Σε έναν ημιτελικό Κυπέλλου το αποτέλεσμα είναι πάνω από όλα! Πολύ πάνω για την ακρίβεια… Αυτό μετράει κυρίως και αυτό κρίνεται κατά βάση. Η ομάδα του Γκαρσία κέρδισε το μεγάλο ματς χωρίς να βγάλει φάση και τώρα έχει ένα μεγαλύτερο πλεονέκτημα για την πρόκριση στον τελικό. Η νίκη αυτή μπορεί να βοηθήσει ακόμη και στο πρωτάθλημα. Να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ και ταυτόχρονα να ρίξει ακόμη περισσότερο την ΑΕΚ, που είναι αντίπαλός του και στους δύο θεσμούς.
Ας μην κοροϊδευόμαστε…
Χθες στο ΟΑΚΑ παίχθηκε κάτι σαν… ποδόσφαιρο. Ήταν κατά την άποψή μου το χειρότερο ματς της χρονιάς και των τελευταίων πολλών ετών. Η ΑΕΚ μπήκε καλύτερα και πιο παθιασμένα κάτι που αποδείχθηκε από τα πολλαπλάσια φάουλ των παικτών της, δημιούργησε έναν συνδυασμό, έβγαλε και με μία μεγάλη μπαλιά τον Ολιβέιρα σε καλή θέση και… τέλος. Ο ΠΑΟΚ έβγαλε φάση όταν ο Τσιντώτας σημάδεψε τον Τζόλη. Ο Τσιντώντας έβγαλε τη φάση και όχι το ότι ο Τζόλης άλλαξε πλευρά. Αν μέχρι εκεί οι ομάδες προσπαθούσαν… κάτι να παίξουν, από το 40΄ και μετά, όλα τελείωσαν.
Η κακοποίηση του αθλήματος δεν είχε προηγούμενο με τα εκατοντάδες λάθη και τις… χιλιάδες βεβιασμένες αποκρούσεις, αλλά και τα άπειρα γεμίσματα για να φύγει η μπάλα όσο πιο μακριά γινόταν. «Σφύρα να φύγουμε» έλεγαν από μέσα τους όλοι οι παίκτες, αποφασισμένοι να περάσουν ήρεμα μέχρι να ξαναπαίξουν στην Τούμπα.
Τι να αναλύσεις επ’ αυτού;
Δεν έγινε από νωρίς αντιληπτό ότι στον αγωνιστικό χώρο βγήκαν χθες δύο κατατρομαγμένες ομάδες, με παίκτες απόλυτα πιεσμένους λόγω όσων προηγήθηκαν, που το μόνο πράγμα το οποίο είχαν στο μυαλό τους ήταν να μην κάνουν το λάθος;
Έτρεμαν χθες, κλωτσούσαν την μπάλα όσο πιο μακριά μπορούσαν για να μην «σκάσει» μπροστά τους και «χρεωθούν» μία οδυνηρή ήττα. Όσο περνούσε η ώρα, τόσο και πιο έντονο ήταν το φαινόμενο.
Το λάθος περίμεναν όλοι ή μία στημένη μπάλα, μπας και… Την βρήκε ο ΠΑΟΚ στο τέλος, ο Μουργκ έκανε την τέλεια εκτέλεση και έτσι ήρθε το διπλό που δεν σημαίνει βέβαια και…τελικό.
Αλήθεια τώρα, πιστεύει κανείς ότι χθες ο ΠΑΟΚ κέρδισε επειδή –και καλά- έπαιξε αμυντικά, ενώ στον Παναθηναϊκό πιάστηκε –και καλά- αφελής αφού… «βγήκε μπροστά και δεν πρόσεξε»;
Θεωρεί ο οποιοσδήποτε ότι ο ΠΑΟΚ σχεδίασε αυτό το τραγικό παιχνίδι, με την δική του απαράδεκτη εμφάνιση, την εικόνα της ομάδας που μπροστά από το κέντρο δεν άλλαξε τρίτη πάσα και… γι’ αυτό κέρδισε με 0-1;
Φθάνει πια με την κριτική και την ανάλυση ανάλογα με το αποτέλεσμα! Έλεος…
Ο ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα ήταν καταπληκτικός, αλλά έφερε 1-1.
