Ο Παναθηναϊκός χθες κατάφερε να ηττηθεί στη χώρα των Βάσκων από την τοπική Μπασκόνια, «διαγράφοντας» με αυτόν τον τρόπο την προ μερικών ημερών μεγαλοπρεπέστατη νίκη του επί της Φενέρμπαχτσε στο ΟΑΚΑ. Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος, λοιπόν, γράφει για τους λόγους που το σύνολο του Πρίφτη «λύγισε» στις λεπτομέρειες από αυτό του Ιβάνοβιτς, καθώς και για την τεράστια χαμένη του ευκαιρία έτσι ώστε να υλοποιούσε ένα καθοριστικό «διπλό» μέσα σε μια έδρα που διαχρονικά… δε του πάει.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Είναι πάντα κρίμα να φτάνεις μια «ανάσα» από τη νίκη και να μη την παίρνεις για ένα ριμπάουντ, για μια άσχημα σχεδιασμένη επίθεση, για μια άμυνα, για μια λάθος πάσα. Ε, κάπως έτσι και το «Τριφύλλι» δε μπόρεσε να φύγει με το «ροζ» φύλλο αγώνος από τη Βιτόρια, παρά τη βελτιωμένη του εμφάνιση συγκριτικά με το τελευταίο του χρονικά παιχνίδι εκτός συνόρων, κόντρα στη Μονακό.
Δηλαδή, οι παίκτες των «πράσινων» («άσπρων» στην προκειμένη περίπτωση) ήταν πιο εύστοχοι από τη γραμμή του τριπόντου, είχαν περισσότερες ιδέες και όρεξη για να διασπάσουν την ισπανική άμυνα και, επιτέλους, έμειναν συγκεντρωμένοι καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, μη αφήνοντας τους Βάσκους ποτέ να ξεφύγουν στο σκορ.
Ωστόσο, ο τομέας που εν τέλει τους «πλήγωσε» και που κανονικά θα έπρεπε να είναι το δυνατό τους σημείο είναι αυτός της άμυνας. Ο κόουτς Πρίφτης έχει επισημάνει πολλάκις πως εξαιτίας της έλλειψης πληθώρας ταλέντου και ποιότητας για αυτό το επίπεδο στο ρόστερ, ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να στηρίζεται στο ανασταλτικό κομμάτι, έτσι ώστε να κρατάει τους αντιπάλους του όσο το δυνατόν χαμηλότερα στο σκορ. Και εκτός αυτού, οι καλές και δυνατές άμυνες θα του δώσουν την απαραίτητη ενέργεια και το κατάλληλο μομέντουμ για να… ξεχυθεί με περίσσεια ενέργεια στην επίθεση.
Η μέχρι τώρα επιλογή, όμως, των αθλητών του «Τριφυλλιού» να βασίζονται κατά κύριο λόγο στην επίτευξη πόντων και όχι στη δημιουργία μιας άμυνας από «γρανάζι» τους έχει στοιχίσει σε μεγάλο βαθμό στην αρχή της σεζόν και συνακόλουθα χθες απέναντι στη Μπασκόνια. Εξάλλου, μόνο τιμητικό δεν είναι το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός μετρά 81 πόντους ως παθητικό στις τελευταίες τέσσερις αναμετρήσεις του ανεξαρτήτου διοργάνωσης (75 από τη Μονακό, 81 από τον Άρη, 87 από τη Φενέρμπαχτσε και 81 από τη Μπασκόνια). Αλλά, ποια είναι τα στοιχεία που οδήγησαν τους «πράσινους» σε ακόμη μια «αυτοκτονία»;
Αρχικά, εμφανές ήταν το θέμα στα ριμπάουντ, και δη στα αμυντικά. Οι ψηλοί της ομάδας αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τους αντίστοιχους των γηπεδούχων, οι οποίοι έκαναν «πάρτι» κάτω από τις εκατέρωθεν ρακέτες. Με τον Παπαγιάννη να είναι μερικώς «λαβωμένος», τους Έβανς, Παπαπέτρου και Φλόιντ σε κακό βράδυ αμυντικά και τον Σαντ-Ρος να συνεχίζει να απέχει από τις γνωστές του εμφανίσεις στα μετόπισθεν, ήταν φυσικό και επόμενο για τον Παναθηναϊκό να… τιμωρηθεί από τα επιθετικά ριμπάουντ της Μπασκόνια.
