Ο Παναθηναϊκός έκλεισε τη γραμμή ψηλών του με την προσθήκη του έμπειρου F/C, Τζέρεμι Έβανς. Τι δίνει ο 33χρονος Αμερικανός στην ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη, και πώς «κολλάει» με την υπόλοιπη φροντλάιν και το ρόστερ γενικότερα; Γράφει ο Γιώργος Δρογγίτης.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Oι επιλογές του κόουτς Πρίφτη αυτό το καλοκαίρι όσον αφορά τους ψηλούς του, προϊδεάζουν για μια αλλαγή αγωνιστικής κατεύθυνσης, δίνοντας προτεραιότητα στην αθλητικότητα στο 4/5. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει πλέον μια εξαιρετικά αθλητική γραμμή ψηλών, με βελτιωμένη ικανότητα στις αλλαγές και την άμυνα πάνω από τη στεφάνη, περισσότερο hustle και γενικότερο versatility σε αυτή την πλευρά του παρκέ.
Στις περισσότερες επιλογές που κάνει μια ομάδα μπάσκετ στη στελέχωσή της, βέβαια, εκτός από το ότι κερδίζει, είναι δεδομένο κι ότι θα χάσει μερικά πράγματα (τουλάχιστον αν δεν έχει το μπάτζετ των ομάδων του F4). Η προσθήκη του Έβανς ήρθε για να επιβεβαιώσει ότι οι φετινοί ψηλοί του Παναθηναϊκού, δε θα έχουν ιδιαίτερη έφεση στην προσωπική φάση ή το σουτ, κάτι που καθιστά την επόμενη και τελευταία κίνηση γκαρντ της ομάδας, και την πιο κομβική για να κάνει αυτό το ρόστερ να λειτουργήσει στην επίθεση.
Σε κάθε περίπτωση, πάμε να δούμε αναλυτικά το παιχνίδι του Έβανς και να προχωρήσουμε σιγά σιγά στο γενικότερό του ταίριασμα με την υπόλοιπη φετινή ομάδα του «Τριφυλλιού».
Εμπειρία σε επίπεδο Euroleague
Αυτό είναι ένα κομμάτι που ίσως πολλοί θα παραλείψουν στον σχολιασμό της συγκεκριμένης κίνησης, αλλά δεν είναι εντελώς ασήμαντο. Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη στοιχηματίσει αρκετά πάνω σε rookies τη φετινή σεζόν (και καλά έκανε δεδομένων των συνθηκών) με τις προσθήκες των Μέικον, Πέρι και Φλόιντ, οπότε η ανάγκη για έναν παίκτη με εμπειρία από αυτό το επίπεδο, έχει κάποια αξία τόσο αγωνιστικά, όσο και στα αποδυτήρια. Με 4 χρονιές στην Euroleague, ο Έβανς γνωρίζει τι χρειάζεται για να επιβιώσεις σε αυτό το επίπεδο και δε χωράει αμφιβολία ότι αυτός ο παράγοντας έπαιξε ρόλο στην επιλογή του κόουτς Πρίφτη και του υπόλοιπου staff της ομάδας.
Αθλητικότητα
Μάλλον αυτά δεν είναι ακριβώς… breaking news, μιας και είναι γνωστό ότι ο Τζέρεμι Έβανς έχει κερδίσει το Slam Dunk Contest στο ΝΒΑ, αλλά ακόμα και στην ηλικία των 33 προς τα 34, ο Αμερικανός παραμένει ένας αθλητής παγκόσμιας κλάσης. Ίσως να έχει χάσει μια ταχύτητα τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο αθλητικούς παίκτες στην Euroleague.
Η τελευταία του χρονιά στο Μιλάνο, έδειξε ότι βρίσκεται σε εξαιρετική φυσική κατάσταση και πως βρίσκεται ακόμα σε θέση να κάνει πολλά από τα πράγματα που του έδωσαν ρόλο σε μερικές καλές ομάδες στην Ευρώπη.
