Μπορεί στην Ελλάδα να μην τον γνωρίζουμε αρκετά, όμως ο Μιλάντ Μοχαμαντί έχει κάνει το όνομά του παγκοσμίως. Είναι ο πιο διάσημος δίδυμος του Ιράν και εκ των διασημότερων του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018.
Ακολουθεί μια άκρως ενδιαφέρουσα αθλητική συνέντευξη…
– Ξεκλειδώνουν τα κινητά σας με το πρόσωπο του άλλου;
«Ναι! Ο Μεχρντάντ το ξεκλείδωσε και είδε όλες τις φωτογραφίες του γάμου μου».
«Εγώ δεν πρόκειται να πάρω μοντέλο υψηλής τεχνολογίας για να μην μπορεί να το ξεκλειδώνει ο Μεχρντάντ».
– Έδωσε ποτέ κανείς εξετάσεις στο σχολείο στη θέση του άλλου;
«Όχι! Το κάναμε, όμως, σε μια ομάδα μέχρι που το ανακάλυψε ο πατέρας ενός παιδιού…».
– Ποια ήταν η ομάδα;
«Παίζαμε στην Javid Fallah. Ήμασταν τότε 14 ή 15 ετών, όμως πήγαμε αργότερα από τα υπόλοιπα παιδιά και ο ένας από τους δύο μας απορρίφθηκε. Ο προπονητής μας τότε, ο κύριος Μεχντί Νοσράτι, ο οποίος ήταν και ο πρώτος μας προπονητής όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε, μας έβαζε εναλλάξ χωρίς να το ξέρουν οι υπόλοιποι για να μην απογοητευτούμε».
…
Ακόμα και στο μακρινό Ιράν, εκεί όπου σε κάθε βιογραφία ή αναφορά που γίνεται στα αδέρφια Μοχαμαντί επιμελώς αναφέρεται ότι έχουν δύο αδερφούς, τον Μεϊσάμ και τον Μοχσέν και μια αδερφή (έτσι, γενικά και αόριστα, σα μια δευτερεύουσα πρόταση που συμπληρώνει την κύρια), ερώτηση για τα ερωτικά δεν έγινε! Παρότι οι πιο διάσημοι δίδυμοι της χώρας έχουν τη διάθεση να μιλάνε για την ομοιότητά τους, τη σχέση τους, τις πλάκες και τα μπερδέματα, το ποδόσφαιρο και τις φιλοδοξίες τους, υπήρχε ο στοιχειώδης σεβασμός απέναντι στο γυναικείο φύλο. Κάτι που ως γνωστόν εκλείπει από την ελληνική τηλεόραση.
Ο Μιλάντ είναι αριστερό μπακ. Ο Μεχρντάντ είναι επιθετικός. Ο Μιλάντ γεννήθηκε πέντε λεπτά νωρίτερα από τον Μεχρντάντ, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1997 στην Τεχεράνη. Οι καταβολές τους, ταπεινές. Ήταν το τρίτο και το τέταρτο κατά σειρά παιδιά της οικογένειας, με την μικρή αδερφή να έρχεται τελευταία. Οι μεγαλύτεροι αδερφοί τους ασχολούνται με το body building, γεγονός που έχει επηρεάσει την αθλητική τους υπόσταση, ενώ οι γονείς τους στάθηκαν δίπλα στο όνειρά τους, όταν έμοιαζαν παράλογα. Γιατί γύρω από τη γειτονιά Fallah στην πρωτεύουσα του Ιράν, όλα τα όνειρα μοιάζουν παράλογα.
Η «περιοχή 17», όπως στους χάρτες θα τη δεις να αναφέρεται, είναι από τις πλέον φτωχές στην Τεχεράνη. Είναι η περιοχή με τους περισσότερους άστεγους, οι οποίοι κοιμούνται σε χαρτόκουτα. Η περιοχή με τη μεγαλύτερη διακίνηση ναρκωτικών. Η περιοχή, στην οποία οι περίπου 270.000 κάτοικοί της έχουν χαμηλότερο βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο από όλη την πρωτεύουσα και στην οποία δεν υπάρχει καν η πρόσβαση σε υπολογιστές ή ίντερνετ. Σήμερα. Ή έστω στις πιο πρόσφατες έρευνες. Διότι όταν μεγάλωναν ο Μιλάντ και ο Μεχρντάντ δεν ήταν το dial-up που τους έλειπε. Ήταν πιο απλά πράγματα.
«Δε διαφέραμε από τα υπόλοιπα παιδιά. Για παράδειγμα, είχαμε παπούτσια, αλλά η ποιότητα ήταν τόσο χάλια που μπορείς ακόμα και σήμερα να δεις τα σημάδια στις πατούσες μου. Ωστόσο, για πάντα θα φιλάω τα χέρια των γονιών μου για όσα μου έδωσαν», θα πει ο Μιλάντ, όπου πάντα πακέτο με τον αδερφό του ξεκίνησαν να παίζουν στα χωμάτινα γήπεδα γύρω από την περιφρονημένη γειτονιά τους, για την οποία δε χάνουν ευκαιρία να εκφράσουν την περηφάνεια τους. Να την μοιραστούν με τον κόσμο, που άρχισε να τους ανακαλύπτει στα 14 τους χρόνια!
