Ένα στοιχείο που αξίζει κανείς να διακρίνει στο φετινό μπασκετικό Παναθηναϊκό είναι η μη καταγραφή κάποιας συμμετοχής από τον Μποχωρίδη στα παιχνίδια της Ευρωλίγκα. Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος, λοιπόν, γράφει για τον αγωνιστικό παραγκωνισμό του Έλληνα καλαθοσφαιριστή, καθώς και για το τι θα μπορούσε να είχε προσφέρει εάν έμπαινε στα πρώτα τρία ματς της διοργάνωσης.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Παρά την εισήγηση του Δημήτρη Πρίφτη για την ανανέωση του συμβολαίου του πρώην παίκτη του Άρη, ο Έλληνας κόουτς δε φαίνεται να τον εμπιστεύεται και ιδιαίτερα. Μπορεί η απόκτηση του Ντάριλ Μέικον το καλοκαίρι στη θέση «2» για μπακ-απ του Νέντοβιτς να λειτούργησε ως τροχοπέδη για τη χρησιμοποίηση του Λευτέρη σε αυτό το ρόλο για πολλά λεπτά, ωστόσο η αργοπορία της ομάδας να πλαισιώσει τον Πέρι στον άσσο έκανε αρκετούς να θεωρούν πως θα μοιρασθεί σε μεγάλο βαθμό ο χρόνος μεταξύ τους για να καλυφθεί το «κενό». Και πράγματι, στα φιλικά προετοιμασίας του Παναθηναϊκού, ο Μποχωρίδης σημειώσε ορισμένες εμφανίσεις, δίχως βέβαια να εντυπωσιάσει. Ήταν απλά ο κλασικός και λιτός παίκτης που όλοι γνωρίζουμε και ο οποίος, με τα βασικά που ξέρει και μπορεί να κάνει με άνεση στο παρκέ, ανταποκρινόταν επάξια σε αυτά που του είχε αναθέσει για να φέρει σε πέρας ο Πρίφτης. Ωστόσο, όταν η σεζόν ξεκίνησε με κάθε επισημότητα, στο πλαίσιο της Ευρώπης, αρχής γενομένης από την αναμέτρηση εναντίον της Μονακό στη Γαλλία, ο χρόνος του περιορίστηκε στο έπακρον, ενώ παράλληλα και η παρουσία του μόνο στον πάγκο.
Ο Μποχωρίδης δεν ήταν, δεν είναι και πότε δεν πρόκειται να είναι πρωταγωνιστής στον Παναθηναϊκό ή σε κάποια άλλη ομάδα από το κορυφαίο επίπεδο. Ουσιαστικά, η αποστασιοποίηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από τα δρώμενα της ομάδας και το χαμηλό επίπεδο του ρόστερ, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, τον έφεραν πίσω στο ΟΑΚΑ, έχοντας ως «προίκα» την ηγετική χρονιά που είχε πραγματοποιήσει πρότινος με τους «κιτρινόμαυρους» της Θεσσαλονίκης. Και πέρσι και φέτος γνώριζε ποιος θα είναι ο ρόλος του, τι θα του ζητηθεί να κάνει μέσα στο παρκέ και, προφανώς, ποιες είναι οι δυνατότητες του. Απλά, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν του έχει δοθεί σε καμία περίπτωση ο χρόνος για να αποδείξει τι αξίζει. Και κατά την άποψη μου λανθασμένα.
Αυτό γιατί τη σεζόν που μας πέρασε, και ειδικά όσο στο «τιμόνι» του συλλόγου βρισκόταν ο Γιώργος Βόβορας, ήταν από τους διακριθέντες. Πολύ καλός στον τομέα της δημιουργίας, βγάζοντας πολλές alley-oop πάσες στον Παπαγιάννη για να τις καρφώσει, «σκύλος» στα αμυντικά του καθήκοντα, μη αφήνοντας ποτέ τους αντιπάλους του να βρουν εύκολα καλάθια, και συνεπής στο σκοράρισμα, όσο φυσικά του το επέτρεπαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις. Με τη λειψανδρία στο «1» να είναι εμφανέστατη, προσέφερε αρκετές ποιοτικές λύσεις εκεί με σκοπό το «καμουφλάρισμά» της, καθώς και την τόνωσή της με διαφορετικά στοιχεία από αυτά που είχαν οι συμπαίκτες του (βλ. Μακ, Σαντ-Ρος, Νέντοβιτς). Και είναι κρίμα που ο Πρίφτης δε τον επέλεξε τόσο καιρό, μιας και τα παραπάνω χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν λείπουν από τα τωρινά γκαρντ των «πράσινων».
