ρωτήστε για αυτό τον Τζαγουάι. Ρωτήστε όποιον παίκτη τον έχει μαρκάρει ποτέ. Από τους αντιπάλους του στην Καστοριά, μέχρι τους πρώτους παίκτες που τον μάρκαραν στην Α1, όταν φόρεσε την φανέλα του Ηρακλή. Από τον Παπαλουκά και τον Τεόντοσιτς, από τον Σπανούλη και τον Τσίλντρες, μέχρι τον… Λεμπρόν Τζέιμς που έβλεπε εφιάλτες μετά την ήττα της «Dream Team» από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα!
Ηγέτης
Ήταν πάντα ο ηγέτης του Παναθηναϊκού. Ο άνθρωπος που την δύσκολη στιγμή θα ήταν εκεί, για να πάρει την μπάλα, να σουτάρει το τρίποντο, να εκτελέσει τις βολές. Για να μαζέψει το ριμπάουντ, να βγάλει την ασίστ ή να ρίξει την τάπα. Ό,τι κι αν χρειαζόταν η ομάδα, αυτός ήταν πάντα εκεί για να το προσφέρει. Ανιδιοτελώς, χωρίς να τον απασχολεί τίποτα άλλο. Ο απόλυτος ηγέτης!
Θρύλος
Τελείωσε την καριέρα του όντας πρώτος σε ασίστ (1255) στην ιστορία της Euroleague. Ταυτόχρονα ήταν πρώτος σε κλεψίματα (434), σε συμμετοχές σε αρχικές πεντάδες (228) αλλά και σε αγωνιστικά λεπτά (7.967:49). Δεύτερος σε συμμετοχές (278), 4ος σε κερδισμένα φάουλ (998) και 6ος σκόρερ (2495 πόντοι). Συνυπολογίστε και την πρωτιά στο Index. Η λέξη «θρύλος» ίσως είναι μικρή και δεν μπορεί να περιγράψει τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ίσως πρέπει να εφεύρουμε μια νέα λέξη για τον περιγράψουμε. Το ΤΙΤΑΝΟΜΕΓΙΣΤΟΣ ακούγεται καλό…
Ιδιοφυΐα
Αν η λέξη «ιδιοφυΐα» στα λεξικά είχε δίπλα φωτογραφία, αυτή θα έδειχνε τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Μακράν ο πιο ευφυής Έλληνας αθλητής όλων των εποχών και εκ των πιο έξυπνων αθλητών στην Ευρώπη γενικότερα. Έκανε πάντα την σωστή επιλογή. Από πριν πάρει την μπάλα στα χέρια του ήξερε ακριβώς τι θα την κάνει. «Διάβαζε» πάντα το γήπεδο, ήξερε ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται οι συμπαίκτες του και άπαντες γνώριζαν ότι απλά θα κάνει το σωστό. Πάντα…
Κλέφτης
Σας ξενίζει σαν χαρακτηρισμός; Κακώς αν αναλογιστείτε πως είναι ο 1ος σε κλεψίματα στην ιστορία της Euroleague, με 434. Το να κατεβάσεις την μπάλα και να οργανώσεις επίθεση με αυτόν αντίπαλο ήταν πάντα δύσκολο. Πολύ δύσκολο! «Κλέφτης» λοιπόν, και μάλιστα μεγάλος! Με την καλή έννοια φυσικά…
Λακωνικός
Έτσι ήταν πάντα στις δηλώσεις του. Τις λίγες φορές δηλαδή που προχωρούσε σε κάποια από αυτές, γιατί όποτε είχε την ευκαιρία απέφευγε τις κάμερες και την δημοσιότητα. Τα πολλά λόγια δεν του άρεσαν ποτέ. Δεν ήταν δουλειά του άλλωστε να μιλάει. Ό,τι είχε να πει, το «έλεγε» μέσα στα παρκέ. Κι εκεί «μίλαγε» και τον «άκουγαν» όλοι. Είτε ήθελαν, είτε όχι. Είτε συμφωνούσαν μαζί του, είτε όχι…
ΜVP
6 φορές MVP των τελικών του ελληνικού Πρωταθλήματος (2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2014). 1 φορά MVP της Euroleague (2011). 2 φορές MVP του Final-4 της Euroleague (2007, 2011). 6 φορές καλύτερος αμυντικός της Euroleague (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011). 4 φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας της Euroleague (2007, 2011, 2012, 2013). Μέλος της καλύτερης δεκάδας παικτών της Euroleague την δεκαετία 2001-2010. Καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης το 2007. Καλύτερος παίκτης της Ευρώπης το 2007. 2 φορές MVP του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδος (2009, 2016). 11 φορές μέλος της καλύτερης 5αδας του ελληνικού Πρωταθλήματος (2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2016). Πως θα μπορούσαμε λοιπόν να διαλέξουμε κάποια άλλη λέξη για το γράμμα «Μ»;
Νικητής
Μετρά στο ενεργητικό του 9 Πρωταθλήματα Ελλάδος (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014), 10 Κύπελλα Ελλάδος (2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016) και 3 Euroleague (2007, 2009, 2011). Ακόμη, χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 2005 με την Εθνική και ασημένια μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006. Προσθέτοντας σε όλα τα παραπάνω και την… συλλογή από ατομικές διακρίσεις, η λέξη νικητής είναι η πρώτη που μας έρχεται στο μυαλό.
