Πάντα έτοιμος να σου πει αυτό που δεν θέλεις να ακούσεις. Στα μούτρα σου. Χωρίς περιστροφές. Χωρίς να στρογγυλέψει τις γωνίες. Χωρίς να διεκδικήσει να τον… αγαπήσεις ή να τον συμπαθήσεις. Δεν τον νοιάζει, εξάλλου. Όπως δεν τον νοιάζουν όλα τα πράγματα που τον ενοχλούν. «Don’t care», όπως αναφέρει και το τατουάζ που έχει κάνει στα δάχτυλα των χεριών του. Δεν τον νοιάζει.
Όπως δεν τον νοιάζει τι άποψη έχεις για αυτόν. Γενικώς δεν τον νοιάζουν πολλά πράγματα. Τα περισσότερα. Αντίθετα, τον νοιάζει να πηγαίνει καλά η ομάδα του. Τον νοιάζει να υπάρχει δικαιοσύνη και σεβασμός στα αποδυτήρια. Τον νοιάζει να δίνουν όλοι το 100% και να μην «κλέβουν», ούτε στις προπονήσεις ούτε στο ζέσταμα, ούτε στο παιχνίδι. Γενικώς τον νοιάζουν όλα όσα κάνουν καλό ή κακό στην ομάδα του. Και όταν θεωρεί ότι κάτι δεν είναι όπως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται, καλό ή κακό, είναι ο χειρότερος «μίρλας» του κόσμου. Όταν δεν διορθώνεται, φεύγει.
Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει πώς έφυγε ο Χολέμπας από τη Γουότφορντ. Η αγγλική ομάδα, η οποία τον είχε στους πέντε πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της, με συμβόλαιο που άγγιζε τα 2.000.000 € τον χρόνο, μαζί με τα μπόνους, δεν ήθελε να τον χάσει το περασμένο καλοκαίρι. Προσωπικά ο Τζίνο Πότσο, ο πανίσχυρος ιδιοκτήτης της αγγλικής ομάδας (και των Ουντινέζε, Γρανάδα κλπ) του έκανε πρόταση να ανανεώσει για άλλα δύο χρόνια. Εως τα 38 του. Ο Χολέμπας αρνήθηκε. Όχι γιατί δεν ήθελε να παίξει στην Championship, αλλά γιατί δεν συμφωνούσε με την εξέλιξη της ομάδας.
Ο Πότσο όχι μόνο δεν τον κάκισε, αλλά αντιθέτως τον ευχαρίστησε δημόσια για όσα προσέφερε στη Γουότφορντ, τονίζοντας πως «άνδρες με ειλικρίνεια και ευθύτητα όπως ο Χολέμπας σπανίζουν στις ημέρες μας. Θα είναι πάντα μέλος της οικογένειάς μας». Δεν το είχε κάνει για κανέναν άλλον έως το καλοκαίρι. Ενώ και ο σύλλογος τον αποχαιρέτησε με ένα βίντεο-έπος. Ένα βίντεο αφιέρωμα στη μνημειώδη… γκρίνια του. Βίντεο στο οποίο εμφανίστηκαν συμπαίκτες του στη Γουότφορντ, η σύζυγός του, ο οδηγός του λεωφορείου της ομάδας, οι κυρίες του εστιατορίου, εξηγώντας πώς είναι να συμβιώνεις με έναν ωραίο «τρελό». Έναν μόνιμα «έξαλλο» τύπο, που όμως δεν το κάνει επίτηδες, δεν είναι κακός, αλλά έτσι έμαθε.
Ο Χολέμπας γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ασάφενμπουργκ. Την πιο επικίνδυνη πόλη της Γερμανίας. Την «πρωτεύουσα» της εγκληματικότητας στην κατά τα άλλα άρτια γερμανική κοινωνία. Πολλά μέλη της οικογένειάς του έχουν πολύ… στενές σχέσεις με τις αρχές. Ο ίδιος μεγάλωσε σε κατάσταση καθημερινής «μάχης». Μάχες στους δρόμους, μάχη για επιβίωση. Με διέξοδο το ποδόσφαιρο. Στα 17 του χρόνια επιλέχθηκε από τις ακαδημίες της Μπάγερν Μονάχου. Αλλά δεν έμελλε να πάει. Λίγους μήνες μετά η κοπέλα του, Βίτα, έμεινε έγκυος. Ο ίδιος σταμάτησε το ποδόσφαιρο, έπιασε δουλειά σε εργοστάσιο, δουλεύοντας διπλοβάρδιες και κάνοντας και άλλες περιστασιακές δουλειές, με σκοπό να βοηθήσει τη σύντροφό του και να προετοιμάσει το έδαφος για το παιδί που ερχόταν.
