Ο Γιοάν Μολό αναφέρθηκε σε όσα πέρασε στον Παναθηναϊκό, την επιστροφή του στην δράση επί Μπόλονι αλλά και στην επιθυμία του να συνεχίσει στο «Τριφύλλι».
Ακολουθήστε το «Όλα Πράσινα» στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις του Παναθηναϊκού!
Αποσπάσματα από τα όσα δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό «Caviar»:
-Πήγες στον Παναθηναϊκό τον Ιούλιο του 2019, με κάποιες δυσκολίες στην αρχή. Δόθηκες δανεικός, δεν υπολογιζόσουν. Πώς κατάφερες να επιστρέψεις στα πλάνα;
«Πώς το έκανα; Λοιπόν, απλώς, έκανα τον Γιοάν (γέλια)! Για 34 εβδομάδες προπονήθηκα μόνος μου, δύο φορές την ημέρα και μόνο μία μονή προπόνηση την εβδομάδα. Τότε επέστρεψα στην ομάδα, αλλά ο προπονητής είχε τους παίκτες του. Οι άνθρωποι μου έλεγαν: «είσαι τρελός, πήγαινε στην παραλία, διασκέδασε, δεν θα παίξεις ούτως ή άλλως, ό, τι κι αν συμβεί, θα πάρεις τα χρήματά σου στο τέλος του έτους…».
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν είμαι έτσι. Υπάρχουν πολλοί που θέλουν να είναι επαγγελματίες, αλλά όταν τα πράγματα δεν πάνε με τον τρόπο τους, τα παρατάνε. Εγώ είμαι το αντίθετο: μπορείς να πονάω, να υποφέρω, αλλά δεν θα αφήσω ποτέ τον εαυτό μου να εγκαταλείψει. Δούλεψα σκληρά και μετά υπήρξε ήττα, ήττα, αλλαγή προπονητή και η μοίρα έφερε μπροστά μου τον πρώην προπονητή μου…».
-Λάζλο Μπόλονι;
«Αυτός με φέρνει πίσω στις προπονήσεις με την ομάδα και λέω στον εαυτό μου ότι «ίσως αυτή να είναι η ευκαιρία σου, γι ‘αυτό τα δώσεις τα πάντα». Εντάξει, είμαι έτοιμος σωματικά και διανοητικά γιατί προπονούμαι σκληρά για 34 εβδομάδες, αλλά δεν έχω αγωνιστικό ρυθμό.
Πρέπει να είσαι πανέτοιμος νοητικά. Με βάζει στη θέση μου 2 ή 3 φορές, είμαι αποτελεσματικός, αλλά αποφασίζει να με απορρίψει. Τα περίεργα του ποδοσφαίρου! Στη συνέχεια, υπάρχει πρόβλημα στη δεξιά πλευρά της άμυνας, αποβάλλεται παίκτης εκεί και δεν υπάρχει κανένας.
Έτσι με δοκιμάζει. Έχω ένα καλό παιχνίδι, αλλά μετά αφήνει εκτός. Λέω στον εαυτό μου: «δεν είναι κάτι σημαντικό, μην τα παρατάς». Τα προβλήματα συνεχίζονται στη θέση αυτή και βλέπω ότι υπάρχει ακόμα η ευκαιρία μου. Ο προπονητής με ξαναδοκιμάζει, με βάζει να παίξω και είμαι πολύ καλός! Για οκτώ συνεχόμενα παιχνίδια κρατάμε το μηδέν, δίνω ασίστ και έχω έξοχες επιδόσεις.
Έχουμε κάνει τόσες πολλές νίκες στη σειρά που έρχεται και μου λέει: «Δεν μπορώ πλέον να σε αποχωριστώ». Για 24 παιχνίδια είμαι ένα ισχυρό μέρος της ομάδας. Ο στόχος μου σήμερα είναι να ανανεώσω με τον σύλλογο και να μείνω».
-Τι γίνεται αν προκύψει μία δελεαστική πρόταση;
«Είναι «οκ» αν σας πω ότι στο Κατάρ δεν θα μου προσφέρουν φιστίκια (γέλια);».
-Και γιατί ο αριθμός 58 στη φανέλα; Είδα σε μια από τις αναρτήσεις σου στο Instagram ότι δεν σου έδωσαν επιλογή. Είναι αλήθεια;
«Ναι, ναι, είναι. Όπως λέει και η παροιμία: «δεν είναι ο αριθμός που κάνει τον παίκτη». Λοιπόν, μετέτρεψα αυτόν τον αριθμό σε πολύτιμο αριθμό, γιατί τώρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που το θέλουν».
-Είναι ο παίκτης που κάνει τον αριθμό;
«Σε αυτό, θα πούμε ναι! Ο αριθμός δεν έχει νόημα».
.
-Με δεδομένο τον πολιτισμό της χώρας, μήπως έμαθες να μιλάς ελληνικά;
«Καθόλου! Με τίποτα. Ειλικρινά, δεν απολαμβάνω να μιλάω ελληνικά. Ο στόχος μου είναι να είμαι αποτελεσματικός, αυτό είναι όλο».
-Είσαι επίσης πολύ ενεργός στο Instagram…
«Λοιπόν, ειλικρινά για μένα είναι σαν μια μορφή θεραπείας. Είναι σημαντικό να μοιραστώ την καθημερινή μου ζωή, τα χάλια μου, τα μειονεκτήματά μου…
Και πάνω απ ‘όλα για να δώσω δύναμη στα άτομα που τη χρειάζονται. Στη ζωή, ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν ερωτήσεις, που μερικές φορές προσπαθούν να μάθουν απ’ όσους έχουν εμπειρίες.