Άμυνα
Αυτή η αθλητική ικανότητα του Έβανς, βρίσκεται στο επίκεντρο του παιχνιδιού του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ξεκινώντας από την άμυνα, πρόκειται για έναν παίκτη που μπορεί να καλύψει και τις δύο θέσεις των ψηλών. Σε αυτή την πλευρά, μάλλον είναι καλύτερος στο «4», ως helpside αμυντικός που δίνει πολύ καλές βοήθειες στη ρακέτα, με την έκρηξή του και το καλό του τάιμινγκ στο άλμα. Πρόκειται για έναν εξαιρετικό rim protector, με τρομερά γρήγορο άλμα που θα προσπαθήσει να κάνει challenge κάθε σουτ κάτω από το καλάθι. Είναι αποτελεσματικός είτε δίνει βοήθειες από την weakside παίζοντας στο «4», όπως προαναφέρθηκε, είτε παίζοντας στο drop στο «5» (σπανιότερα), παίρνοντας από τον αντίπαλο τους εύκολους πόντους από το ζωγραφιστό.
Είναι επίσης αρκετά συνεπής στην άμυνα στα πόδια. Είναι switchable αμυντικός που μπορεί να αμυνθεί στο ύψος του πικ, ακόμη και σε blitz σχήματα με παγίδες, που απαιτούν καλά recovers. Έχει καλά πόδια για να περιορίσει περιφερειακούς σε τέτοιες καταστάσεις και η κατανόησή του για την ομαδική άμυνα γενικότερα, είναι πολύ καλή.
Αν και θεωρώ ότι σίγουρα θα πάρει λεπτά στο «5» και κάνει πολλές δουλειές αμυντικά που μεταφράζονται άψογα και σε αυτή τη θέση, ο ένας τομέας στον οποίο δυσκολεύεται εκεί, είναι η άμυνα στο low-post. Το upper body του δεν είναι αρκετά δυνατό, και ψηλοί με καλό μέγεθος μπορούν εύκολα να τον σπρώξουν εκτός θέσης, κερδίζοντας μέτρα κάτω από το καλάθι, κάτι που βέβαια αμφιβάλλω αν προκαλεί ανησυχία στο staff του Παναθηναϊκού, το οποίο απλά θα αρκεστεί σε άλλες επιλογές σε τέτοια match-up.
Σε γενικές γραμμές, ο Έβανς είναι ακόμα ένας πολύ καλός αμυντικός, που κάνει τα «μικρά» πράγματα μέσα στο παρκέ, τα οποία δε φαίνονται συχνά στα στατιστικά, αλλά είναι αρκετά για να του δίνουν χρόνο συμμετοχής, παίζοντας για μερικές πολύ καλές ομάδες και καλούς προπονητές. Είναι ακριβώς αυτό που αποκαλείς «αμυντικός ομάδας».
Επίθεση
Εδώ είναι που πιστεύω ότι το ταίριασμά του με την υπόλοιπη γραμμή ψηλών και το ρόστερ γενικότερα, αρχίζει να γίνεται λιγότερο ιδανικό. Ο Έβανς είναι άλλος ένας πικ-εν-ρολ finisher, σε μια φροντλάιν γεμάτη από πικ-εν-ρολ finishers. Ναι μεν τα ποσοστά του στο τρίποντο έχουν υπάρξει θετικά σε προηγούμενες σεζόν, αλλά ο αριθμός των προσπαθειών του (περίπου 1 α.α.), καθώς και ο τρόπος που (δε) τον μαρκάρουν αντίπαλοι στην περιφέρεια, δεν προϊδεάζει για κάποιον floor spacer. Όταν παίζει στο «4» μαζί με άλλον έναν παίκτη χωρίς ικανότητα στο σουτ στο «5», οι άμυνες συνηθίζουν να τον αγνοούν για να δίνουν βοήθειες στο ζωγραφιστό. Και έχουν πολύ καλό λόγο να το κάνουν, μιας και δε προτιμάει να σουτάρει τρίποντα (είναι πολύ επιλεκτικός όταν το κάνει), κάνοντας το spacing σε σχήματα με άλλον έναν ψηλό δίπλα του, κατά πολύ χειρότερο.
