H πρόεδρος του Ιωνικού, Χριστίνα Σκέντζιου, μίλησε στο SDNA για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε κι έστειλε ηχηρό μήνυμα για το κίνημα #metoo και τον κοινωνικό ρατσισμό στον αθλητισμό.
Αν και δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση, ούτε να προκαλεί τεράστια έκπληξη, είναι γεγονός πως αρκετός κόσμος δυσκολεύεται να πιστέψει πως μία γυναίκα μπορεί να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στα πεπραγμένα μίας ομάδας κορυφαίας κατηγορίας του επαγγελματικού αθλητισμού. Περιπτώσεις, όπως αυτή της Χριστίνας Σκέντζιου, όμως, υφίστανται και μπορούν να οδηγήσουν στην κατάρριψη στερεοτύπων και τη δημιουργία μίας νέας και μάλλον απαραίτητης πραγματικότητας.
Η νυν πρόεδρος του IONIKOS NIKAIA BC HNC Revolution βρίσκεται πολλά χρόνια στο χώρο του μπάσκετ, έχει περάσει από πολλές θέσεις και αρκετές ομάδες, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια έχει επωμιστεί πολύ μεγάλο βάρος στις πλάτες της, αποδεικνύοντας ότι το αντέχει και με το παραπάνω. Πέρσι, αποτελούσε Γενική Διευθύντρια και τώρα Πρόεδρος της ομάδας, που κατάφερε φέτος να αποσπάσει θετικά σχόλια για την παρουσία της στην Basket League, καθώς στο φινάλε της σεζόν ήταν 8η και παρούσα στα play-offs με ένα ρόστερ γεμάτο νιάτα κι ελληνικό στοιχείο.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο SDNA, η Χριστίνα Σκέντζιου έκανε τον απολογισμό της χρονιάς, στάθηκε σε φανερούς κι αφανείς πρωταγωνιστές, αλλά κυρίως αποτύπωσε την κατάσταση που επικρατεί στον επαγγελματικό αθλητισμό όσον αφορά στην παρουσία γυναικών σε καίρια πόστα. O ελληνικός αθλητισμός δεν διαθέτει πολλές γυναίκες στην πρώτη γραμμή και η Πρόεδρος του Ιωνικού δίνει τη δική της εκδοχή για τις αιτίες, στέλνοντας παράλληλα σαφές μήνυμα για την ανάγκη αναδιαμόρφωσης του σκηνικού. Δεν κρύβει, μάλιστα, ότι ονειρεύεται να “δημιουργήσει” και η ίδια γυναίκες-στελέχη που θα συμβάλλουν στην αλλαγή του τοπίου.
Εξήγησε πώς το δικό της background την οδήγησε εδώ που είναι σήμερα, ευχαρίστησε δημόσια το αφεντικό του Ιωνικού, Βαγγέλη Τσάπα, και επανέλαβε την κυριαρχία του κοινωνικού ρατσισμού, που ευελπιστεί να εκλείψει σύντομα.
Ποια είναι η γεύση που αφήνει αυτή η σεζόν για την ομάδα του Ιωνικού;
«Η σεζόν δεν ξεκίνησε ευχάριστα για εμάς με τις τέσσερις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια. Αλλά όπως λέει και ο σοφός λαός μας στο “τέλος ξυρίζουν το γαμπρό”.. Οπότε είμαστε κάτι παραπάνω από απόλυτα ικανοποιημένοι από την παρουσία μας στο φετινό πρωτάθλημα και την όγδοη θέση. Το πιο σημαντικό μέλημά μας βέβαια ήταν να μείνουμε και εμείς και οι οικογένειές μας υγιείς από το θέμα του ιού και το πετύχαμε».
