Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μίλησε για τις φήμες επιστροφής του στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι, για τον «μύθο» ότι δουλεύει μόνο με μεγάλα μπάτζετ αλλά και για τον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Αποσπάσματα από τα όσα δήλωσε στο «Gazzetta»:
Κόουτς, αναφέρατε προηγουμένως τους ανθρώπους που δεν σας συμπαθούν και το θέμα με τα μπάτζετ. Πιστεύετε, λοιπόν πως αυτή η επιστροφή στην Παρτιζάν είναι η απάντηση σε αυτούς που λένε πως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς πάντα δουλεύει με μεγάλα μπάτζετ;
«Θα σου δώσω ένα παράδειγμα… Ήμουν προπονητής στην Παρτιζάν και την πρώτη χρονιά μου, πήραμε και τους τρεις τίτλους. Πήραμε το πρωτάθλημα, το κύπελλο στη Γιουγκοσλαβία και το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Κάποια στιγμή, λοιπόν βρέθηκαν χρήματα για να δοθούν κάποια μπόνους. Επέμενα να πληρωθούν πρώτα οι παίκτες μου και οι συνεργάτες μου. Τους είπα: “Όταν έχετε λεφτά, θα δώσετε και σε εμένα”. Ήλθε η δεύτερη χρονιά. Η οικονομική κατάσταση ήταν μια καταστροφή. Δούλεψα για το μηδέν! Μηδέν! Όλη τη χρονιά πήρα μηδέν ευρώ! Μηδέν δηνάρια! Και δεν πήρα ποτέ κανένα μπόνους! Αυτή ακριβώς ήταν η κατάσταση στη δεύτερη χρονιά μου στην Παρτιζάν. Και τώρα πρέπει να μπω στη διαδικασία να απαντήσω σε αυτούς που λένε ότι δουλεύω για τα χρήματα, ότι το σημαντικό για μένα είναι τα μπάτζετ και τα συμβόλαια; Πρέπει να απαντήσω κάτι σε αυτούς; Την επόμενη χρονιά πήγα στην Μπανταλόνα. Αν δεις το μπάτζετ της Μπανταλόνα σε σχέση με άλλες ομάδες, θα καταλάβεις. Μετά πήγα στο Τρεβίζο. Τη Ρεάλ Μαδρίτης, τον Παναθηναϊκό και τη Φενέρμπαχτσε. Πάντα ο κόσμος θα είναι στο πλευρό σου ή θα προσπαθεί να σε κατηγορήσει για κάτι. Ξέρω ποια είναι η αλήθεια και κυρίως, πως αισθάνομαι. Από την άλλη πλευρά, μετά από 30 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά και ό,τι έχω πετύχει, νομίζω πως έχω πλέον το δικαίωμα να αποφασίζω για τη ζωή μου. Το που θα πάω να δουλέψω. Έτσι δεν είναι; Τη μέρα της παρουσίασής μου είπα πως ο λόγος που γύρισα στην Παρτιζάν είναι βαθιά μέσα μου! Επειδή αγαπώ αυτή την ομάδα. Όλα αρχίζουν από αυτό».
Μια από τις πιο iconic στιγμές σας όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν κάποια νίκη, κάποιος τίτλος ή κάποιο κοουτσάρισμα αλλά μια συνέντευξη Τύπου. Έπειτα από εκείνο το ματς με την Πρόκομ…
«Ήταν ένα πολύ συγκεκριμένο παιχνίδι… Ήταν ένα εύκολο παιχνίδι. Ήλθαν με απουσίες και οι παίκτες μου το είδαν σαν προπόνηση. Αυτό με εκνεύρισε. Εκείνη, λοιπόν η συνέντευξη Τύπου ήταν ένα άμεσο μήνυμα στους παίκτες μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα όπως ένιωσα… Και ήθελα να τους στείλω αυτό το μήνυμα. Είμαι ευθύς άνθρωπος, θέλω να βλέπω τον άλλον στα μάτια και να του λέω ό,τι έχω να του πω, ό,τι έχω μέσα μου. Δεν είμαι πολιτικός, δεν μου αρέσει να προσποιούμαι. Το πιο σημαντικό είναι αυτό που έχουμε μέσα μας. Πιστεύω πως στη δουλειά μας, αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος. Να είσαι ευθύς. Το έχω πει και στους παίκτες μου. Πείτε μου ό,τι θέλετε, είμαι εδώ να σας ακούσω γιατί στο τέλος της ημέρας, εσείς είστε αυτοί που πρέπει να είστε καλοί στο παρκέ. Εσείς πρέπει να είστε αποφασιστικοί, εσείς παίζετε μπάσκετ. Θέλω να νιώσω αυτό που έχετε μέσα σας, αυτό που αισθάνεστε».
