Φάρμακα για ψυχασθενείς, παραισθήσεις, μυϊκοί πόνοι, παραλύσεις και μια ντροπιαστική πρόκριση. Τι συνέβη στις 16 Μάρτη του 1995; Το “Όλα Πράσινα” θυμάται πώς οι Πειραιώτες προκρίθηκαν στο Final Four της Σαραγόσα, φέρνοντας στην επιφάνεια αποσπάσματα από τις τωρινές μαρτυρίες των τότε πρωταγωνιστών.
26 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την πιο μελανή σελίδα στην ιστορία της ελληνικής (κι όχι μόνο) καλαθοσφαίρισης, που είχε – και πάλι – ως πρωταγωνιστή… τον Ολυμπιακό!
Ήταν 16 Μαρτίου του 1995, λοιπόν, όταν οι “ερυθρόλευκοι” αντιμετώπιζαν στο ΣΕΦ την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας με φόντο ένα εισιτήριο για το Final Four της Σαραγόσα. Το τότε σύστημα διεξαγωγής των προημιτελικών ήταν το λεγόμενο “best of 3”, η σειρά δηλαδή κρινόταν στις δύο νίκες. Έλληνες και Ρώσοι είχαν ήδη από ένα ροζ φύλλο έκαστος (95-65 είχε νικήσει η ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα και 86-77 ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ) και τα πάντα θα κρίνονταν στην τρίτη και τελευταία συνάντηση των δύο ομάδων.
Εκείνη τη μέρα, όμως, ποιος να το έλεγε ότι επρόκειτο να στιγματιστεί ολόκληρος ο ελληνικός αθλητισμός σε έναν αγώνα… παρωδία. Η ΤΣΣΚΑ παρατάσσεται με 5 παίκτες στο γήπεδο, αφού όλοι οι υπόλοιποι έχουν πάθει… δηλητηρίαση από νερό (!). Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα καταφέρνει να κοιτάξει στα μάτια τον Ολυμπιακό και στο 16ο λεπτό μάλιστα, καταφέρνει να προηγηθεί με 28-27.
Τελικώς, οι Ρώσοι ολοκληρώνουν την αναμέτρηση με 3 παίκτες και γνωρίζουν μοιραία τη συντριβή (79-54) με τον Γιάννη Ιωαννίδη να προσφέρει στιγμές απείρου κάλλους, αποσύροντας δύο δικούς του παίκτες (έναν-έναν), αφού πρώτα ο Ολυμπιακός πάρει διαφορά και εξασφαλίσει τη νίκη. Πιο πριν και συγκεκριμένα από τη στιγμή που οι Μοσχοβίτες έμειναν με τρεις παίκτες στο παρκέ, ο Ιωαννίδης έδωσε εντολή για πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο. Όταν πήρε τη διαφορά, απέσυρε τους παίκτες του σε μία πραγματικά φαιδρή στιγμή για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Φάρμακο για… ψυχασθενείς
Τι συνέβη όμως και η ΤΣΣΚΑ αναγκάστηκε να παραταχθεί με πεντάδα; Οι εξετάσεις ανίχνευσαν υψηλές ποσότητες από αλλοπεριδίνη στο αίμα των παικτών της ομάδας (!). Φάρμακο το οποίο χορηγείται σε ασθενείς ψυχιατρείων σε περιπτώσεις οξείας διεγερτικής κατάστασης με πολύ σοβαρές παρενέργειες.
Σύμφωνα με καταγγελίες των Ρώσων, το φάρμακο αυτό που έστειλε στο νοσοκομείο Μοργκούνοφ, Κουντέλιν, Κόρνιεφ, Καράσεφ και Πασούτιν, βρισκόταν στα νερά που τους προσφέρθηκαν στο γήπεδο, με τον γιατρό της ομάδας μάλιστα, Βιτάλι Αβραμένκο, να δηλώσει πως «θα ήταν πολύ πιο εύκολο να είχαν αγοράσει τους διαιτητές. Ήταν μια από τις πλουσιότερες ομάδες της Ευρώπης. Γιατί να διακινδυνεύσουν έτσι; Εγώ πιστεύω ότι το έκαναν φανατικοί οπαδοί».