Μονοζυγωτικά δίδυμα, πανομοιότυποι, ποδοσφαιριστές και όμορφοι! Τα μίντια τους λάτρεψαν… Το ντύσιμό τους, το στυλ, τη συμπεριφορά τους, την ηθική τους – τα πάντα για εκείνους. Τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες, περισσότερο προσοχή από όσο ενδεχομένως μπορούσαν να αντέξουν. Ο Μιλάντ το διαχειρίστηκε καλύτερα. Έμεινε μακριά από όλα αυτά, έγινε διεθνής στα 22 του χρόνια και έφυγε στο εξωτερικό από το 2016. Η Στουρμ Γκρατς ήταν η πρώτη ομάδα που τον προσέγγισε και τον δοκίμασε το 2015, όμως εντέλει έφυγε ένα χρόνο μετά για τη Ρωσία και την Γκρόζνι. Ο μικρότερος δίδυμος παρασύρθηκε από τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας και η καριέρα του καθυστέρησε. Φόρεσε για πρώτη φορά το εθνόσημο το 2019, χρονιά στην οποία άφησε το Ιράν για να παίξει στην Πορτογαλία. Καιρός, όμως, να διαχωρίσουμε τα δίδυμα!
Μιλάντ gone viral!
Αν το όνομα σάς θυμίζει κάτι και δεν μπορείτε να ακονίσετε αρκετά τη μνήμη σας για να το θυμηθείτε, έχουμε την απάντηση. Παγκόσμιο Κύπελλο 2018. Το Ιράν συμμετέχει, ο Μιλάντ Μοχαμαντί μπαίνει αλλαγή στη θέση του Εχσάν Χατζισαφί τόσο στο ματς με την Πορτογαλία, όσο και σε εκείνο με την Ισπανία, όπου θα εκτελούσε το πλάγιο άουτ που θα… έκρινε το ματς! Με το ματς στο 93ο λεπτό και την ευρωπαϊκή ομάδα να προηγείται 1-0, ο Ιρανός αμυντικός πρόσφερε μια από τις στιγμές που θα μνημονεύονταν για χρόνια. Μπήκε στη λίστα με τις κορυφαίες στιγμές του μουντιάλ, τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές στιγμές του 2018 και έγινε για μερικές ώρες trend στο twitter! Ο λόγος;
«Λατρεύω τον Μοχαμαντί», έγραψε ο Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ και ο κόσμος διασκέδαζε την πρωτοφανή κίνησή του στην εκτέλεση του πλαγίου άουτ. «Ποιο χατ-τρικ του Κριστιάνο και ποιο γκολ του Κέιν στις καθυστερήσεις; Ο Μοχαμαντί τα επισκίασε όλα και μας πρόσφερε τη στιγμή του Παγκοσμίου Κυπέλλου!». Φυσικά και η ιστορία δεν ξεχάστηκε εύκολα. Ούτε γρήγορα. Ούτε περιορίστηκε στον ίδιο… Ας επιστρέψουμε στη συνέντευξή μας:
– Ποιος από τους δυο σας εκτελεί καλύτερα πλάγια άουτ;
«Ο Μεχρντάντ».
«Ο Μιλάντ είναι ο βασιλιάς! Ακόμα και στην Πορτογαλία, όλοι ήξεραν την ιστορία και μου έκαναν πλάκα. Όποτε πήγαινα να εκτελέσω πλάγιο άουτ, γελούσαν».
«Με πήρε το επόμενο πρωί ο Μεχρντάντ και μου λέει… «Αν γινόταν ξανά το ματς, θα το έκανες και πάλι;». Απάντησα όχι. Ήθελα απλώς να βοηθήσω την ομάδα μου, και ξαφνικά με ήξερε όλος ο κόσμος».
Οι τρελές στιγμές είναι χαρακτηριστικό του. Ένας ποδοσφαιριστής που προκάλεσε ενδιαφέρον ομάδων όπως η Σέλτικ, η Λιντς, η Σπαρτάκ Μόσχας και η Ζενίτ, πριν ή και κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Γάνδη, ένας ποδοσφαιριστής που βελτιώνεται διαρκώς και ο οποίος κατάφερε να επιβιώσει στη Ρωσία. Γιατί για κάποιον που έχει μεγαλώσει και ζήσει 23 χρόνια με μια πόλη, όπου ο μέσος όρος βαθμών Κελσίου ετησίως είναι πάνω από τους 20, οι -17 (ολογράφως μείον δέκα και επτά) είναι μια περιπέτεια.
«Ωχ, ωχ, ωχ, τι μου θύμισες τώρα! Παίζαμε ένα ματς, η θερμοκρασία ήταν κοντά στους είκοσι βαθμούς κάτω από το μηδέν. Την προηγούμενη μέρα ήταν στους μείον δύο και το χορτάρι ήταν σε καλή κατάσταση. Την ημέρα του αγώνα, φτάνουμε και βλέπουμε πάγο και το θερμόμετρο στους -17. Δεν πιστεύαμε ότι υπήρχε περίπτωση να διεξαχθεί το ματς. Στο δεύτερο ημίχρονο έφερα τη μπάλα στο δεξί μου πόδι για να κάνω μια σέντρα και έβαλα γκολ! Είχε τόσο κρύο που δεν μπόρεσα καν να το δω, να το καταλάβω. Χαμπάρι δεν είχα πάρει. Το αντιλήφθηκα όταν είδα όλους τους παίκτες να έρχονται κατά πάνω μου γελώντας».
Τέτοιο κρύο στην Αθήνα σίγουρα δε θα συναντήσει. Όμως από τρέλα και περίεργες στιγμές, όλο και κάτι πρέπει να περιμένουμε…