Ξεκάθαρος
Η καλύτερη λέξη για να περιγράψει τις διαπραγματεύσεις του με τον Παναθηναϊκό για την ανανέωση του συμβολαίου του. Διαπραγματεύσεις είπαμε; Ξεχάστε το…
«Οι διαπραγματεύσεις στα συμβόλαια του Διαμαντίδη, δεν ήταν… διαπραγματεύσεις. Ερχόταν ο μάνατζερ του και μας έλεγε πως ο Δημήτρης μου είπε να σας πω ότι θα μείνει στον Παναθηναϊκό, οποιαδήποτε κι αν είναι η προσφορά».
Τόσο εύκολα, τόσο όμορφα, τόσο απλά…
Ομαδικός
Πρώτος σε ασίστ στην ιστορία του ελληνικού Πρωταθλήματος, αλλά για αρκετά χρόνια και της Euroleague. Χρειάζεται κάτι περισσότερο για να αποδείξει την ομαδικότητα και τον αλτρουισμό του μεγαλύτερου Έλληνα αθλητή όλων των εποχών; Ποτέ δεν έβαλε πάνω από την ομάδα τον εαυτό του και πάντα προσπαθούσε να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του. Αυτή ήταν ανέκαθεν η προτεραιότητά του. Αυτός ήταν ο τρόπος παιχνιδιού του. Αυτό ήταν το στυλ του…
Πασέρ
Ως «δημιουργός» και «ομαδικός» θα μπορούσε να μην είναι «πασέρ»; Όπως έχουμε τονίσει… πολλάκις, πάντα προτεραιότητά του ήταν η πάσα, η ασίστ. Και μάλιστα μπορούσε να την πετύχει με κάθε πιθανό κι απίθανο τρόπο. Κάτω από τα πόδια, πίσω από την πλάτη, πίσω από το κέντρο, από το ένα καλάθι στο άλλο, no-looking και με εκατοντάδες άλλους τρόπους. Όπου κι αν είσαι, όποιος κι αν σε μαρκάρει, ο Δημήτρης Διαμαντίδης απλά θα σε βρει…
Ριμπάουντερ
Όταν αποσύρθηκε, ήταν ο 10ος ριμπάουντερ της Euroleague, μετρώντας 969 στο ενεργητικό του. 64 περισσότερα από τον Κώστα Τσαρτσαρή. Ήταν 6ος σε αμυντικά ριμπάουντ, με 794. Πρώτος «κοντός» φυσικά. Μπορεί τα 196 του εκατοστά να μην… «γέμιζαν» το μάτι, ωστόσο ήταν πάντα στο κατάλληλο σημείο. Ο συνδυασμός της άριστης αντίληψης του χώρου και του άλματος στον σωστό χρόνο τον κατέστησαν ικανότατο ριμπάουντερ. Μάλλον τον ικανότερο ριμπάουντερ που αγωνίζεται στις θέσεις των γκαρντ. Ακόμα μια πρωτιά!
Σεμνός
Το βασικότερο στοιχείο της προσωπικότητάς του. Παρά τα απίστευτα κατορθώματά του, την καθολική του αναγνωρισιμότητα, το τεράστιο όνομα που είχε φτιάξει, ποτέ δεν αγωνίστηκε για την δόξα. Ποτέ δεν έβγαινε στις κάμερες να μιλήσει. Ποτέ δεν απασχολούσε τον Τύπο με την προσωπική του ζωή. Ήταν πάντα σεμνός, ταπεινός. Στο πρώτο του συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, όταν του προσέφεραν την δυνατότητα να αποκτήσει… αμαξάρα, αυτός προτίμησε ένα απλό mini cooper. Και όσο ξεχώριζε για τις αγωνιστικές του ικανότητες και επιδόσεις, άλλο τόσο ξεχώριζε για το ήθος του και τον χαρακτήρα του!