Όταν ξεκινούσε η προσπάθεια το καλοκαίρι, μετά το μεγάλο διάστημα αποχής από τη δράση λόγω κορονοϊού, τι ονειρευόσασταν να πετύχει η ομάδα;
«Αποσκοπούσαμε αποκλειστικά και μόνο στο να παραμείνει η ομάδα στην Α1, να αναδειχθούν Έλληνες παίκτες και να φανεί η αξία των ανθρώπων του σταφ που πλαισίωναν τους παίκτες και τον αγώνα τους. Έτσι λοιπόν πετύχαμε 100% τους στόχους μας».
Οργανωτικά, πόσο διαφορετική ήταν η φετινή σεζόν λόγω της πανδημίας και πόσο αυτό άλλαξε την καθημερινότητα και τη δουλειά σας;
«Αυτό που συνέβη φέτος και το άγχος που προσωπικά πέρασα όλη τη χρονιά ώστε η ομάδα να μείνει υγιής ήταν ό,τι πιο δύσκολο έχω περάσει στη ζωή και την καριέρα μου. Έχω οργανώσει παγκόσμιες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό όλα τα προηγούμενα χρόνια με πολύ άγχος και στρες ώστε όλα να πάνε καλά, αλλά αυτό το φετινό με την πανδημία ήταν άνευ προηγουμένου. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά πράγματα γιατί βρίσκαμε μπροστά μας το “τείχος” του covid19. Η καθημερινότητα τόσο η δική μου όσο και όλης της ομάδας ήταν περιορισμένη γιατί προσπαθούσαμε να μην ερχόμαστε σε επαφή με κόσμο που ήταν εκτός ομάδας για να προστατευτούμε. Δόξα τω Θεώ το πετύχαμε, δε χάσαμε ούτε έναν αγώνα, όσα κρούσματα είχαμε τα απομονώσαμε άμεσα και έτσι ολοκληρώσαμε τη σεζόν με επιτυχία. Δε θα μπορούσα να παραλείψω την πάρα πολύ σημαντική βοήθεια του Διοικητή του νοσοκομείου της Νίκαιας, τον κ. Τάσο Μήτογλου ο οποίος στάθηκε στο πλευρό μας και μας στήριξε σε οτιδήποτε χρειάστηκε η ομάδα μας όλη τη σεζόν».
Ο Ιωνικός έκλεψε τις εντυπώσεις για το γεγονός πως στηρίχθηκε σε νέους Έλληνες παίκτες. Θα συνεχιστεί αυτό και τα επόμενα χρόνια;
«Μα αυτό αναφέρει η φιλοσοφία του Ιωνικού. Ένα από τα μεγαλύτερα κέρδη της φετινής χρονιάς είναι ότι η ομάδα στηρίχθηκε στο ταλέντο και τη δίψα για διάκριση των Ελλήνων παικτών. Ευχόμαστε και άλλα νέα παιδιά να εμπιστευτούν τη λογική μας και τη δουλειά που κάνουμε και να γίνουν μέλη του Ιωνικού».
Από την ομάδα φέτος έβγαινε μία φρεσκάδα, καθώς και το staff απαρτιζόταν από νέους ανθρώπους κατά κύριο λόγο. Νιώθετε δικαιωμένη και προσωπικά και ως διοίκηση;
«Νιώθω δικαιωμένη και χαρούμενη τόσο εγώ προσωπικά όσο και η διοίκηση της ομάδας που ο Ιωνικός Νικαίας έχοντας το πιο νεανικό σταφ της Α1 ήταν μία από τις πιο οργανωμένες ομάδες της κατηγορίας. Στηρίχθηκε σε νεαρά παιδιά, πέραν του Αντώνη Χατζηκυριάκου που είναι η ψυχή του Ιωνικού, που είτε έχουν εμπειρία από την Α1 είτε φέτος βρέθηκαν σ’ αυτήν. Να τονίσω ότι πέραν του σπουδαίου φυσικοθεραπευτή μας, Ριχάρδου Καμπόσου και των Κώστα Ψαρογιώργου και Σταύρου Τόιλου στο φυσικοθεραπευτικό team έχουμε και μία ικανότατη φυσικοθεραπεύτρια την Δέσποινα Καπλανίδου. Δείγμα ότι δίνουμε χώρο ώστε να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και άλλες γυναίκες στην ομάδα και μάλιστα σε μία θέση που ως επί το πλείστον την κατέχουν άντρες. Δε θα παραλείψω να πω για το νεαρό γυμναστή μας, Αλέξανδρο Σταμούλη και τον Υπεύθυνο Επικοινωνίας μας, Γιάννη Θεοφίλη που είναι επίσης δύο νέα παιδιά με πολλές γνώσεις και όρεξη για δουλειά».
