Δεν γίνεται να αποκλειστεί από αυτή την Αστάνα

Αντιμέτωπος με μια πρόωρη υπέρβαση θα βρεθεί σε μια εβδομάδα ο Άρης ύστερα από την ήττα του με 2-0 από την Αστάνα στο πρώτο παιχνίδι στο Νουρ Σουλτάν αν θέλει να συνεχίσει το ευρωπαϊκό του ταξίδι και να μην ζωντανέψουν οι εφιάλτες τύπου Κοβαλίβκα.

Γιατί συμπαθάτε με αλλά αν ο Άρης αποκλειστεί από αυτή την ομάδα θα είναι τεράστια αποτυχία. Δεν είναι σε καμία περίπτωση η Αστάνα των προηγούμενων χρόνων. Είναι μια μέτρια ομάδα που αφού την γλίτωσε στο πρώτο ημίχρονο στις κλασσικές ευκαιρίες του Άρη, εκμεταλλεύτηκε τις κακές και αργές εκτιμήσεις της κιτρινόμαυρης άμυνας και του τερματοφύλακα και πήρε ένα «καθαρό» 2-0 που την κάνει φαβορί για την πρόκριση.

Ο Άρης που εμφανίστηκε στην «Αστάνα Αρένα» ήταν ουσιαστικά η συνέχεια της ομάδας των περσινών πλει-οφ και των τεσσάρων φετινών φιλικών αγώνων. Μια ομάδα που βάζει πολύ δύσκολα γκολ και ταυτόχρονα το δέχεται εύκολα. Δεν χρειαζόταν το σημερινό ματς για να διαπιστώσουμε ότι ο Μαντσίνι κατά κύριο λόγο και ο Μπερτόγλιο κατά δεύτερο δεν το έχουν με το γκολ. Ότι ο Μήτρογλου απλά δεν μπορεί… Ούτε για την ανισορροπία στην άμυνα.

Δεν αδικώ σε καμία περίπτωση τους παίκτες που έπαιξαν γιατί είναι άδικο να τους επιρρίπτουμε ευθύνες. Μερικοί παίζουν για τέταρτη σερί χρονιά και το κάνουν πάνω από τον μέσο όρο. Είναι οι ίδιοι που πριν δυο καλοκαίρια κόντεψαν να ανατρέψουν το 3-0 του Μόλντε. Απλά δεν έχουν τα στηρίγματα που θα τους βοηθούσαν το σκορ να είναι 0-2 στο ημίχρονο και όχι 1-0. Και στο τέλος σίγουρα ένας Άρης με 2-3 απλά κανονικούς ποδοσφαιριστές σε θέσεις που μήνες τώρα πονάει και έπρεπε να έχει εντάξει στο ρόστερ του, δεν θα έχανε από αυτή την Αστάνα.

Αδυνατώ να κατανοήσω – με όλα τα ελαφρυντικά ασφαλώς τα οποία δέχομαι και βάζω στην εξίσωση- γιατί πρέπει πρώτα να φας τα μούτρα σου (γιατί αυτό θα συμβεί σε περίπτωση αποκλεισμού) και ύστερα να τρέξεις να διορθώσεις τα κακώς κείμενα. Και το κάνει πιο οδυνηρό όταν δεν έχεις απέναντί σου μια ομάδα που σε έκανε… κουδούνι. Που ήταν εμφανώς καλύτερη στο πλαστικό χορτάρι. Ακόμη και αυτό το θεωρητικό πλεονέκτημα, του συνθετικού χλοοτάπητα δεν φάνηκε να λειτουργεί υπέρ της Αστάνα. Ούτε καν ότι είχε 21 επίσημα παιχνίδια στα πόδια της αφού ο Άρης ήλεγξε απόλυτα τον ρυθμό.

Το ποδόσφαιρο είναι στην ουσία τέσσερα γράμματα. Το ΓΚΟΛ και άλλα πέντε, η ΑΜΥΝΑ. Αν δεν βάλεις όταν πρέπει και δέχεσαι φθηνά, θα χάσεις. Ο Μάντζιος εκτός από την λειψανδρία του ρόστερ είχε να αντιμετωπίσει και δυο… αβαρίες. Την ξαφνική απουσία του Σούντγκρεν πριν το ματς και την αναγκαστική αλλαγή του Ματέο στην ανάπαυλα λόγω προσαγωγών. Δεν πήρε επίσης καμία απολύτως βοήθεια από τις αλλαγές.

Ο Μπρούνο που αντικατέστησε τον Ματέο, δεν έκανε μια φάση, ο Μήτρογλου ακούμπησε σε μισή ώρα δυο φορές την μπάλα και ο Χαϊροβιτς έδειξε παντελώς ανέτοιμος για να γίνει game changer. Αυτούς είχε αυτούς έβαλε. Το ζήτημα είναι ότι αυτούς θα έχει και στη ρεβάνς. Άντε και τον Φαμπιάνο αν έρθει η μπλε κάρτα του και μακάρι ο Ματέο να μην έχει κάτι σοβαρό και ο Σούντγκρεν να αναρρώσει γιατί θα χρειαστούν όλοι. Μπορεί να κάνει την ανατροπή ο Άρης; Εύκολο δεν θα είναι αλλά όχι και ακατόρθωτο.

Η Αστάνα έδειξε ότι αν πιεστεί το κάνει το λάθος και ο Αρης είναι υποχρεωμένος πλέον να ρισκάρει και να την πιέσει. Το θέμα είναι να είναι και εύστοχος στις ευκαιρίες που θα κάνει. Μην ξεχνάμε και τον παράγοντα Βικελίδης με κόσμο μετά από μήνες. Ένα γκολ είμαι βέβαιος ότι θα το βάλει η κερκίδα. Το ζήτημα είναι ποιος θα βάλει τα υπόλοιπα ώστε να μην λήξει τόσο άδοξα το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι. Ηρεμία χρειάζεται, ανασύνταξη και θετική ενέργεια όχι μόνο από την ομάδα που δεν έχει χάσει την πίστη της στην πρόκριση έχοντα ζυγίσει τον αντίπαλο αλλά και από τον κόσμο που θα βρεθεί στο γήπεδο.