Κατάθεση ψυχής από τον Σωτήρη Πανταλέων, που μίλησε για όλα όσα πέρασε στον Παναθηναϊκό αλλά και τις ομάδες που δημιουργεί το «Τριφύλλι» ενόψει της επόμενης σεζόν.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στην εκπομπή της Θύρας 13:
«Κατ΄ αρχάς ήθελα να σας πω ότι είναι μεγάλη μου τιμή που είμαι εδώ. Όπως είπα και πριν ξεκινήσουμε για μένα είναι μια συνέντευξη που περίμενα από τη μέρα που σταμάτησα. Ήθελα οι κουβέντες που θα πω για να αποχαιρετήσω να είναι στην καρδιά των Παναθηναϊκών. Μετά από 25 χρόνια, δεν περίμενα να σοκαριστώ από αυτά που θα μου πει ο κόσμος. Σοκαρίστηκα με την αντίδραση του κόσμου. Δεν την ψώνισα, αλλά ήταν μια τεράστια ηθική ανταμοιβή. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους και θα είναι κάτι που θα βάλω μέσα στην καρδιά μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ».
Για τα παιδικά του χρόνια και πως συνδέονται με τον Παναθηναϊκό: «Η ιστορία μου με τον Παναθηναϊκό ξεκινάει πολύ πίσω. Πριν γεννηθώ. Νομίζω ότι είναι ευκαιρία να το πω τώρα. Η οικογένεια μου ζούσε στην Αυστραλία. Όταν ήταν έγκυος η μητέρα μου σε μένα, ήθελε να γυρίσει στην Ελλάδα και να ζήσει κοντά στο γήπεδο. Έτσι ήρθαμε στο Γκύζη, λίγους μήνες πριν γεννηθώ εγώ. Μετά όταν πέρασαν κάποια χρόνια έχασα σε ηλικία 7 χρονών τον πατέρα μου. Τις τελευταίες μέρες που ο πατέρας μου ήταν στο νοσοκομείο Ελπίς τον ρώταγε η μητέρα μου πως είναι και της έλεγε: «Πως να είμαι αφού βλέπω τον ναό;». Η πρώτη μου ανάμνηση ήταν από την αφίσα με το Γουέμπλεϊ, που έβλεπα στο σπίτι της γιαγιάς μου. Κάθε φορά που κατέβαινα με το λεωφορείο έβλεπα την εικόνα των θυρών 13-14, που ήταν γεμάτες. Αυτές ήταν οι πρώτες μου εικόνες. Μέχρι που έγινα αθλητής του βόλεϊ».
Για το πως ασχολήθηκε με το βόλεϊ: «Μου έκανε κλικ από μικρός το βόλεϊ. Η μητέρα μου με πήρε και με πήγε στον Παναθηναϊκό. Ανοίξαμε την πόρτα και είδα τον Μιχάλη Γεωργαντή να κάθεται σε μία πόρτα. Έρχεται ο Μιχάλης και μου χτυπάει την πλάτη και μου λέει ήρθες στο κατάλληλο μέρος. Σε εκείνες τις ηλικίες παίζεις κάτι επειδή διασκεδάζεις. Στην αρχή μου άρεσε και όσο μεγάλωνα ήρθαν και οι κλήσεις από την Εθνική. Όταν ήμουν μπολ μπόι έζησα μια μαγική στιγμή και είπα ότι θα κάνω καριέρα στο βόλεϊ. Ήταν μια στιγμή που πιστεύω συμβαίνει σε κάθε αθλητή. Μεγαλώνοντας δέθηκα πολύ με τον σύλλογο».
Για τα όσα έζησε με την ομάδα στην επαρχία: «’Έχω πάει σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και έχω μια αδυναμία στο σύνδεσμο στην Ορεστιάδα αλλά και στην Αλεξανδρουπουλη. Στα δύσκολα χρόνια ήταν δίπλα μας όλοι οι σύνδεσμοι από την επαρχία. Μας έδειχναν μεγάλη ζεστασιά σε ότι ζητούσαμε. Θυμάμαι ότι ήμουν στην Αργεντινή με την Εθνική και ήρθε ένας φίλαθλος της Θύρας 13 κατά πάνω μου».
Για τις δύσκολες στιγμές: «Έχουμε περάσει δύσκολες στιγμές. Δεν ξέραμε καν αν θα έχουμε ομάδα. Μου έβγαινε πολύ φυσικά να κάτσω στα δύσκολα χρόνια. Όταν μου έκαναν προτάσεις, ήξεραν ότι προϋπόθεση ήταν να μην κατέβει ο Παναθηναϊκός».
Για το πόσο κοντά έφτασε στο να μην κατέβει ο Παναθηναϊκός στο βόλεϊ: «Μια ώρα πριν από την διάλυση. Μπορεί να μην πληρωνόμουν και να ήμουν χάλια. Μου έφτανε ότι πήγαινα στην Λεωφόρο και προπονούμουν. Η ανταμοιβή μου ήταν ότι κρατήσαμε τον Παναθηναϊκό στα δύσκολα».
Για το πως βίωσε την αγάπη από τον κόσμο μετά την αποχώρηση του: «Όλο αυτό το διάστημα μετά την αποχώρηση μου, καθόμουν μόνος μου σκεφτόμουν για ποιο λόγο ο κόσμος αντέδρασε έτσι. Κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει αισθανθεί προδομένος και θεώρησε ότι δεν τον πρόδωσα ποτέ».