Για παράδειγμα, το ματς με τους Μονεγάσκους ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να δώσει ανάσες στους Πέρι και Μέικον. Με τους δύο Αμερικανούς να είναι ολοφάνερο πως βρίσκονται έξω από τα «νερά» τους, όντας εντελώς άστοχοι στην επίθεση και «τρύπα» στην άμυνα, ο κόουτς Πρίφτης θα μπορούσε να είχε ρίξει στη «μάχη» τον «Μπόχω» για να σταματήσει την ορμή των Άντουσιτς και Μάικ Τζέιμς. Επίσης, δε θα φαινόταν σε κανέναν παράξενο αν χρησιμοποιούνταν, έστω και λίγο, καξ στην αναμέτρηση απέναντι στη Φενέρμπαχτσε. Και αναφέρομαι στη χρονική στιγμή που ο Πέρρι συμπλήρωσε από πολύ νωρίς 4 φάουλ και αναγκάστηκε να κάτσει στον πάγκο. Θα μου πεις, βέβαια, πως εκ του αποτελέσματος ο προπονητής δικαιώθηκε, καθώς το σύστημα με τον Μέικον στον άσσο και τον Νέντοβιτς στη θέση του shooting guardτου βγήκε 100%, ωστόσο ο Λευτέρης θα ήταν ικανός να προσφέρει κάποια ποιοτικά λεπτά. Τέλος, στον αγώνα με την Μπασκόνια, η αλήθεια είναι πως ορθά επιλέχθηκε να μην αγωνιστεί, μιας και οι Πέρι–Μέικον πέταγαν «φωτιές» μπροστά. Ωστόσο, με τον Νέντοβιτς να διανύει ακόμα ένα κακό βράδυ, ο Πρίφτης είχε τη δυνατότητα να βάλει μέσα τον Μποχωρίδη για να δώσει «ανάσες» και να ανοίξει λίγο το ροτέισον του.
Συνεπώς, γίνεται αντιληπτό πως ο 26χρονος γκαρντ έχει τα φόντα για να φανεί χρήσιμος και στην Ευρωλίγκα. Ειδικά σε αυτές τις τρεις πρώτες αγωνιστικές του θεσμού, με την απουσία του βασικού άσσου να είναι δεδομένη, ήταν διαθέσιμος για να αποτελέσει ένα ακόμα αξιόπιστο «εργαλείο» στα χέρια του προπονητή του. Ωστόσο, η αγωνιστική απομόνωσή του από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια σε αυτό το σημείο της σεζόν ίσως και να σημάνει την οριστική του απομάκρυνση από αυτά.
Η μεταγραφή του Φερέλ ισοδυναμεί ουσιαστικά με τη θεώρηση του ως περιττό για τη Euroleague, αφού με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν πλέον δύο παίκτες για κάθε θέση στα γκαρντ, που μπορούν και να εναλλάσσονται («1»: Φερέλ, Πέρι / «2»: Νέντοβιτς, Μέικον). Οπότε, πλέον βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση για να παλεύει ίσα ίσα για τη 12αδα. Κρίμα για ένα παιδί που πέρσι ήταν από τις ευχάριστες εκπλήξεις του μεταβατικού Παναθηναϊκού και που απροσδόκητα προσαρμόστηκε άμεσα και επιτυχημένα στις περιστάσεις. Τουλάχιστον, το «Τριφύλλι» θα έχει έναν επιπλέον φρέσκο παίκτη για τα απαιτητικά ματς της Basket League, εκεί όπου ο ανταγωνισμός έχει πια μεγαλώσει!
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…