Παρεμπιπτόντως εκείνη η φράση, το «τι Final 4, who go to Final 4» είχε να κάνει για μια από τις καλύτερες ομάδες στη σύγχρονη ιστορία της EuroLeague. Τον Παναθηναϊκό του Βερολίνου!
«Ναι, συμφωνώ. Ήταν μια απίστευτη ομάδα. Ήταν το καλύτερο Final 4 της καριέρας μου. Με τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό και τις ΤΣΣΚΑ – Μπαρτσελόνα στο άλλο ζευγάρι. Κάθε Final 4 είναι σημαντικό και ποιοτικό όμως συμφωνώ, ήταν μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών».
Στις 25 Ιουνίου η Παρτιζάν ανακοίνωσε επισήμως την επιστροφή σας. Αντιλαμβάνεστε πως εκείνη η ανακοίνωση στεναχώρησε πολύ κόσμο στην Ελλάδα που περίμενε μια άλλη επιστροφή;
«Ναι. Γιατί στο τέλος της ημέρας, καταλαβαίνω τα συναισθήματά τους. Έχω σπίτι στην Αθήνα και χωρίς αμφιβολία, η Αθήνα και η Ελλάδα σημαίνουν πολλά πράγματα για μένα. Πάρα πολλά. Το λέω από τα βάθη της καρδιάς μου. Ήμουν πάντα σε επαφή, ειδικά πέρσι που ο Φράγκι και ο Μήτσος ανέλαβαν να τρέξουν την ομάδα. Βρεθήκαμε, πήγαμε για δείπνο, συζητήσαμε τα πάντα… Φέτος αποφάσισα να γυρίσω στην Παρτιζάν και λυπάμαι αν απογοήτευσα κάποιον. Πιστεύω πως ο κόσμος καταλαβαίνει. Ο κόσμος καταλαβαίνει πολύ καλά. ΟΚ. Πλέον είμαι στην Παρτιζάν. Είμαι πολύ χαρούμενος που θα παίξουμε στο τουρνουά για τον Παύλο Γιαννακόπουλο, δεν υπήρχε ζήτημα για το αν θα συμμετάσχουμε ή όχι. Για τον κύριο Παύλο, τον κύριο Θανάση, όλη την οικογένεια Γιαννακόπουλου και τον τεράστιο σεβασμό που έχω».
Ήταν η περίοδος που στο Twitter κυκλοφορούσαν διάφορα σενάρια με αφορμή την παρουσία σας στην Αθήνα, τις διακοπές στη Μύκονο, την ελληνική Χρυσή Βίζα που πήρατε…
«Το ξέρω όμως για να πω την αλήθεια, δεν τα παρακολουθώ όλα αυτά. Τώρα με βλέπεις μπροστά σου. Πριν ήμουν στην προπόνηση. Ακολούθως πήγαμε για μεσημεριανό και τώρα είμαι εδώ μπροστά σου για την κουβέντα μας. Βλέπεις κάπου το τηλέφωνό μου; Δεν το κουβαλώ μαζί μου όταν είμαι με την ομάδα. Αυτή είναι εικονική ζωή. Είμαι ο τύπος που προτιμά την… κανονική ζωή. Μου αρέσει να μιλάω με τον κόσμο και να τον κοιτάζω στα μάτια, όχι να είμαι όλη μέρα πάνω στο τηλέφωνο και να διαβάζω σενάρια και φήμες».
