Έντεκα χρόνια, 103 συμπαίκτες. Ο τεράστιος Βασίλης Σπανούλης «παρουσιάζεται» από το Olympiacosbc.gr μέσα από τα μάτια όλων των συμπαικτών του στον Ολυμπιακό!
Ανέκδοτες ιστορίες, γούρια, συνήθειες, στοιχεία του χαρακτήρα του και πολλές στιγμές από την καριέρα του ανυπέρβλητου κυρίου με το «7» στην πλάτη… μέρος 4ο.
ΣΑΚΙΛ ΜΑΚΙΣΙΚ (2019-): ««Το πρωτοφανές αναφορικά με τον Σπανούλη είναι πως ήταν απόλυτα ανταγωνιστικός. Σε κάθε προπόνηση σε προκαλούσε να είσαι ο καλύτερος παίκτης που μπορείς. Πάντα απαιτούσε τελειότητα και περηφάνια από κάθε παίκτη που πατούσε το παρκέ. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Θα είναι περίεργα χωρίς εκείνον, χωρίς να είναι εκεί, χωρίς την παρουσία του. Ένα μέρος της καρδιάς μου ‘έσπασε’ όταν άκουσα τα νέα, επειδή δεν είχε κάποιο σοβαρό τραυματισμό και έφυγε απόλυτα υγιής. Αν στην προπόνηση τον προκαλούσες, όλη η προπόνηση μετατρεπόταν σε μονομαχία ανάμεσα σε εκείνον και σε εσένα, σε μια κούρσα για να δεις ποιος θα επικρατούσε. Σίγουρα θα μας λείψει! Επίσης, είχε πολλές προλήψεις, αρκετές από αυτές στα αποδυτήρια. Αν προσπαθούσες να βγεις από το λεωφορείο πριν από εκείνον, ίσως να έφτανε στο σημείο να σε χτυπήσει! Just saying!»
ΓΟΥΙΛ ΤΣΕΡΙ (2018-2020): «Ο Βασίλης είναι ο μεγαλύτερος παίκτης στην Ευρώπη στο να παίρνει και να ευστοχεί στα κρίσιμα σουτ. Δεν υπάρχει άλλος σαν αυτόν σε αυτό το κομμάτι. Τον έβλεπα από την τηλεόραση να βάζει όλα αυτά τα μεγάλα σουτ και μετά υπήρξα συμπαίκτης του. Κατάλαβα γιατί έγινε τόσο σπουδαίος, αλλά επίσης έμαθα πως είναι και ένας σπουδαίος άνθρωπος».
ΑΛΕΞΕΙ ΠΟΚΟΥΣΕΦΣΚΙ (2018-2021): «Τον Βασίλη τον έζησα σχεδόν τρία χρόνια σε καθημερινή βάση. Πραγματικά δεν θα ξεχάσω ποτέ πως σε κάθε προπόνηση, σε κάθε αγώνα, είχε την ρουτίνα του, τις διατάσεις του, τις ασκήσεις σου και τα έκανε όλα με τον ίδιο τρόπο, κάθε φορά στο 100%. Ήταν τόσο συγκεντρωμένος που σκεφτόμουν πως αποκλείεται και την επόμενη φορά να κάνει ακριβώς τα ίδια. Και τα έκανε. Είχα αρχίσει να πιστεύω από ένα σημείο και μετά, πως δεν είναι άνθρωπος, αλλά ρομπότ. Όσοι με ρωτάνε, λέω πόσο με επηρέασε στο ξεκίνημα μου. Πρόκειται για παράδειγμα ζωής για εμένα».
ΓΙΟΤΑΜ ΧΑΛΠΕΡΙΝ (2010-2011): «Στην τρίτη μου σεζόν μου σεζόν στην ομάδα ήρθε ο Βασίλης. Είχα ενθουσιαστεί γιατί ήθελα να γνωρίσω αυτό τον παίκτη και αυτή την προσωπικότητα από κοντά. Δεν υπήρξε μέρα που να μην είδα τον Βασίλη να προσπαθεί για το καλύτερο που μπορούσε. Ήταν παράδειγμα για εμένα σε καθημερινή βάση. Υπήρξαν στιγμές που με ώθησε στο άριστο. Είχα την τιμή να είμαι στο πλευρό του μια ολόκληρη σεζόν. Σε ευχαριστώ για αυτή τη σεζόν και σε ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΟΓΡΗΣ (2017-2019): «Μεγάλος Βασιλης Σπανούλης, ο άνθρωπος που όσο και να χάνεις, σε οποίο λεπτό και αν είναι το ματς, νιώθεις μια σιγουριά ότι όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Αυτό δημιουργούσε ο Βασίλης σε όλους μας, την σιγουριά της νίκης. Μια σιγουριά που έβγαινε στους συμπαίκτες, στον προπονητή και σε όλους τους οπαδούς. Μόνο τυχαίο δεν ήταν βέβαια. Όλα ξεκινούσαν από την καθημερινότητα, την κάθε προπόνηση, την κάθε αποθεραπεία, την κάθε κουβέντα που έκανε στο τηλέφωνο. Μας τραβούσε όλους από το χέρι να γίνουμε καλύτεροι, να δώσουμε το κάτι παραπάνω και να καταλάβουμε ότι μόνο ως νικητές έχει νόημα όλο αυτό που κάνουμε. Είχα φτάσει στο σημείο θυμάμαι να θέλω να εντυπωσιάσω τον Βασίλη στην προπόνηση και όχι τον