Άραγε, οι «πράσινοι» άξιζαν να χάσουν, τη στιγμή που κυριαρχούσαν στο γήπεδο και είχαν κλείσει τον ΠΑΣ Γιάννινα στο δικό του μισό; Γράφει ο Παναγιώτης Αναστόπουλος.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Ο Παναθηναϊκός το Σάββατο ηττήθηκε από τον ΠΑΣ Γιάννινα στους Ζωσιμάδες με σκορ 1-0, σε ένα παιχνίδι που ο ρυθμός ήταν αργός και οι κλασικές ευκαιρίες ελάχιστες. Θα τολμήσω, μάλιστα, να πω πως το «Τριφύλλι» έχασε τους πρώτους του τρεις πόντους για φέτος με έναν τρόπο που επί Μπόλονι είχε συνηθίσει να νικά και να ανεβαίνει στη βαθμολογία.
Πραγματικό déjà vu. Όχι επειδή το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, και εμείς οι φίλαθλοι μαζί, προσγειώθηκε απότομα μετά την ευρεία νίκη επί του Απόλλωνα Σμύρνης με 4-0 στην πρεμιέρα (το κάθε άλλο μάλιστα, καθώς ακόμα και τότε έγιναν εμφανή ορισμένα προβλήματα, κυρίως στην άμυνα), αλλά επειδή ο Παναθηναϊκός δε βρήκε το «αντίδοτο» το Σάββατο σε έναν τρόπο παιχνιδιού που επί 8 μήνες είχε μπει στο μεδούλι του. Για αυτό, αν και έχουν περάσει μόλις λίγες μέρες από την ήττα στους Ζωσιμάδες και ακολουθεί το ματς με τον Άρη την Τετάρτη, αξίζει να σταθούμε στον γεγονός αυτό.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην αναμέτρηση με το σύνολο του Ηρακλή Μεταξά αρκετά νωχελικός και φοβισμένος, μη πατώντας καλά στον αγωνιστικό χώρο. Την κυριαρχία των κινήσεων και τα ηνία του ρυθμού τα έκανε δικά του όχι επειδή το επιδίωξε, αλλά επειδή ηθελημένα ο ΠΑΣ του άφησε την κατοχή της μπάλας. Οι Γιαννιώτες μπήκαν από το πρώτο δευτερόλεπτο της συνάντησης με σκοπό να φύγουν τουλάχιστον με το βαθμό της ισοπαλίας, κοιτώντας κυρίως να κρατήσουν το 0 πίσω και εν συνεχεία ό,τι… κάτσει.
Γιατί, ακόμα και αν δεν έμπαινε αυτό το εκπληκτικό γκολ του Γκαρντάφσκι στο 5ο λεπτό, οι παίκτες των γηπεδούχων δύσκολα θα αντιμετώπιζαν διαφορετικά το παιχνίδι. Ίσως να παρουσιάζονταν λίγο πιο απελευθερωμένοι, αφού το ματς θα ήταν σε απόλυτη ισορροπία στο σκορ, ωστόσο και πάλι ο προσανατολισμός τους θα ήταν αμυντικός. Έτσι, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός, ύστερα από το 1-0, ήταν αναγκασμένος να ψάξει τουλάχιστον την ισοφάριση. Ωστόσο, αυτή δε ήταν δυνατόν να έρθει με τον τρόπο που επέλεξε να επιτεθεί.
Αρχικά, οι «πράσινοι» επέμεναν να επιλέγουν τη δεξιά πτέρυγα για να απειλήσουν. Σε εκείνη την πλευρά αγωνίζονται οι Κώτσιρας και Αϊτόρ, που δεν κατόρθωσαν, όπως ήταν αναμενόμενο, να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στον αγωνιστικό χώρο. Και για να μην αδικήσω τον Έλληνα οπισθοφύλακα, που ήταν πιο ενεργητικός και ορεξάτος συγκριτικά με το ματς εναντίον του Απόλλωνα Σμύρνης, θα ήθελα να αναλύσω εν συντομία την περίπτωση του Ισπανού εξτρέμ.
Δυστυχώς, επί 70 λεπτά, ο πρώην παίκτης της Τβέντε ήταν απογοητευτικός. Δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει ρήγματα με την τεχνική του κατάρτιση, όντας ανύπαρκτος, και να δυσκολέψει τον Εραμούσπε, ο οποίος όποτε έπρεπε να επέμβει, τον ανέκοπτε. Επίσης, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως είχε πολύ κακές εκτελέσεις, είτε επρόκειτο για φάουλ είτε για κόρνερ, μη περνώντας τη μπάλα ούτε από την πρώτη γραμμή άμυνας. Μάλιστα, ήταν και ο παίκτης που είχε την μοναδική κλασική ευκαιρία στο ματς για τον Παναθηναϊκό, ωστόσο το σουτ του από το ύψος του πέναλτι πέρασε δίπλα από το δεξί κάθετο δοκάρι του Λοντίγκιν. Όπως και στην πρεμιέρα, λοιπόν, έτσι και τώρα λίγα πράγματα από τον Αϊτόρ, που από πέρσι γνωρίζαμε ότι απέναντι σε κλειστές άμυνες μοιάζει ανήμπορος να πρωταγωνιστήσει.
