Η ομάδα έκανε αυτό που έπρεπε, χωρίς υπερβολές και έχοντας μόνο ουσία. Η πρόκριση σε Ευρωπαϊκό όμιλο είναι ένας στόχος που ολοκληρώθηκε. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Δεν θυμάμαι – πλην μίας φοράς – τον εαυτό μου να μην έχει άγχος σε ρεβάνς των πλέι οφς. Μόνο ο Τούντορ χάρις στη μεγάλη εμφάνιση του Ρόμπερτ Μακ απέναντι στη Μπρόνμπι, μας είχε δώσει ηρεμία πριν την τυπική πρόκριση.
Ακόμη και απέναντι στη Ζίμπρου, με ήττα την υποδεχτήκαμε στη Τούμπα. Με την Καρπάτι χρειάστηκε ο μέγας Μπαλάφας για να δώσει την πρόκριση εκεί. Τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του καλοκαιριού, έχουν πολλές ιδιομορφίες.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου παρουσίασε ένα σύνολο με απόλυτη γνώση του τι θέλει από τον καθένα μέσα στο γήπεδο. Και όταν τα θέλω του έγιναν πράξη, ο ΠΑΟΚ επιβλήθηκε πρώτα πνευματικά και μετά ποδοσφαιρικά στη Ριέκα. Το γκολ του Ελ Καντουρί, ήταν το αποτέλεσμα της σωστής προσέγγισης που είχε ο ΠΑΟΚ στο παιχνίδι του με το καλημέρα.
Μετά το μόνο που έκανε είναι να ελέγχει. Άλλοτε με κυκλοφορία που «έτρεξε» τους Κροάτες, άλλοτε με οργανωμένη άμυνα που δεν του έδωσε ευκαιρίες. Οι φάσεις της Ριέκα είναι στο πρώτο ημίχρονο και αυτές όχι δοκάρια. Ο ΠΑΟΚ τα έσπασε, θα μπορούσε να τελειώσει από το πρώτο ημίχρονο.
Αν ένοιωσα κάποια μορφής ανασφάλεια, ήταν στον τραυματισμό του Ομάρ που για μένα είναι παικτάρα, υδραυλικός, σφίχτης και διάφορα άλλα, για άλλους είναι παλτό. Δημοκρατία έχουμε, αλλά βαρέθηκα να πρέπει να εξηγώ τα αυτονόητα. Ας κρατήσουμε λοιπόν ότι τραυματίστηκε και όχι πως έστησε τις βάσεις της πρόκρισης με την απόδοσή του. Είναι πιο μόδα η απαξίωση.
Και σε εκείνο το σημείο – του τραυματισμού της παικτάρας – ο Λουτσέσκου έδειξε το πόσο γρήγορα αναπτύσσει ένα γκρουπ. Ο Μουργκ και ο Εσίτι που δεν είναι κανενός αγαπημένοι, μπήκαν και έδωσαν πράγματα. Ο Αυστριακός ένα δεύτερο γκολ και ο Νιγηριανός σημαντικά κλεψίματα σε κάποιες γρήγορες μεταβάσεις που πήγαν να κάνουν οι Κροάτες στη προσπάθειά τους να πιέσουν.
Το εντυπωσιακό με τον Λουτσέσκου, δεν είναι πως πέρασε τη Ριέκα, ξέρουμε πως ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερη ομάδα, με περισσότερες παραστάσεις και μεγαλύτερη ποιότητα. Είναι το ότι κατάφερε να στήσει μία υποδειγματική λειτουργία του γκρουπ σε μία περίοδο φυσιολογικής ανετοιμότητας. Με ξεκάθαρους ρόλους και πνευματική ισορροπία.
Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου λοιπόν πέρασε την πρώτη πίστα. Το κλαμπ κερδίζει χρόνο και ηρεμία, ο ίδιος κερδίζει τους ποδοσφαιριστές του και τον περίγυρο. Όμως κάπου εδώ πρέπει να πάμε στο επόμενο βήμα.
Πλέον ο ΠΑΟΚ έχει στη πλάτη του τρεις διοργανώσεις που θέλει να πρωταγωνιστήσει. Ήρθαν δύο παίκτες, έρχεται ένας τρίτος, επιβάλλεται να έρθει και ένας τέταρτος. Όλα αυτά τα παιδιά, θα πρέπει να είναι ενεργά, θα πρέπει να είναι σταθερές, θα πρέπει ο προπονητής να τους εντάξει άμεσα στη λογική του. Ειδικά το δεκάρι, πρέπει να είναι παίκτης παραπάνω από ενεργός και σημαντικός. Η χρονιά θα έχει μεγάλη διάρκεια, τεράστια ένταση και απαιτήσεις και δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη.