Ας αφήσουμε κατά μέρος τη συζήτηση για το αν και πόσες ελπίδες υπάρχουν για πρόκριση της Εθνικής μας ομάδα στο Μουντιάλ του Κατάρ. Είναι δυσάρεστη κουβέντα που δεν βγάζει πουθενά.
Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα το καλύτερο είναι να κουβεντιάζουμε μόνο για το παιχνίδι που έχει μπροστά της η Εθνική Ομάδα. Κι αυτό δεν είναι το παιχνίδι με την Σουηδία αλλά το παιχνίδι του Σαββάτου κόντρα στην Γεωργία. Την Γεωργία που ήρθε στη Θεσσαλονίκη μας πήρε την ισοπαλία και μα έριχνε στο καναβάτσο. Θα μπορούσε με να είχαμε σηκωθεί αλλά χάσαμε κι άλλους δυο βαθμούς κόντρα στο Κόσοβο.
Με λίγα λόγια όπου χρειάστηκε να παίξουμε ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και να σκοράρουμε για να πάρουμε τη νίκη δεν μπορέσαμε να ανταποκριθούμε. Οσοι επιδίδονται σε δοξολογίες του Ολλανδού τεχνικού για την τάχα βελτιωμένη ομάδα ξεχνούν να σημειώσουν ότι καταδικαζόμαστε από εκείνα τα παιχνίδια τα οποία υποτίθεται είναι εύκολα και τα έχουμε υπολογίσει για τρεις βαθμούς.
Ενόψει του παιχνιδιού με την Γεωργία έχει αρχίσει ένας θόρυβος για τις απουσίες που έχει η Εθνική μας ομάδα με αφορμή του τραυματισμούς του Ζέκα κατά πρώτο λόγο και του Κυριάκου Παπαδόπουλου. Θεωρώ τον θόρυβο υπερβολικό και αποπροσανατολιστικό.
Γιατί θα πρέπει να συζητάμε για αυτές τις απουσίες και να μην μιλάμε για τον Χρήστο Τζόλη που είναι σε καλή κατάσταση και μπορεί να παίξει από την αρχή όπως και την επιστροφή του Γιώργου Μασούρα. Κατά γενική ομολογία οι δυο τους είναι οι πιο φορμαρισμένοι επιθετικοί που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Υποθέτω, αλλά δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι ο Ομοσπονδιακός τεχνικός θα τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση που τους έχεις διαθέσιμους και ετοιμοπόλεμους. Με τέτοια εξτρέμ και παίκτες που έχουν έφεση στο σκοράρισμ δεν είναι δυνατό να μιλάμε για απουσίες στο συγκεκριμένο ματς. Τα παραπάνω αφορούν τον Φαντ Σίπ που έσπευσε να μας πει ότι η Γεωργία είναι καλή ομάδα (από πού προκύπτει άραγε;).
Ό,τι κι αν είναι η Γεωργία κάθε σύγκριση με την δική μας Εθνική είναι υπερβολική και σχετίζεται με την κατάσταση που βρίσκεται η… βελτιωμένη Εθνική μας. Ότι η Γεωργία είναι καλή ομάδα δεν αντέχει σε σοβαρή συζήτηση. Μάλλον δείχνει πόσο κακή ομάδα ΄’έχουμε γίνει εμείς. Μαρτυρά επίσης έλλειψη αυτοπεποίθησης και κακή πνευματική προετοιμασία. Ελ0πίζω η οι διεθνείς μας να δείξουν τον αυτονόητο σεβασμό στους αντιπάλους του αλλά να μην τους φοβηθούν.
Η εικόνα της ομάδας μας να παραχωρεί στους αντιπάλους της την πρωτοβουλία των κινήσεων όπως έκανε με το Κόσοβο είναι μια αποκρουστική εικόνα. Προσβάλλει τους διεθνείς μας που παίζουν σε κορυφαίες ομάδας και πρωταθλήματα. Αυτή κατάσταση κάπου πρέπει να σταματήσει…