Η μικρή Τανίσα ήρθε στον κόσμο πριν από σχεδόν 18 χρόνια. Πριν ο Χοσέ γίνει 19 ετών. Η δουλειά στο εργοστάσιο συνεχιζόταν. Εώς ότου ο θείος του, Αλφόνσο, τον έπεισε με τα χίλια ζόρια να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο. Και το έκανε με τη φανέλα της Βικτόρια Καλ. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Εκεί τον είδε η Β’ ομάδα της Μόναχο 1860. Εκεί υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Εκεί έγινε αριστερός μπακ (από τον Λίνεν). Από εκεί τον πήρε ο Ολυμπιακός. Αλλάζοντας τελείως τη ζωή του. Και την πορεία της καριέρας του.
Ο Χολέμπας γύρισε το καλοκαίρι στην Ελλάδα, γιατί τον κάλεσαν ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Μοντέστο. Γύρισε, επιλέγοντας να αφήσει στην άκρη άλλες προτάσεις που είχε στα χέρια του. Γύρισε γιατί στην περίπτωση του Ολυμπιακού, τα λεφτά είναι μια δευτερεύουσα κατάσταση. Η απόφασή του είχε να κάνει με τον σεβασμό που προαναφέραμε. Ο σεβασμός στον σύλλογο και όσα του έχει προσφέρει. Η αλλαγή της ζωής του έχει τη σφραγίδα του Ολυμπιακού. Και είναι τατουάζ στη συνείδησή του.
Η φετινή παρουσία του στον Ολυμπιακό ήταν μη αναμενόμενοι για όσους τον αμφισβητούσαν. Απολύτως αναμενόμενη από όσους τον γνώριζαν/γνωρίζουν. Ο Χολέμπας ήρθε το καλοκαίρι όντας πιο πίσω από όλους. Ηταν 5,5 εβδομάδες χωρίς προπονήσεις αφότου έφυγε από τη Γουότφορντ. Ηρθε στην Ελλάδα και σε 15 ημέρες ήταν σε επίπεδο να παίξει βασικός στον τελικό του Κυπέλλου. Όχι 100% έτοιμος, αλλά σε επίπεδο να παίξει και να βοηθήσει. Ασχέτως εάν η ΕΠΟ αποφάσισε να μην επιτρέψει να συμμετάσχουν μεταγραφές.
Πλέον, μετά από 32 επίσημες συμμετοχές, ο Χολέμπας δείχνει στο φινάλε της σεζόν ότι είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους περισσότερους συμπαίκτες του. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης του ρόστερ του Ολυμπιακού, δείχνει να είναι πιο φρέσκος από παίκτες που είναι ακόμη και 10 χρόνια νεότερη από τον ίδιο. Στα τρία πρώτα ματς των πλέι οφ έχει ήδη 3 ασίστ και κυρίως δείχνει με το παιχνίδι του πως μόνο… 37χρονο δεν θυμίζει. Στις 27 Ιουνίου θα τα κλείσει. Αλλά με την… τρέλα του, με τη ζωή που κάνει και με το κορμί-θαύμα που τον έχει προικίσει η φύση, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά πότε θα έρθει το τέλος φινάλε της ποδοσφαιρικής πορείας του. Πόσους ποδοσφαιριστές με 5% λίπος στο σώμα τους ξέρετε να σταματούν το ποδόσφαιρο;
Ο Χολέμπας σκόπευε να σταματήσει την μπάλα στα 35 του. Πριν δύο χρόνια. Κάθε χρόνο ισχυρίζεται ότι θα σταματήσει. Αλλά κάθε χρόνο καταλαβαίνει, του το δείχνει το σώμα του, ότι δεν ήρθε ακόμη η ώρα. Βεβαίως, με έναν γνήσιο «τρελό» σαν τον Χοσέ, κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά. Ούτε να βάλει στοίχημα. Σαν εκείνα τα ανόητα «στοιχήματα» που έβαζαν ορισμένοι το περασμένο καλοκαίρι, υποστηρίζοντας ότι είναι «τελειωμένος». Και το ακόμη πιο εξωφρενικό «είχε σοβαρούς τραυματισμούς»! Ο Χολέμπας τραυματισμούς! Που ξεπερνάει θλάσεις σε 6 ημέρες! Ενώ ήταν γνωστό ότι ο μόνος λόγος που πέρυσι έπαιξε μόλις σε 15 παιχνίδια, ήταν ένα κάταγμα σε ένα μικρό οστό στην ποδοκνημική, που του επέτρεπε να προπονηθεί, αλλά όχι να αγωνίζεται, γιατί δεν μπορούσε να κάνει σουτ και συγκεκριμένες κινήσεις.
Ο Χολέμπας δεν έχει πλέον καλούπι. Είναι αμφίβολο εάν υπήρχε καλούπι εξ αρχής. Είναι τόσο ιδιαίτερος, ευθύς, ειλικρινής και… γκρινιάρης, που δύσκολα μπορείς να κάτι αντίστοιχο. Είναι ο παίκτης που βάζει τις φωνές στον Βαλμπουενά, τον Ελ Αραμπί, τον Σεμέδο και τον Εμβιλά, δίνει συμβουλές στους νεότερους με τον δικό του (σχεδόν άκομψο) τρόπο, αλλά όλοι τον αγαπούν. Και αφήνουν τον τρελό στην τρέλα του. Γιατί τρέλα από τρέλα έχει διαφορά.