Προσπαθώ να τους ενθαρρύνω… (διστάζει) αλλά και να ενθαρρύνω μαζί τον εαυτό μου, γιατί θέλω να μεταφέρω μια καλή εικόνα και να προσπαθώ να βελτιώνομαι. Να εξηγήσω ότι οι οικογενειακές αξίες είναι καλύτερες από τις υλικές. Είναι σημαντικό να μοιραστείς όλες αυτές τις στιγμές. Γι’ αυτό κάνω αναρτήσεις μόλις βιώσω δύσκολες στιγμές σε αθλητικό επίπεδο. Επειδή δεν θέλω οι άνθρωποι να πιστεύουν ότι είμαι εδώ τυχαία».
-Ως επί το πλείστον καταθέτεις απόψεις για κίνητρα και φιλοσοφικές σκέψεις…
«Θα σου εξηγήσω κάτι: όλες οι σκέψεις μου προς το παρόν, αφορούν το τι μου συνέβη. Όταν οι άνθρωποι γνωρίζουν την ιστορία μου, νομίζω ότι θα πουν στον εαυτό τους «αυτός ο τύπος, διανοητικά είναι τέρας!». Με ό, τι μου συνέβη, υπάρχουν δύο επιλογές: αυτός που οδηγείται σε κατάθλιψη, που λέει στον εαυτό του «είναι το τέλος της ζωής μου», κι αυτός ο τύπος που λέει στον εαυτό του «θα πολεμήσω. θα εξαντλήσω τα πάντα».».
-Μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να είναι ο φιλόσοφος της σύγχρονης εποχής; Θα ήθελες να καθοδηγήσεις τη νεολαία;
«Όχι, δεν είναι θέμα καθοδήγησης της νεολαίας. Αλλά τι είναι η νεολαία σήμερα; Η νεολαία είναι το Instagram, είναι κορίτσια, είναι το Ντουμπάι, είναι αυτοκίνητα, είναι ρούχα…
Αξίες, σεβασμός, πειθαρχία, αποφασιστικότητα, δουλειά, γι’ αυτά πρέπει να μιλήσουμε!
Η ζωή δεν είναι μόνο νυχτερινά κέντρα και κορίτσια, που εμφανίζονται… Πώς μπορείς να εκτιμήσεις το άτομο σου με ρούχα ή με ταξίδια ή με οτιδήποτε είναι αλλοιωμένο;
Όλα αυτά είναι χάλια. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς από πού ήρθες και πρέπει να γνωρίζεις ότι το να προπονείσαι είναι προνόμιο. Έχεις την ευκαιρία για μια καλή διαβίωση και πρέπει να δείχνεις σεβασμό».
-Μερικές φορές χρησιμοποιείς πολύ περίπλοκες φράσεις. Δημοσιεύεις όπως σου έρχεται ή μετά από πραγματικό προβληματισμό και σκέψη;
«Όχι, καθόλου. Ξέρετε, μερικές φορές είναι δύο το πρωί, είμαι στο κρεβάτι, είχα έναν πολύ δύσκολο χρόνο και θυμάμαι πράγματα. Με εμπνέει, γιατί η καλύτερη εκπαίδευση είναι η ζωή. Δεν είμαι εδώ με στυλό και χαρτί (γέλια). Απλώς γράφω ό,τι νομίζω».
-Στις αναρτήσεις σου υπάρχουν και κάποιες απαντήσεις σε μορφή παρεξήγησης. Γιατί;
«Καθόλου. Όταν παίζεις σε ένα μεγάλο κλαμπ, δεν μπορείς να είσαι σε σύγκρουση με κανέναν. Μερικές φορές πρέπει απλώς να αποδείξω πράγματα στον εαυτό μου. Ξέρω ότι το Σάββατο θα είμαι καλός, οπότε θα το πω. Θα το πω, αλλά και θα το κάνω. Δεν λέω «θα γίνω καλός» και όταν φτάνει η ώρα τα πόδια μου τρέμουν.
Ξέρω την πίεση που ασκώ στον εαυτό μου, αλλά το κάνω επίτηδες. Δεν είμαι ο τύπος του παίκτη που κρύβομαι, βρίσκω δικαιολογίες ή λέω ότι πρόκειται για λάθος κάποιου άλλου.
Εάν ο ανταγωνιστής δίπλα μου τρέχει λιγότερο, πρέπει να τον τρέξω, πρέπει να τον αντιμετωπίσω. Στο τέλος, δεν υπάρχει διέξοδος: πρέπει να είμαι καλός».
-Είχες γράψει «μην αγγίζετε τους συμπαίκτες μου». Από ποιον τους υπερασπίζεσαι;
«Ήταν μια σκηνή μετά από ένα ματς όταν είδα κάποιους υποστηρικτές μας να μιλούν άσχημα σε έναν συμπαίκτη μου και δεν μου άρεσε. Και το κάνω γιατί είμαι έτοιμος να πάω σε πόλεμο για την ομάδα μου, για τους συμπαίκτες, τους συνεργάτες, τους οπαδούς και το γνωρίζουν».
Βρες όλα τα νέα, τα Highlights και τα γκολ του Euro 2020 στο SportJournal.gr!
Διαβάστε ακόμη…