Ο ΠΑΟΚ με την ΑΕΚ στην Τούμπα ήταν πολύ μέτριος, έβγαλε ελάχιστες σωστές επιθέσεις, αλλά κέρδισε 3-1.
Ο ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό ήταν ανώτερος και στα δύο ματς της Λεωφόρου. Στο δεύτερο μάλιστα οδήγησε τον αντίπαλο σε μία επίθεση στα 80 λεπτά μέσα στην έδρα του, αλλά έχασε 3-0!
Και χθες ο ΠΑΟΚ έκανε το χειρότερό του παιχνίδι, αλλά βρήκε ένα πολύ καλό σουτ στο τέλος και κέρδισε! Αν βέβαια ο Πασχαλάκης δεν έκανε και χθες καμία απόκρουση, ο ΠΑΟΚ θα ξαναέχανε. Τόσο απλά…
Γιατί; Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο!
Ποιος να το περίμενε χθες ότι κορυφαίοι του ΠΑΟΚ θα ήταν Πασχαλάκης και Ντόουγκλας Αουγκούστο; Αντιθέτως, οι πιο πολλοί εκτιμούσαν ότι θα γίνει ματς πολλών φάσεων, ότι η ΑΕΚ θα δεχθεί και πάλι πολλά τέρματα και ότι αν ο Γκαρσία αποφασίσει να βάλει εκ νέου τον Πασχαλάκη, θα κάνει κακό στην ομάδα του.
Κλείνοντας…
Ο ΠΑΟΚ την «έχει» την ΑΕΚ εδώ και χρόνια. Παρολ’ αυτά η πρόκριση στο Κύπελλο δεν κρίθηκε. Μπάλα είναι… Αν όμως ο ΠΑΟΚ πιστέψει ότι χθες κέρδισε επειδή έπαιξε σωστά ή καλά, αν επαναληφθεί τέτοια απαράδεκτη εμφάνιση ή αν συνεχίσει έτσι, τότε θα φάει πολλές «κεφαλιές» από εδώ και πέρα, με πρώτη στην Τρίπολη την ερχόμενη Κυριακή.
Ο ΠΑΟΚ χθες δεν έκανε το σωστό. Λογικά το ξέρουν… Καλώς χαίρονται (όποιος ΠΑΟΚτσής δεν χάρηκε ας το δει λίγο πιο ψυχιατρικά) αλλά μέσα στο γήπεδο -ως μεγάλη ομάδα- έχεις πιο πολλές πιθανότητες να κερδίσεις όταν παράγεις ποδόσφαιρο, όταν δημιουργείς χωρίς να χάνεις την ισορροπία σου, όταν έχεις αυτοπεποίθηση και πιστεύεις σε αυτό που κάνεις, όταν τέλος πάντων…παίζεις και όχι όταν «κλέβεις» και κλωτσάς την μπάλα μακριά για περάσει η ώρα.
Τέλος πάντων ο ΠΑΟΚ και ο Γκαρσία πρέπει –ειδικά τώρα στο τέλος της χρονιάς- να βρουν τον πιο πιθανό τρόπο που θα οδηγήσει σε νίκες, ο οποίος για εμένα δεν είναι ο χθεσινός. Χθες… έτυχε! Ας μην επαναληφθεί τέτοιο πράγμα, που λογικά δεν θα επαναληφθεί, μια και οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερες.
* Το… «ποιος Μουργκ» χθες στο radioprimo.gr κρύβει πίσω του ιστορία πολλών ετών. Όσοι ξέρουν το… «ποια Τουν» καταλαβαίνουν. Μία καλή πάσα χρειάζονταν, πολύ καλή χημεία και… η άτιμη η μπάλα μπορεί να σου κάνει τα κέφια και να σε διασκεδάσει.