Με αφορμή τη συμπλήρωση επτά χρόνων από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος, ο Γκόρντον Σίλντενφελντ γύρισε το χρόνο πίσω μιλώντας σε αθλητική ιστοσελίδα.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην ιστοσελίδα «Gazzetta»:
«Ουάου… πέρασαν εφτά χρόνια ε;
Ήταν μια… τρέλα! Θυμάμαι την ατμόσφαιρα στο γήπεδο με τους οπαδούς! Είχαμε και αρκετή τύχη βέβαια γιατί ο Σάλπι είχε χάσει ευκαιρίες για τον ΠΑΟΚ, όμως ο Μάρκους τους “σκότωσε” με το χατ-τρικ.
Η αλήθεια είναι ότι πέρασε πολύ γρήγορα εκείνη η μέρα αλλά και η επόμενη. Μου φάνηκαν όλα τόσο γρήγορα… Η προετοιμασία, το ματς, οι πανηγυρισμοί μας, η επόμενη μέρα που γιορτάσαμε πέρασαν αμέσως. Μου φάνηκε ότι δεν κράτησε η γιορτή όσο θα ήθελα. Δεν το ζήσαμε τόσο όσο θα το θέλαμε όλοι. Έτσι μου φάνηκε…
Γενικά ήταν μια τρελή μέρα εκείνη του τελικού. Θυμάμαι μηνύματα και τηλεφωνήματα που δεχόμασταν. Εκατοντάδες! Όλοι μας έλεγαν να το πάρουμε και ήταν παθιασμένοι.
«Ήμασταν… θηρευτές! Κυνηγούσαμε και “σκοτώναμε”!
Πιστεύαμε από την πρώτη στιγμή ότι θα πάρουμε το τρόπαιο. Ήμασταν νικητές, είχαμε όλοι νοοτροπία νικητή! Είχαμε δυνατούς χαρακτήρες με πρώτο τον Ζέκα που το παιδί ήταν αρχηγός και έχει μάθει να δουλεύει και να παίζει μονάχα για τη νίκη.
Ήταν ο Πέτριτς, ο Πράνιτς, ο Μπεργκ, ο Μέντες, ο Καρέλης… Ήμασταν ποδοσφαιριστές που δεν κρυβόμασταν από κανέναν και από τίποτα! Παλεύαμε κάθε στιγμή στο γήπεδο, Είχαμε όλοι τη σωστή νοοτροπία. Ενωμένο σύνολο. Δεν είναι υπερβολή, ξέραμε ότι θα τα καφέρουμε στον τελικό με τον ΠΑΟΚ…
Σίγουρα ο κόουτς θα είχε περάσει και δύσκολες στιγμές με εμάς, θα του προκαλούσαμε πονοκέφαλο!
Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν πρώτοι στον χαβαλέ και στις πλάκες, ήμασταν… οργανωτές σε αυτό! Ωστόσο, όταν δουλεύαμε, δουλεύαμε πολύ σοβαρά και ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε. Ήμασταν παίκτες με εμπειρίες, γνωρίζαμε τη σημασία της δουλειάς μας. Και πριν από εκείνο τον τελικό ήμασταν όλοι ήρεμοι…
Στέκομαι στην εμπειρία γιατί αυτό μας έκανε να κατανοήσουμε από την πρώτη στιγμή τη σημασία εκείνου του τελικού για την ομάδα μας
Μπορώ υπεύθυνα να πω ότι εκείνος ο επαναληπτικός ήταν πολύ πιο δύσκολο παιχνίδι από τον τελικό με τον ΠΑΟΚ! Ήταν στην τρομερή Λεωφόρο εκείνη τη μέρα, με τον κόσμο να είναι μαζί μας. Χάσαμε το πρώτο ματς με 1-0, υπήρχε μεγάλη ένταση στο γήπεδο εκείνη τη μέρα αλλά παίξαμε και πολύ καλά ώστε να πάρουμε αυτό που έπρεπε.
Μετά το 2-0 ήμασταν πλέον πολύ πιο χαλαροί προτού πετύχουμε και τρίτο γκολ. Θυμάμαι ο ΟΦΗ τότε ήταν τρομερά μαχητική ομάδα, μας το έκανε ππολύ δύσκολο με τον τρόπο που μας αντιμετώπισε…
Πίστευα πως εκείνη την ομάδα έπρεπε να την κρατήσει ο σύλλογος και να επενδύσει με ορισμένες προσθήκες που θα έφερναν ακόμα περισσότερη ποιότητα, όμως έγιναν πολλές αλλαγές και τελικά δεν ήρθαν τα πράγματα όπως τα θέλαμε τότε… Ωστόσο, εγώ αισθάνομαι σαν να μην έφυγα ποτέ!
Παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό και η αλήθεια είναι ότι δεν θα ήθελα να σχολιάσω κάτι για την επικρατούσα κατάσταση εκεί γιατί δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στο εσωτερικό της ομάδας. Ωστόσο, αν μπορώ να πω κάτι, είναι πως θα πρέπει ο Παναθηναϊκός να ωριμάσει γενικότερα.
Εγώ θα είμαι εκεί είτε σε έναν, είτε σε πέντε, είτε σε δέκα χρόνια για να πανηγυρίσω τον επόμενο τίτλο με την ομάδα. Ακόμα και… ακάλεστος! Δεν θα χρειαστώ να με προσκαλέσει κανείς. Εγώ θα ταξιδέψω και θα είμαι εκεί για να βιώσω ξανά την τρέλα των οπαδών».
Διαβάστε ακόμη…