Ο παίκτης που «κερδίζει» τον Γιοβάνοβιτς και οι… κράμπες που δείχνουν την αλήθεια

0
38

Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος γράφει για τις στοχευμένες προσθήκες που θα μπορούσαν να γίνουν στο τωρινό ρόστερ ενόψει της νέας σεζόν, οι οποίες θα βάλουν το «Τριφύλλι» σε τροχιά πρωταθλητισμού!

Παναθηναϊκός: Οι τέσσερις μεταγραφές που χρειάζεται για το... title challenge!

Αν δεν θέλεις να χάνεις στιγμή του Παναθηναϊκού, ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις «πράσινες» ειδήσεις!

Είναι γεγονός πως ο Παναθηναϊκός διαθέτει αυτή τη στιγμή ένα έμψυχο δυναμικό αρκετά ικανοποιητικό σε ταλέντο και ποιότητα. Υπάρχουν κάποιοι ποδοσφαιριστές-κλειδιά (Χουάνκαρ, Βιγιαφάνιες), που εάν ανανεώσουν τη συνεργασία τους με το σύλλογο, θα μιλάμε για δύο πολύ μεγάλα κερδισμένα «στοιχήματα» ενόψει της δόμησης του ρόστερ του επόμενου αγωνιστικού έτους, ενώ παράλληλα δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα και τα δύο ελπιδοφόρα και μελλοντικά πρότζεκτ της ομάδας, αυτά του Αλεξανδρόπουλου και Ιωαννίδη, τα οποία αναμένεται να αποφέρουν τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά κέρδη μακροπρόθεσμα.

Φυσικά, δεν είναι μόνο αυτοί οι τέσσερις προαναφερθέντες παίκτες που έχουν δημιουργήσει τη φετινή σχετικά συμπαγή ομάδα του Παναθηναϊκού, καθώς έκπληξη έχει προκαλέσει σε όλους η απίστευτη άνοδος του Αϊτόρ, η ταχύτητα και η εκρηκτικότητα του Παλάσιος, η ωριμότητα του Πέρεθ και το σκληροτράχηλο αμυντικό δίδυμο που έχουν «χτίσει» οι ΣένκεφελεντΒέλεθ, με «ενορχηστρωτή», βέβαια, τον Σέρβο κόουτς, Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Ερωτώ, όμως, εγώ. Μπορεί αυτή η ομάδα, αν μείνει ίδια και απαράλλαχτη, να διεκδικήσει το καινούριο αγωνιστικό έτος κάτι παραπάνω από την 3η-4η θέση στο ελληνικό πρωτάθλημα;
Θεωρώ πως η πιο λογική απάντηση είναι αρνητική, με πιο τρανό παράδειγμα τη φετινή σεζόν, όπου κάποια σκαμπανεβάσματα και μερικές κακές εμφανίσεις οδήγησαν τον Παναθηναϊκό μακριά από τις δύο πρώτες θέσεις.

Που πρέπει να γίνουν, όμως, αυτές οι πολυαναμενόμενες καλοκαιρινές προσθήκες, που δεδομένα θα ανεβάσουν επίπεδο το «Τριφύλλι», έτσι ώστε να το βοηθήσουν να κάνει (επιτέλους) πρωταθλητισμό (τουλάχιστον σε ένα βαθμό);

Ποιοτικότερο δεξί μπακ

Μια θέση στην οποία ο Παναθηναϊκός «πόνεσε» φέτος.

Αγοράζοντας το καλοκαίρι τον Κώτσιρα από τον Αστέρα Τρίπολης και διατηρώντας στις τάξεις του τον μέτριο πέρσι Φακούντο Σάντσες, όλοι υπέθεσαν στον οργανισμό (φιλάθλοι, τεχνικό τιμ, διοίκηση) πως η χρονιά θα βγει με βασικό τον Έλληνα μπακ. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν βάσει του συγκεκριμένου… σχεδίου.

Η απόδοση του Γιάννη Κώτσιρα, μετά το πέρας των πρώτων τριών αγωνιστικών, έπεσε κατακόρυφα, μη θυμίζοντας σε τίποτα τον ποδοσφαιριστή που παρακολουθούσαμε με εντύπωση στα χρώματα των Αρκάδων. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να επανενεργοποιηθεί ο Σάντσες, ο οποίος ναι μεν παρουσιάστηκε εξαιρετικά βελτιωμένος και πιο συνεπής στις αρμοδιότητες του, αλλά σίγουρα, και λόγω ηλικίας βέβαια, δε γίνεται ο Παναθηναϊκός να στηριχθεί πάνω του για τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε, το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι και δε νομίζω πως η πρόθεση του κόουτς Γιοβάνοβιτς είναι να τον ανανεώσει. Η χρησιμοποίηση του Κώτσιρα ως βασικού στην αναμέτρηση κόντρα στον ΠΑΟΚ, στην οποία πραγματοποίησε μια αντικειμενικά θετικότατη εμφάνιση, νομίζω πως δείχνει ξεκάθαρα την προτίμηση του Σέρβου ανάμεσα στους δύο.

Οπότε, ορθολογική κίνηση θα ήταν να έρθει με μεταγραφή ένας δεξιός οπισθοφύλακας εγνωσμένης αξίας το νέο αγωνιστικό έτος. Ένας παίκτης με παραστάσεις, σε παραγωγική ηλικία (ιδανικά κάτω των 30) και ίσως με κάποιες ευρωπαϊκές συμμετοχές στο βιογραφικό του. Κατά συνέπεια, λοιπόν, και με την μελλοντική αποχώρηση του 32χρονου Αργεντίνου, Φακούντο Σάντσες, ο έτερος τωρινός μπακ του Παναθηναϊκού, ο Κώτσιρας, θα υποβιβαστεί στην ιεραρχία ως αναπληρωματικός, δίνοντας λύσεις κυρίως από τον πάγκο.

Βέβαια, υπάρχει και το εξελίξιμο και γεμάτο προοπτικές πρότζεκτ του Γιώργου Βαγιαννίδη, το οποίο δεδομένα δεν πρέπει να πάει χαμένο. Ο νεαρός πρώην αθλητής της Ίντερ επέστρεψε τον Αύγουστο στο σύλλογο με σκοπό να βρει εκ νέου τα πατήματά του, κάτι που, σε μέσες άκρες, το έχει καταφέρει υπό την αιγίδα του Παναθηναϊκού Β’. Στόχος του είναι να βρεθεί κανονικά στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού του Γιοβάνοβιτς, έτσι ώστε να τον πείσει για το ταλέντο και τις ικανότητες του. Δε θα μας προκαλούσε έκπληξη να χρησιμοποιηθεί σε κάποια φιλικά το καλοκαίρι, με σκοπό να δει ο προπονητής σε τι κατάσταση θα βρίσκεται. Σε περίπτωση που συνεχίσει να θεωρείται τρίτη λύση στα μπακ, δεν αποκλείεται να δοκιμαστεί και σαν εξτρέμ, όπως συνέβη για ένα δεκάλεπτο στο «Κλεάνθης Βικελίδης» κόντρα στον Άρη.
Όπως και να έχει, πάντως, η έλευση ενός αξιόπιστου δεξιού μπακ είναι επιβεβλημένη.

Κεντρικός αμυντικός «κτήνος»

Μπορεί οι ΣένκεφελεντΒέλεθ να έχουν δημιουργήσει ένα αρκετά συμπαγές αμυντικό δίδυμο στα μετόπισθεν του Παναθηναϊκού, ωστόσο για να επιστρέψει η ομάδα στις επιτυχίες αυτό δεν αρκεί. Όντας και οι δύο άνω των 30 πλέον, και με τις επιλογές από τον πάγκο να μη μπορούν να ανταποκριθούν σε έναν σχετικά κανονικό Παναθηναϊκό (Σάρλια, Πούγγουρας), η ανάγκη απόκτησης ενός σέντερ μπακ που θα κάνει τη διαφορά μοιάζει μονόδρομος.
Ιδανική λύση θα ήταν να αποχωρήσει ο Αχιλλέας από την ομάδα, έτσι ώστε να αδειάσει μια θέση στο συγκεκριμένο «πόστο» και να είναι πιο εφικτή η απόκτηση ποδοσφαιριστή.
Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά αυτού του σέντερ μπακ, καλό θα ήταν να διαφέρει από τους βασικούς του ρόστερ. Θα μπορούσε, δηλαδή, να είναι αριστεροπόδαρος (μεταγραφή που μας την είχε ο… υποσχεθεί το καλοκαίρι ο κόουτς, αλλά δεν έγινε), ψηλός (άνω του 1.85), καλός χειριστής της μπάλας και σε νεαρή ηλικία (24-27).

Επιπλέον, μη ξεχνάμε και τον παράγοντα της προϊστορίας του παίκτη, που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να πρόκειται για ποδοσφαιριστή που να έχει περιθώρια εξέλιξης, που να μπορεί η ομάδα να βασιστεί πάνω του και να μη φοβάται να τον χρησιμοποιήσει ο κόουτς. Για παράδειγμα, για να είμαστε και απόλυτα ειλικρινής, ο Σάρλια δε μοιάζει να έχει σοβαρές προοπτικές βελτίωσης, παρά το νεαρό της ηλικίας του.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Παναθηναϊκός θα έβρισκε μια περίπτωση αμυντικού που θα έβαζε σοβαρό ανταγωνισμό για μια θέση στο αρχικό σχήμα, κάτι που θα είχε ως αποτέλεσμα να αυξάνεται και η ποιότητα του ενεργού δυναμικού. Καλώς ή κακώς, τέτοιου τύπου σέντερ μπακ ποικίλουν στην αγορά, ωστόσο το «κόλπο» θα είναι να έρθει εκείνος που θα πάρει τη φανέλα του βασικού… σπίτι του.