Την ίδια στιγμή, μάλλον είναι πιο χρήσιμος στην επίθεση ως σέντερ σε σχήματα με τέσσερις σουτέρ. Είναι εξαιρετικός σε screen & roll καταστάσεις (συχνά κάνει slip το screen, όπως έκανε και ο Γκιστ), όπου μπορεί να κόψει στο καλάθι και να τελειώσει φάσεις από λόμπες. Η αθλητικότητά του τον μετατρέπει σε έναν εξαιρετικό above the rim finisher που μπορεί να καρφώσει πάνω από οποιονδήποτε, αλλά δεν έχει κάτι παραπάνω στο επιθετικό του παιχνίδι πέρα από αυτό. Όταν άμυνες αρχίζουν να διαβάζουν το ενδεχόμενο λόμπας, δεν έχει κάποιο counter για να παίξει π.χ. στο short-roll ή να δημιουργήσει κάποια φάση για τον εαυτό του με πρόσωπο ή με πλάτη στο καλάθι. Του αρέσει να επιτίθεται miss matches με πλάτη, αλλά δεν είναι και ο αποτελεσματικότερος παίκτης σε αυτό.
Για αυτούς τους λόγους, δε ξέρω τι ακριβώς μπορεί να δώσει στον Παναθηναϊκό επιθετικά σε σχήματα που παίζει με άλλον έναν ψηλό στο «5». Είναι στα καλύτερά του όταν βρίσκεται στο επίκεντρο πικ-εν-ρολ προσπαθειών, κάτι που δε θα μπορεί να κάνει σε τέτοιες καταστάσεις, και το γεγονός ότι δε σουτάρει και προτιμάει να στέκεται στο ζωγραφιστό για να καρφώσει από dump-off πάσες ή να κυνηγήσει επιθετικά ριμπάουντ, χαλάει το spacing των ομάδων του. Δε θα περίμενα να κάνει κάτι το ιδιαίτερο σε αυτή την πλευρά του παρκέ, και η όποια επιτυχία του θα εξαρτηθεί από την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του σε (ταιριαστές για αυτόν) πεντάδες, και κυρίως από τη δημιουργία που ευελπιστούμε να έχει από την περιφέρεια.
Ριμπάουντ
Ο Έβανς είναι ένα μαχητικό παιδί που κυνηγάει μανιωδώς το επιθετικό ριμπάουντ. Παίζει με τρομερή ενέργεια και hustle, δίνοντας δεύτερες ευκαιρίες στην ομάδα του. Το αθλητικό του πακέτο και το εξαιρετικό ένστικτο που έχει κυνηγώντας άστοχα σουτ, τον οδηγεί είτε σε μερικά putback ή tip-in τελειώματα, είτε στο να ανανεώνει επιθέσεις για τους συμπαίκτες του. Αυτό συγκαταλέγεται σε όλα τα «μικρά» πράγματα που ειπώθηκε νωρίτερα πως κάνει, τα οποία συχνά περνούν απαρατήρητα αλλά βοηθούν μια ομάδα να κερδίσει παιχνίδια μπάσκετ (και ειδικά μια ομάδα σαν τον Παναθηναϊκό που ίσως δυσκολευτεί να σκοράρει στο μισό γήπεδο).
Transition
Εδώ είναι που ο απόφοιτος του Γουέστερν Κεντάκι μπορεί να βγάλει τα λεφτά του στην επίθεση. Η ταχύτητά του και η έμφαση που δίνει στο να τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο για εύκολους πόντους χρησιμοποιώντας την αθλητικότητά του, είναι ένα σημαντικό προσόν για ομάδες που θέλουν να τρέξουν. Δε γνωρίζουμε ακόμη πώς θέλει να παίξει ο κόουτς Πρίφτης, αλλά ειδικά σε μέρες που η επίθεση μισού γηπέδου δε λειτουργεί τόσο καλά, θα ήταν κάπως παράλογο να μη χρησιμοποιήσει τους αθλητές που διαθέτει για να προσπαθήσει να παίξει με έναν τέτοιο τρόπο.
