Η Πορτογαλία το 2016 είχε τον Κριστιάνο Ρονάλντο, είχε τον Φερνάντο Σάντος, όμως πήρε το Euro χάρη στον Εντερ, ο οποίος έχει πίσω του μια απίστευτη ιστορία.
Εκείνη η φουρνιά, αν και κάθε άλλο παρά φαβορί ήταν, είχε τα απαραίτητα έτσι ώστε να σηκώσει την κούπα. Είχε αυτά που έχουν διαθέτουν οι επιτυχημένες ομάδες. Αμυνα, με τη στρατηγική και την τακτική του Σάντος και τον Πέπε στα πολύ καλά του. Φυσικά, είχε και γκολ, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο σε τρομερό σημείο της καριέρας του. Με αυτή τη συνταγή κατέκτησε τον τίτλο έχοντας το εκπληκτικό στατιστικό των 6 ισοπαλιών σε 7 αγώνες στην κανονική τους διάρκεια. Οταν μάλιστα ο κορυφαίος σκόρερ του αθλήματος τραυματίστηκε στον τελικό, ένας ήρωας από το πουθενά βγήκε στη σκηνή και έκλεψε όλα τα βλέμματα.
Εκανε το αδιανόητο, έκανε κάτι που παίκτες όπως Ρονάλντο, Εουσέμπιο, Φίγκο δεν έχουν καταφερει. Με δικό του γκολ, ερχόμενος από τον πάγκο, χάρισε στην Πορτογαλία τον πρώτο της διεθνή τίτλο. Ομως για τον τότε 28χρονο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα στη ζωή τόσο όμορφα όσο εκείνο το βράδυ στο Parc des Princes. Ακολουθεί συγκλονιστική η ιστορία του Εντερ, του επιθετικού που δεν είχε σκοράρει ποτέ σε επίσημο ματς και πέτυχε το μοναδικό γκολ στην παράταση του τελικού κόντρα στη διοργανώτρια Γαλλία…
«Το ένιωθα. Πριν ξεκινήσει το Euro, ήμουν σίγουρος ότι κάτι καλό θα συμβεί για ‘μένα. Ακόμα και όταν ο προπονητής με φώναξε για να μπω, του είπα. «Μην ανησυχείς, θα σκοράρω». Αφού έγινε εθνικός ήρωας το βράδυ της 10ης Ιουλίου του 2016, ο Εντερ έλαβε εκατοντάδες τηλεφωνήματα. Ενα από αυτά όμως, ήταν πολύ διαφορετικό. «Ο πατέρας μου έκλαιγε, μου είπε ότι είναι πολύ περήφανος για μένα».
Ο Φιλόμενο Αντόνιο Λόπες, βρίσκεται σε φυλακή της Αγγλίας από το 2003. Εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για τον φόνο της μητριάς του Εντερ, Ντομίνγκας Ολιβάις. Και σίγουρα, η ιστορία του Εντερ σίγουρα δεν είναι αυτή που θέλει να ζήσει ένα παιδί. Γεννήθηκε στην Γουινέα-Μπισάου και μαζί με τους γονείς του μετακόμισαν στην Πορτογαλία όταν ήταν τριών. Τα πράγματα όμως δεν έμελλε να φτιάξουν. Η οικογένεια δεν τα έβγαζε πέρα και ο μικρός, σε ηλικία 8 ετών, πήγε σε ορφανοτροφείο.
«Δεν μπορώ να πω ψέματα, ήταν δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Σε ορφανοτροφείο, χωρίς τους γονείς μου. Σε αυτά τα μέρη, τα πράγματα μπορεί να πάνε πολύ άσχημα. Βλέπω κάποιους από τους φίλους που είχα τότε και λέω ‘δεν είναι πολύ καλά’». Ο Εντερ ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε δάπεδο που είχε σπασμένα γυαλιά. Και αυτό δεν είναι κάτι μεταφορικό. Μερικά χρόνια μετά, το Δικαστήριο του Νόριτς αφού άκουσε και τις δύο πλευρές έπειτα από τη δολοφονία, έκρινε ένοχο τον Φιλόμενο.
Πέρα από τον φόνο, ο πατέρας του συνδέθηκε και με τρεις ένοπλες ληστείες και οι πορτογαλικές αρχές αποφάσισαν την έκδοσή του. «Τότε, ήμουν 12 ετών. Και ήμουν σε ορφανοτροφείο» λέει ο Εντερ, που επισκέφτηκε τον πατέρα του για πρώτη φορά, 10 χρόνια μετά το συμβάν. «Η μητριά μου πέθανε, εκείνος βρέθηκε στη φυλακή. Λέει ότι είναι αθώος και τον πιστεύω». Οταν έγινε 18 έφυγε από το ορφανοτροφείο και εντάχθηκε στην Τουριζένσε στην 2η κατηγορία.
Αργότερα αγωνίστηκε στην Ακαντέμικα και έφτασε να παίξει στο Champions League με την Μπράγκα. Το 2012 κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική και το 2014 μπήκε στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Δυστυχώς, δεν μπορούσε να το απολαύσει όσο θα ήθελε αφού φίλαθλοι αλλά και τα media άσκησαν έντονη κριτική για την κλήση του. «Ηταν μια πολύ άσχημη φάση, είχα τραυματισμούς, τα πράγματα με το Mundial δεν πήγαν καλά».
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Μπράγκα, ο Εντερ γνώρισε τη Σουζάνα. Η ψυχολόγος τον βοήθησε να βγει από την άσχημη φάση που περνούσε. «Δούλεψα σκληρά και άρχισα να ονειρεύομαι ξανά». Εναν χρόνο αργότερα, πήρε μεταγραφή στην Σουόνσι όμως το όλο σκηνικό δεν δούλεψε καθώς έπαιξε μόλις 13 φορές στην Premier League τη σεζόν 2015-16 και δεν σκόραρε καμία. Παρόλα, αυτά κλήθηκε από τον Σάντος στην Εθνική Πορτογαλίας. Και έκανε ένα απίστευτο δώρο σε όσους δεν είχαν διστάσει να τον χαρακτηρίσουν ακόμα και «κώνο».
Μέχρι να αρχίσει η επόμενη χρονιά, που θα τον έβρισκε στην Λιλ, σκόραρε μόλις μία φορά. Στο 109’ του τελικού κόντρα στην Γαλλία. «Πήρα την μπάλα, ξέφυγα από τον Κοσιελνί και βρήκα χώρο για να σουτάρω. Τη χτύπησα τόσο δυνατά…, όταν πήγε στα δίχτυα, πήρα αδιανόητη χαρά. Ηταν κάτι τεράστιο, για μένα, για την ομάδα, για τη χώρα». Ο Εντερ έχει παραδεχθεί ότι συχνά-πυκνά βάζει να δει το γκολ στο YouTube. «Πρέπει να το έχω δει 15 φορές. Εντάξει, μάλλον περισσότερες». Ηταν το πρώτο που δεν ήρθε σε φιλικό και ακόμα και μέχρι σήμερα, το μοναδικό…
ΣΤΟ GOOGLE NEWS