Επιπλέον, το «Τριφύλλι» δεν έπαιζε με ταχύτητα. Ο μοναδικός παίκτης που έχει την ευχέρεια στο να εναλλάσσει γρήγορα τη μπάλα ή με μία ντρίπλα του να εκθέσει τα μετόπισθεν του αντίπαλου είναι ο Βιτάλ, ο οποίος αν και επιχείρησε πολλές φορές να κάνει κάτι παρεμφερές, δεν είχε κανέναν συμπαραστάτη. Η ανάπτυξη της μπάλας ήταν αργή, η μετάβασή της από την άμυνα προς την επίθεση γινόταν είτε με 40αρες διαγώνιες μπαλιές, που αποκλείεται να πέρναγαν από τους υποψιασμένους πλάγιους μπακ του ΠΑΣ Γιάννινα, είτε μέσα από πολλές πάσες, που την καθυστερούσαν και οι γηπεδούχοι προλάβαιναν να οργανωθούν.
Δυστυχώς, το δίδυμο Μαουρίσιο και Πέρεθ μπορεί να έχει στο ρεπερτόριο του την κάθετη πάσα (που το Σάββατο πάντως έλειψε από τον Παναθηναϊκό), μπορεί να είναι αρκετά έμπειρο και ήρεμο, ωστόσο του λείπει η ταχύτητα, χαρακτηριστικό που ήταν απαραίτητο για τους «πράσινους» έτσι ώστε να διασπάσουν τη διπλή ζώνη άμυνας που είχαν στήσει οι Ηπειρώτες.
Τέλος, περνάμε και σε ένα γεγονός που δε σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο παιχνιδιού, αλλά αφορά τις επιλογές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς σε πρόσωπα. Η χρησιμοποίηση του Καρλίτος σε έναν τέτοιο αγώνα που ο αντίπαλος δεν έχει πρόθεση να παίξει ποδόσφαιρο είναι αχρείαστη. Ο Ισπανός επιθετικός, για να φανεί, πρέπει να τροφοδοτηθεί, κάτι που ήταν άκρως δυσχερές για να γίνει κυρίως από τον άξονα, καθώς υπήρχαν τρεις και τέσσερις παίκτες του ΠΑΣ για να σταματήσουν μια ενδεχόμενη ενέργειά του.
Σε αυτό το τέμπο θα ταίριαζε πολύ ο καλός Φεντερίκο Μακέντα, που μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να εκτελέσει. Βέβαια, με τον Ιταλό να είναι σε άθλια κατάσταση αγωνιστικά, ήταν αδύνατον ο Σέρβος κόουτς να τον ρίξει στο ματς από την αρχή. Οπότε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως θα άξιζε να ξεκινήσει ο Ιωαννίδης, που και εκείνος ξέρει να φτιάχνει φάσεις για τον ίδιο.
Όσον αφορά τις αλλαγές, ο Γιοβάνοβιτς θα μπορούσε να είχε βάλει μέσα στο ματς από πιο νωρίς τους Χατζηγιοβάνη και Παλάσιος για να ταλαιπωρήσουν την αμυντική τετράδα του «Άγιαξ της Ηπείρου», όντας πιο ξεκούραστοι, ενώ άξια απορίας είναι και η διατήρηση του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου στον πάγκο καθ’ όλη τη διάρκεια του 90λεπτου.
Συνεπώς, το «πάντρεμα» των επιλογών του προπονητή με τον πως επέλεξε ο Παναθηναϊκός να επιτεθεί με σκοπό να φτάσει με αξιώσεις στην εστία του τερματοφύλακα του ΠΑΣ οδήγησαν την ομάδα σε αυτή την ανέλπιστη ήττα. Μια ήττα που από τη μία μεγαλώνει το, καθόλου κολακευτικό για τον Παναθηναϊκό, σερί των Γιαννιωτών που έχουν «χτίσει» απέναντί του, όμως από την άλλη πρέπει να ξεχαστεί.
Το «Τριφύλλι» δεν έχει καθόλου χρόνο για χάσιμο, αφού την Τετάρτη αντιμετωπίζει σε ένα κατάμεστο «Κλεάνθης Βικελίδης» τον Άρη, που… καίγεται για βαθμούς τόσο έτσι ώστε να βγάλει από πάνω του το συντομότερο δυνατόν το -6 όσο και για να μην υπάρξουν νέες αναταραχές στο εσωτερικό του που ίσως επιφέρουν και ορισμένες συνέπειες (π.χ. αλλαγή προπονητή). Ο αγώνας με τον ΠΑΣ πέρασε και ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να κοίτα μπροστά, επεξεργαζόμενος κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.
Τελευταίο σχόλιο. Άποψη μου είναι πως αν οι γηπεδούχοι δεν είχαν σκοράρει στο 5′ αυτό το υπέροχο γκολ, τότε το ματς όδευε προς την ισοπαλία. Το λέω γιατί όπως και να ‘χε, ο Ηρακλής Μεταξάς, όπως προαναφέραμε, είχε συμβουλεύσει τους παίκτες του να παίξουν σφιχτά και κλειστά, ενώ ο Παναθηναϊκός, κατά πάσα πιθανότητα, δύσκολα θα έβρισκε και πάλι τρόπους να ανοίξει μια τέτοια πολυπρόσωπη άμυνα στα δύο.
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…