Transition παιχνίδι υπάρχει βέβαια και στην άμυνα, όπου ο Έβανς επίσης έχει γρήγορες επιστροφές και θα προσπαθήσει να βοηθήσει να αναβαθμιστεί το παιχνίδι της ομάδας του σε αυτή την πλευρά του παρκέ σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Ρόλος/fit
Ο Τζέρεμι Έβανς είναι σε γενικές γραμμές ένας καλός βετεράνος που μπορεί να δώσει 10-15 λεπτά στις περισσότερες ομάδες αυτού του επιπέδου. Η επιλογή του δε περιέχει ιδιαίτερο ρίσκο, ούτε κάποια ιδιαίτερα μεγάλη ανταμοιβή αν βγει πετυχημένη, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό για μια ομάδα που έχει ήδη πάει σε αρκετές high risk/high reward περιπτώσεις αυτό το καλοκαίρι.
Κάνει πράγματα που θα βοηθήσουν, ειδικά στην άμυνα, αλλά το ταίριασμά του σε αυτό το ρόστερ περιέχει αρκετά ερωτηματικά. Δε δίνει κάτι διαφορετικό στην επίθεση από παίκτες όπως ο Παπαγιάννης και ο Φλόιντ, και δε βλέπω πώς θα κολλήσει ομαλά στην επίθεση σε σχήματα με οποιονδήποτε εκ των δύο. Σίγουρα λειτουργεί ως μια επιλογή ασφαλείας σε περίπτωση που ο δεύτερος δε μπορέσει να ανταποκριθεί σε αυτό το επίπεδο, μιας και θα μπορέσει να παίξει back up λεπτά στο «5», αλλά αν ο Παναθηναϊκός ήθελε κάποιον που θα λειτουργούσε καλύτερα δίπλα στα σέντερ του, μάλλον θα έπρεπε να πάει σε κάποιον παίκτη με stretch ικανότητα. Στη θεωρία, ο Έβανς είναι μάλλον καλύτερο fit με τον Οκάρο Γουάιτ δίπλα του στο «4», παρά με οποιονδήποτε άλλο παίκτη της φροντλάιν του.
Σε κάθε περίπτωση, με το τωρινό μπάτζετ που έχει να διαχειριστεί η ομάδα, δε μπορούν ποτέ να υπάρξουν τέλειες εκβάσεις και από την κάθε επιλογή θα κερδίζονται και θα χάνονται μερικά πράγματα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο κόουτς Πρίφτης έχει πάει all-in στην αθλητικότητα και στο αμυντικό versatility στη φροντλάιν του, θυσιάζοντας το αντίστοιχο επιθετικό versatility. Σε μια ομάδα η οποία έτσι κι αλλιώς έρχεται για να παίξει από «πίσω» σε θέματα ταλέντου σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, αυτό δεν είναι παράλογο.
Ωστόσο, για να λειτουργήσουν όλες αυτές οι προσθήκες στη γραμμή ψηλών, η τελευταία μεταγραφή γκαρντ που θα γίνει, είναι απίστευτα καθοριστική. Όλοι αυτοί οι παίκτες είναι finishers που για να βρουν σκορ στην επίθεση τροφοδοτούνται από καλή περιφερειακή δημιουργία, και αν και αυτή είναι ήδη βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, αυτό δεν αποτελεί και κάποιου είδους επίτευγμα αν αναλογιστούμε πόσο κακή υπήρξε. Για το τελευταίο κομμάτι του παζλ, θεωρώ ότι ο Δημήτρης Πρίφτης θα χρειαστεί ένα πολύ καλό δημιουργικό πόιντ γκαρντ με μέγεθος, για να συμπληρώσει παίκτες με ερωτηματικά σε μέγεθος και άμυνα στο backcourt, και να εκμεταλλευτεί τους above the rim ψηλούς του που δε μπορούν να δημιουργήσουν επιθετικά πλεονεκτήματα από μόνοι τους.
Η επιλογή πόιντ γκαρντ γενικότερα, είναι κι αυτή που κατά τη γνώμη μου θα κρίνει το φετινό «χτίσιμο» του Παναθηναϊκού και θα καθορίσει το «ταβάνι» του στη διοργάνωση της Euroleague. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μας έχει φυλάξει η ομάδα για το τέλος…
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…