Τριποντέρ
Όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό από τον Ηρακλή ήταν το βασικό μειονέκτημά του. Ωστόσο δούλεψε πάνω σε αυτό. Άπειρες ώρες. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να καταλήξει ένας εντυπωσιακός σουτέρ, ένας από τους πιο αξιόπιστους τριποντέρ της ομάδας. Και μάλιστα η ειδικότητά του ήταν τα… «μεγάλα» τρίποντα. Αυτά που έκριναν νίκες, τίτλους. Εκεί που η μπάλα «καίει», εκεί που «μιλάνε» οι ηγέτες και οι υπόλοιποι απλώς παρακολουθούν. Εκεί ξεχώριζε ο μεγάλος Δημήτρης Διαμαντίδης!
Υπερήφανος
Έφυγε με το κεφάλι ψηλά, όταν το επέλεξε αυτός. Είχε ακόμα πράγματα να προσφέρει στον Παναθηναϊκό. Όλοι το ξέρουμε. Δεν θα μπορούσε όμως πλέον να ήταν ο μεγάλος ηγέτης. Αυτός που αν «στράβωνε» ο αγώνας θα έπαιζε 35 λεπτά για να τον γυρίσει. Το έκανε μέχρι την σεζόν 2015-16. Μόλις έκρινε πως πλέον δεν είναι σε θέση να συνεχίσει να το κάνει, αποφάσισε να αποσυρθεί. Όμορφα, υπερήφανα. Ώστε όλοι να τον θυμούνται ως τον ηγέτη της ομάδας. Μέχρι και το τελευταίο του δευτερόλεπτο στα παρκέ.
Φιλότιμος
Ελάχιστοι παίκτες έχουν τιμήσει μια φανέλα όπως αυτός. Ήταν πάντα εκεί, για να δώσει το… 110% των δυνατοτήτων του. Να αγωνιστεί ακόμα και για 40 λεπτά αν κάτι δεν πάει καλά στο παιχνίδι. Να δώσει τα πάντα για την ομάδα. Να σουτάρει, να πασάρει, να μαρκάρει. Να βγάλει ασίστ, να μαζέψει ριμπάουντ, να δημιουργήσει, να βγάλει άμυνες, να κλέψει μπάλες. Ποτέ δεν εμφανίστηκε «αδιάφορος», ποτέ δεν έψαχνε δικαιολογίες. Έδινε πάντα και την ψυχή του στο παρκέ, προκειμένου να κερδίσει η ομάδα!
Χαρισματικός
Σίγουρα για να φτάσει στο επίπεδο που έφτασε έριξε ΑΠΕΙΡΕΣ ώρες προπόνησης. Άπειρες ώρες προσπαθώντας να διορθώσει τις όποιες αδυναμίες του. Πέρα από την δουλειά που έριξε όμως, είχε και ένα… χάρισμα. Όπως και να το κάνουμε, η κλίση του ήταν στο μπάσκετ. Ένα παιδί χωρίς ταλέντο δεν θα μπορούσε να πετύχει όσα πέτυχε ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Χάρισμα και προπόνηση λοιπόν. Ταλέντο και δουλειά! Αυτό είναι το «μυστικό» της επιτυχίας…
Ψύχραιμος
«Κρύο» αίμα αλλά και… «ολύμπια» ψυχραιμία. Ακόμα και όταν το ρολόι έδειχνε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Με την μπάλα να «καίει». Ο Διαμαντίδης ήξερε πάντα ακριβώς τι πρέπει να κάνει. Δεν ένιωθε το άγχος, δεν τον απασχολούσε ο αριθμός που έγραφε με κόκκινα ψηφία το ρολόι. Πιθανότατα δεν το κοίταζε καν. Τον ένοιαζε μόνο το τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει η ομάδα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από την ασίστ στον Μπατίστα, στον προημιτελικού του Κυπέλλου του 2015, στο ΟΑΚΑ, δεν υπάρχει. Με 6″ να απομένουν στο «Τριφύλλι» παίρνει την μπάλα, διασχίζει το γήπεδο και βγάζει την ασίστ που έχει γίνει… εφιάλτης για τους Πειραιώτες!
Ωφέλιμος
Συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω ένα είναι το συμπέρασμα που βγαίνει. Καλύτεροι παίκτες ίσως και να έχουν υπάρξει. Πιο «ωφέλιμοι» παίκτες για την ομάδα τους όμως, σίγουρα ΔΕΝ έχουν υπάρξει και πολύ δύσκολα θα υπάρξουν στο μέλλον. Γιατί ο Δημήτρης Διαμαντίδης δεν έπαιξε ΠΟΤΕ για την καριέρα του. Για τα χρήματα, για την δόξα και για το όνομά του. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αγωνιζόταν πάντα για τον Παναθηναϊκό. Πάντα για την ομάδα, το όφελος της οποίας έβαζε πάνω από τον εαυτό του.
Διαβάστε ακόμη…