Αδιανόητο: Ο «βραχύσωμος» Μουράτος κάρφωσε πάνω στον Σαχπατζίδη των 208 εκατοστών! (vid)

0
98

Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ του 2021, η αλήθεια είναι ότι έχουμε βαρεθεί να ακούμε ότι οι έδρες δεν παίζουν κανέναν ρόλο και διάφορες άλλες παρόμοιες ατάκες οι οποίες απέχουν απ’ την πραγματικότητα όσο… μία πανδημία. Γράφει ο Γιώργος Γάκης.

«Όλα Πράσινα TV»: Κάθε Δευτέρα, 21:00 με 23:00, η κορυφαία Παναθηναϊκή εκπομπή, ζωντανά στις οθόνες σας, εδώ!

Τον τελευταίο ένα χρόνο, τα κλειστά γήπεδα (και όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό) έχουν ανατρέψει τα πάντα, από την πρώτη μέχρι την τελευταία θέση της Euroleague.

Σίγουρα οι υπόλοιπες 17 ομάδες της Euroleague δεν αντιμετώπισαν ένα επεισοδιακό καλοκαίρι όσο ο Παναθηναϊκός, με την αποχώρηση Γιαννακόπουλου και τα… απόνερα αυτής της απόφασης, που οδήγησαν σε ιδιαίτερα μειωμένο μπάτζετ και κατά συνέπεια την αποδυνάμωση του ρόστερ. Η άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή η ατελείωτη ατυχία στη θέση του «άσσου» και οι κακές αποφάσεις στη συγκεκριμένη περίπτωση, οδήγησαν τον Παναθηναϊκό με μαθηματική ακρίβεια εκτός τελικής οκτάδας για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια (και πρώτη φορά επί διοίκησης Δημήτρη Γιαννακόπουλου).

Ας επικεντρωθούμε όμως λίγο στη μάχη της οκτάδας και στο κοινό σημείο των ομάδων που είναι «εκτός» μάχης και στο κοινό τους σημείο. Τα κλειστά γήπεδα.

Στην οκτάδα της Euroleague τη σεζόν 2019-2020, ή τουλάχιστον στη «μάχη» της οκτάδας, βλέπουμε να ξεχωρίζουν, εκτός της «κλασσικής» τετράδας των Αναντολού Εφές, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας (τουλάχιστον με τη βαθμολογία στις 28 αγωνιστικές που ολοκληρώθηκαν), η Μακάμπι Τελ Αβίβ (14η φέτος, με 7-7 ρεκόρ στα εντός έδρας παιχνίδια), ο Παναθηναϊκός (16ος φέτος, με 7-8 εντός), η Κίμκι (18η φέτος, αλλά τα προβλήματα της δεν εντοπίζονται μόνο στο αγωνιστικό, ενώ τα εντός έδρας παιχνίδια της είναι στο 2-13), η Φενερμπαχτσέ (ξεκίνησε πολύ άσχημα, ο Γκούντουριτς την «ανέστησε» και είναι η μόνη απ’ την περσινή τετράδα που ήταν εντός play-off και πέρσι και φέτος).

Ακριβώς λίγο πιο πίσω και στην 9η θέση ήταν η Ζαλγκίρις Κάουνας (11η ως τώρα φέτος), η οποία αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, μαζί με Παναθηναϊκό και Μακάμπι, στην «κατάρα» των κλειστών γηπέδων. Η Ζαλγκίρις, παρά το ότι δεν είναι το ίδιο δυνατή με τα προηγούμενα χρόνια, ξεκίνησε εντυπωσιακά, όταν η πληρότητα στο γήπεδό της ήταν είτε στο 100% είτε στο 75% είτε στο 50%. Από ‘κει και πέρα, φαίνεται ότι πήρε την «κάτω βόλτα», κυρίως απ’ όταν έκλεισαν τα γήπεδα, έχοντας ρεκόρ 8-6 στα εντός έδρας παιχνίδια, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να βρίσκεται στην 11η θέση και με λίγες πιθανότητες πρόκρισης στα play offs.

Η καταμέτρηση των εισιτηρίων τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, η Μακάμπι Τελ Αβίβ, η Ζαλγκίρις, ο Ερυθρός Αστέρας, η Μπασκόνια και η Άλμπα Βερολίνου βασίζονται ιδιαίτερα στα θετικά αποτελέσματα εντός έδρας. Είναι ξεκάθαρο ότι απουσία φιλάθλων επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη δυναμικότητα των ομάδων, «αλλοιώνοντας» την εικόνα της διοργάνωσης, με βάση τα αποτελέσματα της φετινής χρονιάς.

