Εκείνο που εντυπωσιάζει με τον Αγκιμπού Καμαρά είναι η ωριμότητα στο παιχνίδι του. Τις δυο φορές που τον είδα από κοντά, αυτό είναι το πρώτο που μπόρεσα να διακρίνω. Ακόμα δεν έχω βγάλει συμπέρασμα για το ποια είναι η θέση του στο γήπεδο. Είναι άραγε ακραίος επιθετικός; Οσες φορές τον είδα συνέκλινε προς τα μέσα. Δεν μου έδωσε αυτή την εντύπωση.
Είναι δεύτερος επιθετικός; Η κίνηση του στη φάση του γκολ αυτό μαρτυρά. Στην ηλικία των είκοσι ετών κι έχοντας μόνο ένα παιχνίδι στα πόδια του με την πρώτη ομάδα της Λιλ πριν έρθει στον Πειραιά μπορούμε να μιλάμε για έναν ποδοσφαιρικό χαρακτήρα που τώρα διαμορφώνεται. Αυτή τη στιγμή ο Αγκιμπού Καμαρά δίνει την εντύπωση ότι μπορεί να ανταποκριθεί και στις τρεις θέσεις πίσω από τον κλασσικό επιθετικό.
Το πετυχαίνει αυτό χωρίς να κάνει πράγματα που βγάζουν μάτι στο γήπεδο. Κάθε φορά που παίρνει την μπάλα έχει σωστή επιλογή αποφεύγοντας τις εξεζητημένες ενέργειες. Δεν εκβιάζει τις φάσεις και κινείται συνεχώς ώστε να αποτελεί στήριγμα για τους συμπαίκτες του που έχουν την μπάλα. Επιπλέον έχει την ψυχραιμία μέσα στην περιοχή να στρώσει την μπάλα μπροστά του και να εκτελέσει, όπως έκανε στη φάση του γκολ κόντρα στην Λουντιογκόρετς.
Ο Ολυμπιακός, χάρη στον Καρεμπέ και τον Μοντεστό έβαλε στο ρόστερ του ένα παίκτη ο οποίος κινείται άριστα από τακτική άποψη στο γήπεδο. Εκείνον που ανέλαβε το δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον Ματιέ Βαλμπουενά. Αν και ακόμα είναι νωρίς να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα φαίνεται πως ο νεαρός Καμαρά έχει μεγάλα περιθώρια να εξελιχτεί και να βοηθήσει ουσιαστικά τον Ολυμπιακό από την πρωτη χρονιά του ερχομού του στην ομάδα.
Την Τρίτη στο Ράζγκραντ, ο Πέδρο Μαρτίνς θα έχει τη δυνατότητα να παρατάξει την ομάδα του με του τρεις κλασσικούς χαφ (Εμβιλά, Μαντί Καμαρά και Μπουχαλάκη). Αυτό από μόνο του μπορεί να αλλάξει τις αγωνιστικές ισορροπίες της αναμέτρησης. Φυσικά σε συνδυασμό με την παρουσία του Ελ Αραμπί στην κορυφή της επίθεσης. Κι εδώ ας είμαστε σαφείς.
Το ότι δεν σκοράρει ο Μαροκινός στα τελευταία παιχνίδια που έχει παίξει, είναι ευθεία συνάρτηση του που παίρνει την μπάλα και κάτω από ποιές προϋποθέσεις. Οταν δεν φτάνει καν να κάνει τελική προσπαθεια πως να σκοράρει. Οταν αντί να αξιοποιεί τις δημιουργίες των άλλων δημιουργεί για τους άλλους συμπαίκτες του τότε το πρόβλημα δεν είναι δικό του. Αφορά την ομάδα και τον τρόπο που (δεν ) οργανώνει τις επιθέσεις της. Κατά συνέπια η νίκη στη ρεβάνς θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από το αν θα βρεθεί σε θέση βολής ο Ελ Αραμπί….
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις