Στις 4 Ιανουαρίου, δηλαδή την επομένη του Ολυμπιακός – ΑΕΚ 3-0 για την “κανονική περίοδο” της Superleague έγραφα αυτό εδώ το σημείωμα (“ΑΕΚ: Στρατηγική, ή “να ‘χαμε να λέγαμε””), με μια σειρά από ερωτήσεις που εκτιμούσα ότι θα απαντηθούν μέχρι την λήξη των playoffs. Ενενήντα δύο ημέρες μετά, σήμερα ο καιρός έδωσε τις απαντήσεις, με πιο ηχηρή αυτή που η ΑΕΚ πήρε, σχετικά με την σημερινή δυναμική της ομάδας της, στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, αυτό το 1-5.
Σήμερα ως παρατηρητής μένω μόνο με μια διπλή απορία: αφού δεν σκόπευε να τον ακούσει, για ποιο λόγο επαναπροσέλαβε ο Δημήτρης Μελισσανίδης τον Μανόλο Χιμένεθ τον περασμένο Δεκέμβριο· κι αφού δεν τον ακούν και δεν υλοποιήσαν τις εισηγήσεις του με συνέπεια να έρθει σε μια θέση που, όπως ανοιχτά δηλώνει, δεν πιστεύει στις σημερινές δυνατότητες της ομάδας που προπονεί για ποιο λόγο δεν έχει αποχωρήσει από το τέλος του Ιανουαρίου κιόλας ο Ισπανός προπονητής;
Φυσικά σε αυτή την υπόθεση δεν είναι ίδιο το μέγεθος της ζημιάς που παθαίνουν η ΑΕΚ και ο Χιμένεθ. Ο Ισπανός προπονητής είναι κάποιος που δεν εργαζόταν προηγουμένως, δηλαδή δεν εγκατέλειψε μια άλλη προοπτική για χάρη της πρότασης της ΑΕΚ. Δεν του “βγήκε” και αυτή η επιστροφή, θα αποζημιωθεί και θα συνεχίσει τη ζωή του για να δοκιμάσει την επόμενη περιπέτειά του στην προπονητική. Για την ΑΕΚ, που σήμερα διαπιστώνει ότι κινδυνεύει να γράψει “εντελώς χαμένη” στην τελική αξιολόγηση της φετινής σεζόν, η ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη. Μάλιστα αν το τέλος της διαδρομής την βρει και χωρίς ευρωπαϊκή προοπτική, αυτή η σεζόν θα είναι η χειρότερη που θα μπορούσε να περιμένει ότι θα της συμβεί από την στιγμή που επέστρεψε στην Superleague.
Για έναν λόγο που μόνο εκείνος ξέρει, ο Μελισσανίδης αποφάσισε να συνεχίσει τη συνεργασία με τον Χιμένεθ, δηλαδή με έναν προπονητή που έχει δηλώσει δημόσια ότι οι ποδοσφαιριστές του “αυτό μπορούν να παίξουν” μετά το 1-5. Η αγωνιστική εικόνα της ΑΕΚ το βράδυ της Κυριακής δείχνει, εκτός των άλλων, ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές δεν εμπνέονται από τον προπονητή τους. Είτε επειδή δεν πιστεύουν ότι ορίζει την τύχη τους στην ΑΕΚ, δηλαδή πιστεύουν ότι “σήμερα είναι, αύριο δεν θα είναι”, είτε επειδή ευθύνεται η δική του δημόσια και ιδιωτική συμπεριφορά απέναντί τους, οι ποδοσφαιριστές έχουν δείξει με την απόδοσή τους στα τελευταία 7 παιχνίδια (1 νίκη, 4 ήττες, 2 ισοπαλίες) ότι δεν μπορούν να γίνουν αποτελεσματικοί μαζί του. Σήμερα λοιπόν η ΑΕΚ κάνει μια πολύ ακραία επιλογή: ρισκάρει να κάψει και τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Είναι τόσο μεγάλο το ρίσκο, που αναρωτιέσαι τι θα της μείνει της ΑΕΚ για να επενδύσει επάνω του ενόψει της επόμενης σεζόν στο κακό σενάριο που θα την βρει χωρίς το Κύπελλο και εκτός Ευρώπης. Αναρωτιέσαι δηλαδή ποιος θα πρωτοφύγει μετά, και τι θα της μείνει της ΑΕΚ ως βάση για την επόμενη σεζόν.
Αν έχει συνειδητά αποφασίσει να σχεδιάσει με τον Χιμένεθ την επόμενη σεζόν, η ΑΕΚ θα έπρεπε να έχει ήδη πείσει πρώτα τον ίδιο τον Ισπανό προπονητή για αυτό, διότι η συμπεριφορά του προδίδει το αντίθετο – δηλαδή ότι έχει πειστεί ότι η ΑΕΚ αναζητεί ήδη τον διάδοχό του. Και είναι ολοφάνερο στα μάτια κάποιου που έχει παρακολουθήσει τον ελληνικό βίο του Χιμένεθ ότι όταν νιώθει ανασφάλεια ο Ισπανός φτάνει να λειτουργεί βλαπτικά για την ομάδα του.
Αν είχε πείσει τον Χιμένεθ ότι θα συνεχίσει μαζί του, θα μπορούσε εκ των υστέρων να πείσει και τους ποδοσφαιριστές – αυτούς που εδώ και εβδομάδες διαβάζουν, ειδικά αυτοί που ξέρουν τι να διαβάζουν για να ερμηνεύουν τις επιλογές του “αφεντικού”, ότι ο Ισπανός δεν θα παραμείνει. Τότε και μόνο τότε οι ποδοσφαιριστές θα πείθονταν ότι αυτός με τον οποίο συνεργάζονται σήμερα είναι αυτός που ορίζει το μέλλον τους στην ΑΕΚ. Τότε θα είχε κάποιες ελπίδες η ΑΕΚ να “σώσει” την Ευρώπη.
Δεν βρίσκεις λογική στον τρόπο που χειρίζεται μια τόσο μεγάλη αγωνιστική κρίση η ΑΕΚ. Το μόνο που καταλαβαίνεις, είναι ότι ο Μελισσανίδης πληρώνει ακριβά την επιλογή που έκανε να κρατήσει πάνω του όλες τις ευθύνες διοίκησης του αγωνιστικού τμήματος, αυτές τις ευθύνες που τον έφτασαν το μεσημέρι της Δευτέρας να πάει στους ποδοσφαιριστές για να τους πει “εγώ φταίω, θα σας διώξω όλους”. Το ποδοσφαιρικό κομμάτι θα έπρεπε να είναι ευθύνη άλλου, όπως συμβαίνει παντού στην Ευρώπη, και όχι του “αφεντικού”. Εκείνος όμως επέλεξε να αποφασίζει για όλα. Δικά του λάθη πληρώνει η ΑΕΚ στο αγωνιστικό κομμάτι. Δική του και η ευθύνη να κάνει τις αλλαγές. Κι αν ακολουθήσει την διαδικασία σωστά, με πρώτο βήμα την αναγνώριση του προβλήματος, κάνοντας πιο συγκεκριμένο το “εγώ φταίω”, είναι πιθανόν να οδηγηθεί σε μια μεγάλη αλλαγή: να αφήσει, για καιρό, κάποιον άλλο να αναλάβει την ευθύνη να φτιάξει ομάδα.