Πόσο μεγάλη ώθηση θα δώσει στην ομάδα η παρουσία κόσμου στο ανακαινισμένο γήπεδο του Πλάτωνα τη νέα σεζόν;
«Έχω βιώσει στιγμές με γεμάτο “Πλάτωνα” και αυτό που ζούσαμε ήταν εξωπραγματικό. Με τον κόσμο στο πλευρό μας τη νέα χρονιά κανένας αντίπαλος δε θα “περάσει” εύκολα. Ο κόσμος θα είναι αναμφισβήτητα ο έκτος παίκτης μας».
Γίνατε η πρώτη ομάδα που κατέθεσε πλήρη φάκελο για τη συμμετοχή της στο επόμενο πρωτάθλημα. Πώς κύλησε αυτή η διαδικασία;
«Η αλήθεια είναι ότι την “τρέχουμε” εδώ και καιρό τη διαδικασία. Είχαμε μία περιπέτεια πέρυσι με την αδειοδότηση και δε θέλαμε ξανά να ζήσουμε κάτι παρόμοιο.
Τόσο η Διοίκηση όσο και εγώ προσωπικά θέλαμε να την ολοκληρώσουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν ώστε να είμαστε ήρεμοι και να έχουμε το νου μας από εδώ και πέρα αποκλειστικά και μόνο στην οργάνωση της ομάδας, τόσο στο αγωνιστικό όσο και εξωαγωνιστικό κομμάτι.
Τα καταφέραμε, είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό. Εύχομαι σύντομα όλες οι ομάδες να καταθέσουν τα χαρτιά τους ώστε να έχουμε την επόμενη σεζόν ένα δυνατό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα».
Η ομάδα σας έχει μια ισχυρή υποστήριξη από την εταιρία HNC Revolution. Πόσο σημαντική είναι η στήριξή της για εσάς κυρίως μέσα σε μία χρονιά πανδημίας;
«Είναι τεράστια χαρά μας που είμαστε συνοδοιπόροι με το HNC REVOLUTION. Όπως εμείς που ξεκινήσαμε με αγάπη και μεράκι τη συμμετοχή μας στον Ιωνικό, έτσι και οι άνθρωποι αυτοί, με CEO τον κ. Βαγγέλη Τσάπα, ξεκίνησαν κάτι το 2015, πέρυσι εν μέσω πανδημίας ανέλαβαν το management του νομίσματος και σήμερα ένα χρόνο μετά, το HNC REVOLUTION έχει κάνει απίστευτη πρόοδο και πρωτοτυπεί σε πολλούς τομείς που άλλα κρυπτονομίσματα αδυνατούν. Είναι ένας δυνατός και αξιόπιστος σύμμαχος που μας δίνει τη δυνατότητα και την ευκαιρία να προχωράμε μπροστά και να κάνουμε αυτά που ονειρευόμαστε με νεαρούς παίκτες αποσκοπώντας στο να δημιουργήσουμε νέα μπασκετικά πρότυπα».
Σε προσωπικό επίπεδο, πώς κύλησε η πρώτη σεζόν με τον τίτλο της προέδρου;
«Στην ουσία δεν έκανα κάτι περισσότερο απ’ όσα έκανα και ως Γενική Διευθύντρια. Η μόνη αλλαγή ήταν ότι υπέγραφα όλα όσα αφορούσαν την ομάδα και ότι ασχολιόμουν λίγο παραπάνω με τα διαδικαστικά- λογιστικά θέματα. Έχω διευρύνει τις γνώσεις μου και σ’ αυτό το κομμάτι καθώς δίπλα μου έχω έναν υπέροχο άνθρωπο και επαγγελματία, το λογιστή μας, Νίκο Πυροβολάκη. Θέλω να μαθαίνω την κάθε λεπτομέρεια. Η «αρρώστια» της συγκεντρωτικότητας που με διακατέχει βλέπετε… Όνειρό μου ήταν να καταφέρω να διευθύνω μία ΚΑΕ. Τα κατάφερα πέρυσι και φέτος έγινε η πρόταση από τον κ. Τσάπα για την Προεδρία και με μεγάλη χαρά την αποδέχτηκα. Του χρωστάω όλα όσα έχω κάνει τα τελευταία χρόνια με την εμπιστοσύνη που μου δείχνει και δε θα πάψω ποτέ να τον ευγνωμονώ».
Βλέπετε στο ελληνικό κι ευρωπαϊκό μπάσκετ ανάλογα παραδείγματα γυναικών σε καίρια πόστα κι αν όχι, ποιο πιστεύετε πως είναι το πρόβλημα;
«Δυστυχώς στην Ελλάδα ναι μεν υπάρχουν γυναίκες που εργάζονται σε ομάδες αλλά οι θέσεις τους δεν τους δίνουν τη δυνατότητα να παίρνουν άμεσες αποφάσεις. Αν κάνετε μία έρευνα στις ομάδες που είναι πολύ καλά οργανωμένες, είτε στην Ελλάδα είτε στην Ευρώπη, θα δείτε ότι από πίσω κρύβονται πάντα γυναίκες. Τις γυναίκες για κάποιο λόγο που ποτέ δεν κατάλαβα δεν τις αφήνουν να βγουν μπροστά. Ξέρετε τι πιστεύω; Επειδή οι γυναίκες έχουν ένα απίστευτο οργανωτικό ταλέντο και μια σπιρτάδα που αναμφισβήτητα οι άντρες δεν την έχουν. Και έτσι δημιουργείται ένας κοινωνικός “αποκλεισμός” που δε δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες να ξετυλίξουν το ταλέντο αυτό, να βγουν μπροστά και να δείξουν τι αξίζουν.
Από την άλλη αν μία γυναίκα πάει να κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα της, δέχεται τόσο πόλεμο που κάποια στιγμή αγανακτά και τα παρατάει. Πρέπει να έχεις γερό στομάχι αφενός για να επιβιώσεις και αφετέρου για να αντέξεις όλα όσα λέγονται για σένα».
Τι είναι αυτό που εσάς σας έκανε να αντέξετε το bullying του χώρου;
«Η αγάπη μου για το μπάσκετ και η εκπλήρωση των ονείρων μου. Έχασα τον πατέρα μου πολύ μικρή, ούσα δεκαπέντε χρόνων, και αυτόματα ανέπτυξα δυνάμεις που ειλικρινά ακόμα και τώρα σκέφτομαι πολλές φορές από πού πηγάζουν.
Κακά τα ψέματα στην Ελλάδα και δη στο χώρο του αθλητισμού, υπάρχει κοινωνικός ρατσισμός. Σιγά σιγά, θα πρέπει εμείς οι γυναίκες του αθλητισμού να δημιουργήσουμε μία βάση πάνω στην οποία θα μπορούν να “χτίσουν” οι επόμενες χωρίς να έχουν οποιονδήποτε φόβο και δισταγμό».