Εξτρέμ α λα Παλάσιος

Δεν είναι απαραίτητο να έχει τα ίδια αγωνιστικά γνωρίσματα με τον Αργεντίνο πλάγιο επιθετικό, ωστόσο θα πρέπει δεδομένα η ομάδα να αναβαθμίσει την ποιότητα της σε αυτή τη θέση ενόψει της καινούριας χρονιάς. Οι επικείμενες αποχωρήσεις των Χατζηγιοβάνη (δεν προβλέπεται να ανανεώσει το συμβόλαιο του) και Βιτάλ (μοιάζει δύσκολο να παραμείνει ύστερα από το δανεισμό του), θα αφήσουν τον Παναθηναϊκό «γυμνό» στα άκρα. Ναι μεν θα παραμείνουν οι Αϊτόρ και Παλάσιος, ωστόσο θα πρέπει να υπάρξουν δεδομένα προσθήκες που θα καλύψουν τα όποια κενά.

Άποψη μου, λοιπόν, ειναι πως πρέπει να αποκτηθεί ένας εξτρέμ που θα προορίζεται για αναπληρωματικός και ένας που θα βάλει «φωτιά» στην ενδεκάδα.

Παίκτης που να έχει στο… αίμα του το γκολ (μην κοιτάτε που ο Παλάσιος έχει 11 τέρματα αυτή τη στιγμή, στόχος όταν αποκτήθηκε ήταν να δίνει κυρίως ασίστ), να είναι τεχνίτης και ντριμπλαδόρος (στο όριο του επιτρεπτού, όχι στυλ Βιτάλ, που το παιδί κανονικά είναι επιτελικός μέσος) και να βοηθάει στην άμυνα.

Και επειδή «ομάδα που νικάει, δεν αλλάζει», δε θα μου προξενούσε εντύπωση αν ο ενδεκαδάτος αυτός εξτρέμ που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός προερχόταν από τη Λατινική Αμερική.

Σέντερ φορ, όπως λέμε… Μπεργκ

Και για να «δέσει» το… γλυκό, περνάμε τώρα ίσως στο κυριότερο στόχο του καλοκαιριού. Την αγορά ενός κεντρικού επιθετικού ολκής.

Με τους Μακέντα και Καρλίτος να μην ικανοποιούν τα «θέλω» και την τακτική προσέγγιση του προπονητή, ο Παναθηναϊκός έχει ξεμείνει μόνο με τον Ιωαννίδη στην αιχμή του «δόρατος», ο οποίος βέβαια ανταποκρίνεται σε αυτό το επίπεδο, αλλά ακόμα «πλάθεται». Η ομάδα «καίγεται» για ένα σέντερ φορ κλάσης, που θα πετυχαίνει σταθερά 15 γκολ της σεζόν.

Ύστερα από τη φυγή του Μάρκους Μπεργκ, ένας από τους ελάχιστους σύγχρονους θρύλους του τμήματος, το «Τριφύλλι» δεν έχει βρει έναν παίκτη ίδιας αξίας και προσφοράς. Μόνο ο Ιταλός επιθετικός, ο Φεντερίκο Μακέντα, μπόρεσε να φτάσει σε κάποιο βαθμό την επιδραστικότητα του, αλλά φυσικά δεν είχε την απαιτούμενη διάρκεια.

Αν έρθει ένας σέντερ φορ που μπορεί να παίζει με πλάτη, να συνεισφέρει στην κυκλοφορία της μπάλας, να έχει τη μία ευκαιρία γκολ, να έχει ηγετικά χαρακτηριστικά και να μην έρθει στην Ελλάδα για τα τελευταία… ένσημα (να ειναι, δηλαδή, 25-28 στην ηλικία), τότε θα μιλάμε για μια εξαιρετική περίπτωση και ίσως για το νέο Σουηδό, αν και δε μ’ αρέσει να θέτω επιπλέον «βάρος» στους ποδοσφαιριστές, συγκρίνοντας τους με παλιές επιτυχημένες πορείες άλλων.

Πάντως, και ο ίδιος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει θέσει ως προτεραιότητα την απόκτηση κεντρικού επιθετικού από το πάνω… ράφι, με σκοπό να αφήσει τον Ιωαννίδη δεύτερο σε ιεραρχία και να του ομαλοποιήσει την εξέλιξη.

Υ.Γ. ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΠΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ!

Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!

Διαβάστε ακόμη…

Πηγή