Ο Ενόκο έμοιαζε ανίκητος στη «μάχη» για αυτά, ο Φοντέκιο, παρά το ύψος του, συνέβαλε σημαντικά στις πολλαπλές ανανεώσεις των επιθέσεων της ομάδας του, ενώ ακόμα και οι Σεντεκέρσκις, Γκεντράιτις και Ενόχ κυριαρχούσαν κάτω από το καλάθι των «πράσινων». Και για να μιλήσουμε με τη «γλώσσα» των αριθμών, περιττεύει να πούμε πως τα επιθετικά ριμπάουντ των Βάσκων (15) ισοδυναμούσαν με αυτά του «Τριφυλλιού» στην άμυνα (επίσης 15), καθώς και πως στην τελευταία περίοδο η Μπασκόνια επί 6 λεπτά έβρισκε τον τρόπο να «κλέβει» τα ριμπάουντ από τον Παναθηναϊκό, έχοντας τη δυνατότητα να δημιουργήσει αρκετές νέες και καλύτερα δομημένες επιθετικές, που κατέληγαν σε καλάθια.
Δυστυχώς, με συνολική συγκομιδή 37-22 ριμπάουντ στον αγώνα δε μπορείς να περιμένεις και πολλά παραπάνω, αν και το «καυτό» χέρι του Παπαπέτρου στο τρίτο δεκάλεπτο και αυτό του Ντάριλ Μέικον στα τελευταία λεπτά του αγώνα έδωσαν σε όλους την ελπίδα για την υπέρβαση.
Το δεύτερο κομμάτι που ουσιαστικά στέρησε από την αρμάδα του Δημήτρη Πρίφτη το «διπλό» ήταν τα τρίποντα των Βάσκων. Προσωπικά, δε συνιστώ σε κανέναν να καταφύγει στις γνωστές δικαιολογίες του τύπου «όποιος παίζει εναντίον μας βλέπει τη μπασκέτα σα βαρέλι», «με εμάς θυμήθηκε ο κάθε τυχαίος να μεταμφιεστεί στον Κάρι και τον Ίρβινγκ;» και άλλα τέτοια συναφή. Γιατί είναι πολύ εύκολο να ρίξουμε τις ευθύνες στους… θύτες μας, αποποινικοποιώντας τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Εγώ, λοιπόν, θέλω να σταθώ στην επανειλημμένα ερασιτεχνική περιφερειακή άμυνα του Παναθηναϊκού. Δε γίνεται να αφήνεις συνεχώς τα γκαρντ της Μπασκόνια ελεύθερα για να εκτελέσουν, διότι όσο και άσημα ή μη ποιοτικά να είναι, κάποια στιγμή θα τα βάλουν. Είτε ο παίκτης λέγεται Λάρκιν είτε λέγεται Φοντέκιο, Γκεντράιτις ή Σεντεκέρσκις, αν του αφήσεις χώρο δε θα αστοχήσει έξω από τα 6.75. Και αν κρίνουμε από τα 4/7 του Ιταλού, τα 2/6 του 29χρονου Λιθουανού και τα 3/3 του 23χρονου επίσης Λιθουανού, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε με ασφάλεια πως οι ευκαιρίες που βρήκαν για να πετύχουν κάποιο τρίποντο ήταν εκνευριστικά πολλές.
Συνεπώς, ο καθένας αντιλαμβάνεται πως το «Τριφύλλι» χθες πέταξε στα «σκουπίδια» ένα «διπλό» που δύσκολα θα ξανασυναντήσει τόσο εύκολα στο δρόμο του μέσα στη χρονιά. Με τη Μπασκόνια να είναι αποδεκατισμένη σε σχέση με πέρσι, αλλά και ψυχολογικά καταρρακωμένη μετά το αρχικό 0-2, οι παίκτες του Παναθηναϊκού είχαν όλες τις συγκυρίες με το μέρος τους. Όμως, αυτή η ήττα, μοιραία, τους κρατά πίσω και τους βγάζει το πόδι από το γκάζι.
Τώρα, μπροστά τους έχουν το δύσβατο εμπόδιο της Ρεάλ στη Μαδρίτη. Μια ομάδα «φάντασμα» για τον Παναθηναϊκό, που έχει να την νικήσει, είτε εντός είτε εκτός έδρας, από το 2018. Μια επικράτηση επί του συνόλου του Ιβάνοβιτς θα ήταν ευλογία για την αυτοπεποίθηση των «πράσινων», έτσι ώστε, χωρίς άγχος, να κυνηγούσαν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα απέναντι στη «Βασίλισσα».
Ωστόσο, αφού αυτή δεν ήρθε, πρέπει να μαζέψουν όλα τους «κομμάτια», ψυχικά και σωματικά, να τα ενώσουν και να ψάξουν το θαύμα, μαθαίνοντας από τα λάθη τους.
Γιατί, αν και απέναντι στο σύνολο του Λάσο οι «πράσινοι» παρουσιάσουν τις ίδιες αδυναμίες σε ριμπάουντ και άμυνα, ο Παναθηναϊκός θα τα βρει σίγουρα «σκούρα»…
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…