Αναφέρατε νωρίτερα τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Εκείνη η αγκαλιά στον τελικό του 2011 είναι ίσως μια από τις πιο χαρακτηριστικές και εμβληματικές στιγμές του μπασκετικού Παναθηναϊκού επί των ημερών σας. Τι ήταν για εσάς;
«Αυτή η στιγμή εξηγεί τα πάντα. Αυτή η αγκαλιά δείχνει πόσο σημαντική ήταν εκείνη η στιγμή λόγω του τίτλου, κυρίως όμως δείχνει πόσο σημαντική είναι η σχέση μου με τον Μήτσο. Επειδή, ακριβώς ήταν κάτι τόσο φυσιολογικό. Μας βγήκε τόσο φυσιολογικά. Καταλάβαμε εκείνη τη στιγμή πως όλα είχαν τελειώσει, έμεναν κάποια δευτερόλεπτα ακόμα. Όταν δουλεύεις σκληρά, όταν κάνεις τόσες θυσίες… Ο Μήτσος είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Όχι παίκτης. Για τον παίκτη, όλοι ξέρουν ποιος ήταν ο Διαμαντίδης, δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Μιλάω για τον Μήτσο σαν άνθρωπο. Για μένα, ήταν ξεχωριστό να είμαι προπονητής του. Στην αρχή ήταν δύσκολο να δουλέψεις μαζί του! Ήταν ένας παίκτης που του άρεσε να παίζει για τους άλλους, δεν ήταν επιθετικός αρκετά… Μερικές φορές πήγαινα στα αποδυτήρια στο ημίχρονο και έλεγα: “ΟΚ παιδιά, έχω μόνο μια ερώτηση. Διαμαντίδη, θες να παίξεις ή όχι”; Πράγματα σαν αυτά. Όπως σου είπα. Σαν άνθρωπος, το να βρεις κάποιον σαν τον Διαμαντίδη είναι πολύ δύσκολο. Τόσο ειλικρινή, τόσο καλό άνθρωπο. Και πιστεύω ειλικρινά, δεν είναι ωραίο να μιλάς για τον εαυτό σου όμως από την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε, ήταν εύκολο να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει μια σπέσιαλ σχέση μεταξύ μας. Τον σέβομαι πολύ και καταλαβαίνει γιατί ήμουν σκληρός μαζί του κάποιες φορές. Είναι πολύ δύσκολο. Δεν ξέρω… Ίσως ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις τι σημαίνει εκείνη η αγκαλιά είναι να ρωτήσεις τον ίδιο. Εγώ απλώς σου είπα τα συναισθήματά μου».
Δεν θέλω τη γνώμη σας σαν πρώην προπονητής εκείνης της ομάδας. Θέλω την άποψή σας σαν άνθρωπος του μπάσκετ. Για ποιον λόγο, λοιπόν πιστεύετε πως από τη στιγμή που φύγατε από τον Παναθηναϊκό, δεν έχει καταφέρει να προκριθεί στο Final 4; Είναι οι συγκυρίες; Η ατυχία; Κάτι άλλο;
«Ποιος είμαι εγώ για να μιλήσω για αυτό; Πρώτα απ’ όλα γιατί έχω τεράστιο σεβασμό για τον Παναθηναϊκό και για όλους τους ανθρώπους του, αρχίζοντας από τον πρόεδρο, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τα εκατομμύρια των οπαδών του. Πάντα τους εύχομαι τα καλύτερα. Το ίδιο και τώρα. Όχι μόνο να προκριθεί στο Final 4, αλλά και να κατακτήσει την EuroLeague αν είναι δυνατόν! Δεν είμαι κάποιος για να απαντήσω στην ερώτηση που μου έκανες».
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…