Στη δική σας περίπτωση, είναι δεδομένη η εμπιστοσύνη του κ. Τσάπα προς το πρόσωπο σας. Υπάρχει ανάλογη εμπιστοσύνη κι από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας;
«Ο κ. Τσάπας είναι ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος που τα έχει πολύ καλά με τον εαυτό του και γνωρίζει καλά τις ικανότητές του. Είμαι τυχερή και ευλογημένη που βρέθηκα στο δρόμο του. Από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας μας δεν προσπάθησε να με “φιμώσει” σε όσα έλεγα και υποστήριζα. Είμαι πολύ εκρηκτικός χαρακτήρας και δύσκολα κάποιος αν έχει κόμπλεξ μπορεί να με αντέξει. Αυτός είναι και ο λόγος που νιώθω σιγουριά στον Ιωνικό και δίπλα στο Βαγγέλη Τσάπα. Ακόμα και όταν ο ίδιος έκανε κάτι στο οποίο εγώ ήμουν αντίθετη θα παραδεχόταν αργότερα το λάθος του και θα μου έλεγε ότι έχω δίκιο. Αυτό είναι σπάνιο…Να έχει κάποιος το σθένος να παραδεχτεί αφενός τα λάθη του και αφετέρου να δεχτεί ότι υπερισχύει η άποψη μιας γυναίκας. Μου έχει τύχει στο πρόσφατο παρελθόν το αφεντικό μου να μην έχει ιδέα για θέματα και να προσπαθεί να επιβάλλει την άποψη του για να ικανοποιήσει το εγώ του. Προσωπικά δε μπορώ να συνεργαστώ με τέτοιους ανθρώπους γι’ αυτό και θεωρούμαι περίεργη για πολλούς. Δεν είναι θέμα περιέργειας. Είναι θέμα αξιοπρέπειας, πιστεύω και γνώσεων. Θέλεις να δουλέψεις μαζί μου; Θα ακούς την άποψη μου και ας είναι λάθος. Έχω την εμπειρία και τα επιχειρήματα για να τη στηρίξω.
Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης νιώθω ευλογία που όλα τα μέλη της ομάδας μου δείχνουν σεβασμό και που πολλές φορές κάνουν πράγματα περισσότερα απ’ όσα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν γιατί τους το ζητάω και θα ήθελα δημόσια να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό».
Τι θα άλλαζε στη διαχείριση των επαγγελματικών ομάδων, αν κάθε μία είχε και τουλάχιστον μία γυναίκα σε σημαντικό ρόλο, όπως ο Ιωνικός; Θεωρείτε πως θα βλέπαμε περισσότερες φρέσκες ιδέες;
«Αναφέρθηκα και πιο πάνω σ’ αυτό. Οι ομάδες θα ήταν καλύτερα οργανωμένες και θα βλέπαμε ιδέες και κινήσεις που οι άντρες δυσκολεύονται να τις σκεφτούν και να τις υποστηρίξουν. Στόχος μου είναι να “δημιουργήσω” μία γυναίκα στέλεχος το επόμενο διάστημα».
Τι έχετε να πείτε για το κίνημα του #metoo στο χώρο του αθλητισμού;
«Πολλές άξιες κοπέλες στο χώρο του αθλητισμού έκαναν…πίσω, γιατί βρέθηκε κάποιος στο δρόμο τους να τους δημιουργήσει πρόβλημα. Ας μη γελιόμαστε… Για πολλές δεκαετίες οι τύποι αυτοί “μεσουρανούσαν” στον αθλητισμό και κατέστρεφαν ζωές. Θέλετε να μου πείτε ότι το περιβάλλον δεν γνώριζε όλα όσα έκαναν; Αυτό είναι αστείο… Και γνώριζαν και τους κάλυπταν. Ήρθε η ώρα όλοι αυτοί να “πληρώσουν” για όλον τον πόνο που προκάλεσαν στις κοπέλες αυτές. Πρέπει να δημιουργηθεί ένας αξιοκρατικός μηχανισμός όπου η κάθε γυναίκα θα έχει τη δυνατότητα να προσφέρει βάσει των ικανοτήτων της, χωρίς να διαβάλλεται και χωρίς να φοβάται. Πιστεύω ότι με την εξομολόγηση της Σοφίας Μπεκατώρου έγινε ένα σπουδαίο βήμα και όλοι μας θα βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση».