Το ημερολόγιο γράφει 20 Αυγούστου, η ημέρα που ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα γιόρταζε τα γενέθλιά του. Σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε τον πιο ρομαντικό Παναθηναϊκό που έχει υπάρξει. Τον άνθρωπο που μαζί με την οικογένειά του, έβαλε το «Τριφύλλι» στις καρδιές μας αλλά και στον παγκόσμιο χάρτη. Σήμερα θυμόμαστε και τιμούμε τον Παύλο μας.
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1929 στην Αθήνα. Από μικρός ερωτεύτηκε τον Παναθηναϊκό και συχνά πήγαινε στο γήπεδο. Ως φοιτητής, σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ μαζί με τον αδελφό του τον Θανάση. Σημαντικοί έμποροι της εποχής τους, ο Παύλος και ο Θανάσης ασχολήθηκαν στον χώρο της φαρμακευτικής, όπου υπήρξαν ιδιοκτήτες της ΒΙΑΝΕΞ, της μεγαλύτερης φαρμακοβιομηχανίας της χώρας.
Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Παύλος, το πάθος του ήταν ο Παναθηναϊκός. Εκεί ήθελε να “παίζει” τα λεφτά του. Έτσι, ο έρωτας του για το «Τριφύλλι» εξελίχθηκε σε έμπρακτη σχέση το 1971, την χρονιά του Γουέμπλεϊ. Εκείνη την χρονιά ο Παύλος ασχολήθηκε με τα διοικητικά της ομάδας, ενώ δύο χρόνια αργότερα το 1973 εκλέχθηκε πρόεδρος του Παναθηναϊκού Συναγερμού και διεκδίκησε την ηγεσία του συλλόγου.
Το 1979 ήταν μια κρίσιμη χρονιά για το «Τριφύλλι». Ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός έγινε επαγγελματικός και έτσι ανεξαρτητοποιήθηκε διοικητικά από τον Ερασιτέχνη. Εκείνη την χρονιά, ο Παύλος έκανε τα πάντα για να αναλάβει την εξουσία, όμως δεν τα κατάφερε αφού ο Γιώργος Βαρδινογιάννης απέσπασε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών.
Φυσικά, η ακόρεστη δίψα του Παύλου για Παναθηναϊκό δεν θα έληγε εκεί. Το 1987 ανέλαβε την εξουσία όλων των ερασιτεχνικών τμημάτων του Παναθηναϊκού, έως το 1997. Το 1992, όταν ανεξαρτητοποιήθηκε η ομάδα μπάσκετ των «πρασίνων» και έγινε επαγγελματική, ο Παύλος δεν θα έχανε την ευκαιρία και μαζί με τον αδελφό του ανέλαβε την διοίκηση της ομάδας. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
6 ευρωπαϊκά, 13 πρωταθλήματα, 9 κύπελλα, 1 διηπειρωτικό, παίκτες όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Φάνης Χριστοδούλου, ο Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο Ντίνο Ράτζα, ο Ντομινίκ Ουίλκινς, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα, ο Σάρας Γιασικεβίτσιους, ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο Μάικ Μπατίστ και πολλοί άλλοι, προσωπικότητες όπως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, όλα αυτά σημάδεψαν την εποχή των Γιαννακόπουλων στον Παναθηναϊκό που κράτησε 20 χρόνια (μέχρι την μεταφορά της διοίκησης στον γιο του Παύλου, Δημήτρη, το 2012).
Όμως, το μεγαλύτερο επίτευγμα του Παύλου δεν ήταν ούτε τα τρόπαια, ούτε η παίκτες, ούτε οι διακρίσεις. Ο Παύλος ήταν ένας εξαιρετικός και απλός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος αγνός, που μοίραζε μπάλες σε παιδιά στον δρόμο, που δεν έβγαινε ποτέ με συνοδεία από αστυνομία, που κέρδισε τον σεβασμό από τους οπαδούς όλων των αντιπάλων, που πάντα είχε χρόνο για την οικογένειά του, που ο Παναθηναϊκός του ή ο Παναθηναϊκός ΜΑΣ ήταν το παν στην ζωή του. Ήταν ένα είδος ανθρώπου που λείπει από τον ελληνικό αθλητισμό.
Σήμερα ο Παύλος δεν έχει πεθάνει. Ο Παύλος θα είναι για πάντα αθάνατος μαζί με τον αδελφό του. Ο Παύλος και ο Θανάσης θα είναι για πάντα ζωντανοί όσο είναι ζωντανός και ο Παναθηναϊκός. Το όνομα Γιαννακόπουλος θα είναι για πάντα συνδεδεμένο με το «Τριφύλλι». Γιατί το όνομα έχει μείνει γραμμένο στην ιστορία. Είτε επειδή υπάρχουν γήπεδα με το όνομα ,είτε επειδή υπάρχουν τουρνουά προς τιμήν τους. Όμως, η κληρονομιά του Παύλου θα ζει για πάντα μέσα σε εμάς, στα… παιδιά του.
Κύριε Παύλο, μακάρι να ήσασταν σήμερα εδώ να βάζατε μια τάξη… Σας ευχαριστούμε που μας διδάξατε τι εστί Παναθηναϊκός και που μας κάνατε να ερωτευτούμε και εμείς αυτήν την ιδέα. Κύριε Παύλο σας ευχαριστούμε για όλα.
Όλες οι μεταγραφές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου… παίζουν στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…