Για το αν είχε πρόταση από τον Ολυμπιακό: «Είχα πρόταση από τον Ολυμπιακό. Δεν θα πήγαινα ποτέ ωστόσο. Δεν κατακρίνω αυτούς που το κάνουν. Γενικά αν ήταν καλές οι συνθήκες δεν θα έφευγα ποτέ ούτε για το εξωτερικό».
Για την καινούργια θέση: «Υπήρξε η πρόθεση των τελευταίων δύο διοικήσεων να μείνω στον Παναθηναϊκό και μετά το τέλος της καριέρας μου. Είχε γίνει προεργασία. Πάντα είναι μια δύσκολη στιγμή όταν φεύγεις. Γενικά το σκέφτηκα πολύ καλά. Ήθελα να έχω μια ενεργή θέση. Δεν θα ήθελα να είμαι σε μια διακοσμητική θέση. Ήθελα να προσφέρω κάτι δημιουργικό. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι θα υπάρχουν δυσκολίες, αρκεί να σκεφτείς ότι πριν λίγο καιρό ήμουν αθλητής. Εγώ λειτουργώ με το δεδομένο ότι: «Ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από όλους και όλα».
Για το βόλεϊ ανδρών : «Φτιάχτηκε μια πολύ καλή ομάδα. Βλέποντας τις κινήσεις των υπόλοιπων ομάδων, θεωρώ ότι καλύψαμε τις διαφορές που υπήρχαν. Με τις δυνατότητες που είχαμε πήραμε τις καλύτερες λύσεις, με γνώμονα τι μας λέει ο κάθε προπονητής. Αλλά και στο βόλεϊ των γυναικών έχουμε φτιάξει μια πολύ καλή ομάδα».
Για το γεγονός ότι είναι ο κόσμος δίπλα στον Ερασιτέχνη: «Μπορεί ο κόσμος να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό σε βαθμό που να είναι πρωτοφανές. Ειδικά από την επαρχία».
Για την επιστροφή στην Ευρώπη: «Στο βόλεϊ Ανδρών και στο μπάσκετ γυναικών είναι δεδομένο ότι θα παίξουμε Ευρώπη. Στο βόλεϊ γυναικών δεν έχει βγει βαθμολογία και θα πάρει αποφάσεις η ομοσπονδία. Πρόθεση μας είναι να παίξουμε στην Ευρώπη».
Για τους ανθρώπους που στηρίζουν τον Ερασιτέχνη: «Υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι που βάζουν και τη δουλειά τους και τα λεφτά τους για να μας βοηθήσουν».
Για τη νέα χρονιά: «Πιστεύω θα πάμε καλύτερα. Έγινε κάποια αύξηση στα μπάτζετ, αλλά δεν κάναμε άλμα. Κάναμε νωρίς τις κινήσεις και αυτό μας έδωσε μεγάλο πλεονέκτημα στις μεταγραφικές κινήσεις».
Για το τι γίνεται με την ομάδα ποδοσφαίρου: «Σαν φίλαθλος – οπαδός του Παναθηναϊκού που βλέπω την ομάδα ποδοσφαίρου δεν είμαι ικανοποιημένος. Φέτος είναι τραγικό το θέαμα. Δεν μπορώ να γνωρίζω λεπτομέρειες. Δεν βλέπω κάποια συνέχεια στην ομάδα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως θα σταματήσουν αυτά».
Για το πλάνο του για να μεγαλώσει ο αριθμός των μελών: «Έχω κάτι στο μυαλό επειδή βλέπω την καψούρα του κόσμου για τον Ερασιτέχνη. Το συζήτησα και με τον Θέμη. Πρέπει να γίνει μια οργάνωση ανάμεσα στον ΑΟ και στη Θύρα 13 και να δημιουργήσουμε μέλη. Πρέπει να βάζεις το λιθαράκι σου σε αυτό. Δηλαδή να δημιουργήσουμε την κουλτούρα στον κόσμο να βοηθάει έμπρακτα και αυτός. Μετά τον ημιτελικό με τον ΠΑΟΚ είπα ότι πρέπει να γραφτούν 50.000 μέλη. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι αυτοί που ακούνε τον ύμνο του ΠΑΟ και τους σηκώνεται η τρίχα είναι μόνο 5.000».
Για τη δύναμη του κόσμου: «Το μεγαλύτερο μέρος του χρέους καλύφθηκε μόνο από το μπάσκετ. Φανταστείτε να ήταν και το ποδόσφαιρο. Θέλω να γίνουν εκδηλώσεις σε κάθε κλαμπ της Επαρχίας. Να φέρει ο καθένας τον φίλο μου»
Για το κύπελλο στο μπάσκετ: «Τους αξίζουν συγχαρητήρια. Το μπάσκετ μας κάνει περήφανους. Είναι το καμάρι το συλλόγου».
Για το μπαράζ με την Νίκη Αιγινίου: «Πριν από το ματς στο Αιγίνιο ούτε εγώ ούτε ο Ανδρεόπουλος κοιμηθήκαμε. Ήταν δύσκολες στιγμές, αλλά τα καταφέραμε. Δεν θα ξεχάσω σε αυτό το μπαράζ, όταν πηγαίναμε στο γήπεδο είδα στον δρόμο καμιά 300αριά τρελούς. Αυτή η εικόνα μας έδωσε ώθηση».
Για το που κρύβανε την τρέλα οι ξένοι και πανηγύριζαν πέρυσι τον τίτλο στο βόλεϊ: «Η αλήθεια είναι ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχει η σύνδεση μεταξύ της ομάδας βόλεϊ και του ποδοσφαίρου. Οι ξένοι δεν είχαν ζήσει κάτι τέτοιο. Είχαν ενθουσιαστεί».
Διαβάστε ακόμη…