προπονητή μου (γέλια). Επίσης είναι ένας άνθρωπος που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη…. Χαρακτηριστικά θυμάμαι όποτε ήμασταν συγκάτοικοι στο δωμάτιο, επειδή ροχαλίζω, με έπαιρνε την προηγούμενη να πάρω σπρεϊ για την μύτη και τσιρότα ώστε να μην του χαλάσω τον βραδινό του ύπνο (γέλια). Πέρα από το χιούμορ, όμως, όλα τα αγωνιστικά, τη νοοτροπία και τον τρόπο δουλειάς του, για μένα το πιο σημαντικό είναι ο χαρακτήρας του. Είναι ένας άνθρωπος πρότυπο, με αξίες και σεβασμό προς όλους. Έλεγε πως μπορεί να μην είμαστε όλοι ίδιοι, αλλά είμαστε όλοι ίσοι. Εκείνος έβγαινε πάντα μπροστά. Αυτά είναι τα στοιχεία του που πρέπει να θαυμάζουμε περισσότερο και από τα αγωνιστικά. Είμαι τυχερός που ήμουν πλάι του αγωνιστικά, αλλά περισσότερο που είμαι πλάι του ως φίλος. Σε ευχαριστώ, λοιπόν, για όλα και τα καλύτερα έρχονται. Καλή απόλαυση τώρα με την μαγική σου οικογένεια».
ΣΟΝ ΤΖΕΪΜΣ (2015-2016): «Δεν είχα την ευκαιρία να τον ζήσω πολύ, αλλά και τους λίγους μήνες που βρέθηκα στο πλευρό του, κατάλαβα πολλά. Πρόκειται για GOAT και θα μείνει στην ιστορία για τα πολλά του κατορθώματα».
ΝΤΑΡΙΟΥΣ ΤΖΟΝΣΟΝ-ΟΝΤΟΜ (2015-2016): «Πίστευα πως πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό θα του δημιουργούσα πρόβλημα μιας και παίζαμε στην ίδια θέση ουσιαστικά. Έκανα λάθος. Είχα παίξει στους Λέικερς δίπλα στον Κόμπε Μπράιαντ και πραγματικά ο Σπανούλης είναι ό,τι πιο κοντινό σε αυτό που είχα δει στη νοοτροπία του Κόμπε. Είχα ακούσει πολλές ιστορίες για εκείνον και όταν πήγα στον Ολυμπιακό και τις έζησα, πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Ήταν σωματικά και πνευματικά πάντα έτοιμος για κάθε μάχη. Σε κάθε προπόνηση, η ενέργεια γύρω του, σε ανάγκαζε να γίνεσαι καλύτερος. Πρόκειται για έναν πραγματικό Θρύλο».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΗΣ (2010-2015):«Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Βασίλη για ό,τι έχει καταφέρει μέχρι σήμερα στην τεράστια καριέρα του. Ο Βασίλης είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους μεγαλύτερους competitors στην ιστορία του αθλήματος. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στον τελικό του Λονδίνου το 2013 τον τρόπο που μπήκε να παίξει το δεύτερο ημίχρονο. Η πνευματική δύναμη και η συγκέντρωση του ήταν σε άλλο επίπεδο. Είναι γεννημένος για τα μεγάλα παιχνίδια, δεν κάνει ποτέ πίσω και θέλει την ευθύνη στα χέρια του. Αυτή η νοοτροπία σε συνδυασμό με το τρομερό work ethic του και την αγάπη που έχει για αυτό που έκανε, τον έκαναν αυτό που είναι, έναν θρύλο του αθλήματος».
ΑΞΕΛ ΤΟΥΠΑΝ (2018-2019): «Ο Βασίλης ήταν ένας Θρύλος! Του εύχομαι τα καλύτερα. Πραγματικά, τον σέβομαι απεριόριστα. Και ως αντίπαλος και ως συμπαίκτης, ήταν σπουδαίος και του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πετύχει όσα θέλει στο νέο κεφάλαιο της καριέρας του, όποιο και να είναι αυτό».
ΧΑΚΙΜ ΓΟΥΟΡΙΚ (2016): «Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τους τελικούς του 2016 απέναντι στον Παναθηναϊκό. Μπορώ να πω ότι η σειρά αυτή πρέπει να πάρει το όνομα του, είχε την υπογραφή του από το πρώτο ως το τελευταίο ματς. Είχα δει πολλά βίντεο στο youtube να πετυχαίνει μεγάλα σουτ, αλλά σε εκείνη τη σειρά τα έζησα όλα live. Ένας προς ένα, έβαζε το ένα μετά το άλλο. Πρόκειται για έναν από τους ελάχιστους παίκτες που γνωρίζω, που αρνούνται τόσο πεισματικά να χάσουν».
*Σε παρένθεση, η σεζόν που βρέθηκαν συμπαίκτες στον Ολυμπιακό.