Αν αναλύσουμε λίγο περισσότερο τις ήττες του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ, θα διαπιστώσουν όλοι πότε ακριβώς έλειψε ο κόσμος της ομάδας από τις κερκίδες στην πλειοψηφία των αναμετρήσεων.

Συγκεκριμένα:

  • Ολυμπιακός: Ο Παναθηναϊκός μειώνει τη διαφορά στους 4, ενώ έχανε ακόμα και με 15 πόντους. Σε ένα «φλεγόμενο» ΟΑΚΑ θα βλέπαμε ντέρμπι και όχι… περίπατο στο τέλος για τους Πειραιώτες).
  • ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Τελευταία φορά που κατάφερε ο Παναθηναϊκός να πλησιάσει ήταν στο 52-54, για δεύτερη φορά στο παιχνίδι. Η ευκολία με την οποία απομακρύνονται στο σκορ οι Ρώσοι, είναι χαρακτηριστική της «παγωμάρας» του γηπέδου.
  • Εφές Αναντολού: Ο Παναθηναϊκός προηγείται για 25′, όμως ο Μίτσιτς τα βάζει… από παντού με τους «πράσινους» να μη προλαβαίνουν για την ανατροπή. Η προσπάθεια ξεκίνησε αργά και… παγωμένα.
  • Ζαλγκίρις Κάουνας: Ο Παναθηναϊκός από το -12 φτάνει στην ισοφάριση στο 50-50, όμως σε λιγότερο από πέντε λεπτά οι Λιθουανοί φτάνουν στο 50-67. Πόσο πιθανό να γινόταν κάτι τέτοιο μπροστά σε 11.000-12.000 κόσμο; Μάλλον… πολύ δύσκολο.
  • Ρεάλ Μαδρίτης: Τα διαιτητικά εγκλήματα στην παράταση -και όχι μόνο- είναι γνωστά σε όλους γι’ αυτή την αναμέτρηση. Δε θα έβλεπε κανένας το σπρώξιμο στον Μπέντιλ μπροστά σε 15.000 κόσμο; Όλα πιθανά είναι σ’ αυτή τη διοργάνωση…
  • Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης: Ίσως το μοναδικό παιχνίδι που έχασε με κάτω τα χέρια ο Παναθηναϊκός. Πιο καθαρή επικράτηση των φιλοξενούμενων στο ΟΑΚΑ δεν έχει υπάρξει άλλη, τουλάχιστον κατά τη φετινή περίοδο)
  • Μπαρτσελόνα: Η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης, εκμεταλλεύτηκε την απραξία λόγω κορονοϊού των «πρασίνων», καθώς και τα εξαιρετικά τους ποσοστά στην επίθεση και επικράτησαν του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στο τέλος.
  • Ερυθρός Αστέρας: Δύο «εγκλήματα» των ρέφερι της αναμέτρησης, σε συνδυασμό με την εικόνα αλά… Ζαλγκίρις της αναμέτρησης, οδήγησαν σε ακόμα μία ήττα που με 11-12.000 κόσμο στο γήπεδο, μάλλον δε θα ερχόταν… ποτέ.

Σκοπός του κειμένου δεν είναι να δείξει ότι ο Παναθηναϊκός τα έχει κάνει όλα καλά, αλλά του λείπει ο κόσμος και ένας «άσσος». Είναι πολύ πιθανό, ακόμα και όλα σωστά να τα έκανε η ομάδα, να ήταν πάλι εκτός οκτάδας, καθώς κανένας δεν έχει υπογράψει… συμβόλαιο με αυτήν.

Όμως η παρόμοια πορεία των ομάδων που βρίσκονται σε αντίστοιχη μοίρα με τον Παναθηναϊκό των τελευταίων χρόνων (πλην της φετινής χρονιάς), μάλλον αποδεικνύει ότι είναι… πολλές οι συμπτώσεις, για να χαρακτηριστούν ως τέτοιες.

Με γεμάτα γήπεδα (έσοδα τουλάχιστον 3.000.000 ευρώ) και ένα πιο ορθολογικό στήσιμο του ρόστερ (όλα αρχίζουν από τον «άσσο»), ίσως η οκτάδα του χρόνου να μην είναι και… πολύ μακριά. Το αντίθετο…

Διαβάστε ακόμη…

Πηγή