Πρωτόγνωρο να υπάρχει τέτοιο πυρ ομαδόν εις βάρος της Ένωσης! Ο Σταύρος Καζαντζόγλου αφήνει πίσω το παρελθόν και στρέφει το βλέμμα στο μέλλον του συλλόγου, ζητάει από τον κόσμο να κάνει το ίδιο και παρακολουθεί έκπληκτος πώς τόσο ετερόκλητες δυνάμεις “συνεργάζονται” για να βρεθούν απέναντι!
ΑΕΚ: Εκλεισε μια εβδομάδα, όπου τα είδαμε (σχεδόν) όλα. Ειλικρινά, στα όσα χρόνια παρακολουθώ και αντιλαμβάνομαι το ποδόσφαιρο με το δικό μου τρόπο, δεν θυμάμαι παρά ελάχιστες περιπτώσεις όπου υπήρξε τέτοιο πυρ ομαδόν εις βάρος της ΑΕΚ. Και μάλιστα, από τόσο ετερόκλητες δυνάμεις, που είναι πραγματικά πρωτόγνωρο και αρκούντως εντυπωσιακό, να βλέπει κάποιος πως μπορούν να συσπειρώνονται για να σταματήσουν την Ενωση.
Χρησιμοποιώ τον όρο Ενωση, γιατί φέτος είναι καμάρι και οδηγός της ΑΕΚ. Επειτα από χρόνια, η ΑΕΚ εμφανίζεται ξανά συσπειρωμένη και διατηρεί περήφανα το Ενωση στο αρκτικόλεξο της. Ισχυρή διοίκηση, φιλόδοξος και ικανός προπονητής, ομάδα για μεγάλα πράγματα και ένας κόσμος άλλο πράγμα, άγγελος φύλακας αυτής της προσπάθειας. Για όσους παίρνουμε μαθήματα από την – «κιτρινόμαυρη» – ιστορία, κάθε επιτυχία είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την Ενωση.
Περί ιστορίας λέγοντας, βλέπω την απέλπιδα προσπάθεια που γίνεται ξανά να ανοίξουν ιστορίες του παρελθόντος. Βλέπετε, δεν ξέρουμε μόνο εμείς, ότι η ΑΕΚ είναι ένας οργανισμός που ζει με τα πάθη της. Εχουμε έναν μοναδικό τρόπο στο δικό μας «γαλατικό χωριό», να αγαπιόμαστε, να τσακωνόμαστε, να διαφωνούμε, να χανόμαστε πολλές φορές σε άσκοπες κουβέντες. Και είναι τρομερό, πως ειδικά στην ΑΕΚ, ο χρόνος δεν γιατρεύει πάντα τις πληγές, κυρίως επειδή η αγάπη είναι ανόθευτη.
Να ξέρετε, γιατί οι εκτός σίγουρα το ξέρουν, πως όλο αυτό είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για την αποτυχία. Να ξεκινήσουμε με τα σου είπα, μου είπες, να συζητάμε για ατέλειωτες ώρες γιατί ο «Νέστορας» έφυγε φουρκισμένος, γιατί ο Μίμης ήθελε να πάει στη Ρεάλ, πως έφυγε ο Θωμάς, εάν κατέβαινε σε προετοιμασίες ο Στέλιος, πως έφυγε ο Ντούσαν, πόσα έκανε και δεν έκανε ο Ντέμης. Προσέξτε. Αναφέρομαι μόνο σε αυτούς, που είναι και ακρογωνιαίοι λίθοι στην ιστορική πορεία.
Περυσινά ξινά σταφύλια θα σας πω. Κάποιες φορές, έχει ενδιαφέρον να αποκατασταθούν γκρίζες καταστάσεις του παρελθόντος. Κάποια στιγμή. Γιατί τώρα, η ΑΕΚ απαιτεί ενότητα. Βρίσκεται σε αγωνιστικό «πόλεμο» και δεν περισσεύει κανείς. Δεν χρειάζονται ΑΕΚόμετρα, δεν χρειάζονται ατέρμονες κουβέντες για πράγματα που οι περισσότεροι δεν τα γνωρίζουν σε όλη τους τη διάσταση. Ετσι, άλλοι τα εξωραΐζουν, άλλοι φαλκιδεύονται σε καταστάσεις δίχως ουσία.
Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από τη διαδικασία. Πολλές φορές με έπιασα να ετοιμάζομαι να πω κάτι για το παρελθόν, τουλάχιστον για τα χρόνια που έχω ζήσει και έχω μάθει από πρώτο χέρι την ιστορία. Σίγουρα, πολλά πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Αλλά ακόμα πιο δεδομένα, δεν είναι η στιγμή για να επιλυθούν διαφορές του παρελθόντος, που πλέον ελάχιστη σημασία έχουν. Οπως λέει και μια ψυχή, είναι στιγμή να βάλουμε σφουγγάρι στα πάθη και στον αλληλοσπαραγμό και να δούμε μπροστά.
Αλλωστε, πέραν της όποιας αναγκαιότητας για συσπείρωση ενόψει των αγωνιστικών στόχων που έχει η ΑΕΚ, υπάρχει και μια άλλη παράμετρος, που είναι ακόμα πιο σημαντική. Οσα ετοιμάζει η ΑΕΚ σε επίπεδο υποδομών, όσα είναι πλέον μπροστά μας, δείχνουν πόσο γιγαντώνεται αυτή η ομάδα. Ερχεται ο «ναός», έρχονται μεγάλες στιγμές και εμείς δεν πρέπει να κακίζουμε ο ένας τον άλλο με μικρότητες. Ας μάθουμε από τα λάθη μας και ας δούμε μπροστά.
Συν τοις άλλοις, υπάρχει και κάτι ακόμα. Αν το καλοσκεφτείτε, τα πρόσωπα που μας κάνουν να διαφωνούμε και να μπαίνουμε σε ένταση, είναι εκείνα που νιώθουμε πιο οικεία ακόμα και από μέλη του οικογενειακού μας περιβάλλοντος. Δεν είναι τυχαίο, πως σχεδόν όλοι μας είναι γνωστοί με τα μικρά τους ονόματα. Είναι κομμάτια της ζωής μας. Και ισχύει απόλυτα, πως όσο τεράστιοι ποδοσφαιριστές και προσωπικότητες υπήρξαν, παρέμειναν άνθρωποι με τα τρωτά σημεία τους.
Δεν το παίζω υπεράνω, δεν προσπαθώ να δείξω κάτι προσποιητό. Εχω ξεκάθαρη άποψη και εικόνα για πολλά πρόσωπα που έχουν σχηματίσει την πορεία μας την τελευταία 40ετία. Δεν απέφυγα κατά το παρελθόν τον πειρασμό να μπω σε αυτό το γαϊτανάκι της τρέλας. Τρέλας, γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Ειδικά τώρα, είναι νομίζω πιο ξεκάθαρο από ποτέ, πως είμαστε πολύ λίγοι για να μην είμαστε μαζί. Ας το θυμούνται όλοι και ας αφήσουμε το χρόνο να καταλαγιάσει τις πληγές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: “Χρυσό” deal με Κουτσολιάκο για Μιχαηλίδη – Πολιτική… Ολυμπιακού ο ΠΑΟΚ – Δύο ομάδες για Μήτογλου
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο sportdog.gr