Σκέφτηκε τη διακοπή η ΤΣΣΚΑ
Όπως ομολόγησε ο προπονητής των Ρώσων, είχε σκεφτεί να αφήσει την ομάδα του με δύο παίκτες ούτως ώστε να διακοπεί ο αγώνας. Σύμφωνα με τον ίδιο μάλιστα, σε αυτή την περίπτωση «το σκάνδαλο για τον Ολυμπιακό θα ήταν δεδομένο και με το παιχνίδι θα ασχολούνταν όλη η Ευρώπη αλλά και η Πειθαρχική Επιτροπή της FIBA. Εδωσα εντολή στον Βαντέεφ να υποπέσει σε πέμπτο φάουλ για να διακοπεί το παιχνίδι. Ο Σπιριντόνοφ δεν είχε αντιληφθεί όμως την εντολή μου και βλέποντας την ομάδα να μένει με δύο παίκτες σηκώνεται και συνεχίζει τραυματίας».
Η αλήθεια είναι πως ο Ερέμιν, έξαλλος από το πρέσινγκ του Ιωαννίδη, ζήτησε από τον Βαντέεφ να κάνει 5ο φάουλ ώστε η ΤΣΣΚΑ να μείνει με 2 παίκτες και το ματς να διακοπεί. Παρ’ όλα αυτά, μόλις συνέβη αυτό, ο Σπιριντόνοφ βλέποντας την ομάδα του να μένει με δύο παίκτες και μην έχοντας μιλήσει με τον προπονητή του, μπήκε μέσα τραυματίας για να τελειώσει το ματς και να μη μηδενιστεί η ομάδα του.
Παραισθήσεις, μυϊκοί πόνοι και συμπτώματα παράλυσης
Ψάχνοντας στο αρχείο της εφημερίδας “Το Βήμα”, μπορεί εύκολα να βρει κανείς αρκετές αποσπάσματα από τις τωρινές μαρτυρίες παικτών, γιατρών και παραγόντων της ΤΣΣΚΑ για το τι ακριβώς συνέβη στις 16 Μαρτίου του 1995. Αναλυτικά:
Ερέμιν (προπονητής): «Στη Μόσχα είχαμε διαλύσει τον Ολυμπιακό 95-65. Για να προκριθούμε στο Final Four χρειαζόμασταν μία νίκη στα δύο παιχνίδια της Αθήνας. Ο δεύτερος αγώνας έγινε στις 14 Μαρτίου. Ο Ολυμπιακός νίκησε πολύ δύσκολα και όχι χωρίς τη βοήθεια των διαιτητών με 86-77. Την παραμονή του τρίτου αγώνα συνέβη το απίστευτο…».
Μπαρτσό (μασέρ): «Πριν από το πρώτο παιχνίδι οι γηπεδούχοι, ως είθισται, τοποθέτησαν στον πάγκο της ομάδας μας μπουκάλια με νερό τα οποία ήταν σφραγισμένα. Στην προθέρμανση και κατά τη διάρκεια του αγώνα ήπιε από αυτά όλη η ομάδα. Μετά τον αγώνα ζήτησα από τους παίκτες να πάρουν μερικά μπουκάλια στο ξενοδοχείο. Ο Μοργκουνόφ πήρε ένα και όπως το πίεσε για να το σηκώσει, είδε ότι υπήρχε διαρροή. Κανείς μας δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία».
Κισούριν (παίκτης): «Το πρωί με τον Καράσεφ πήγαμε για καφέ. Περπατήσαμε 50 μ. ως την καφετέρια και αισθανθήκαμε κατάκοποι. Καθήσαμε στην καρέκλα. Αν είναι δυνατόν, σκεφθήκαμε. Χθες το βράδυ πετούσαμε. Ο Βασίλι αρχίζει να έχει συσπάσεις στο πρόσωπο. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο και πήγαμε κατευθείαν στον γιατρό της ομάδας. Μας έκανε κάποια ένεση η οποία προς στιγμήν μας ανακούφισε. Αμέσως μετά το παιχνίδι αισθανόμουν κατάθλιψη, μελαγχολία. “Αν είχα πιστόλι αυτή τη στιγμή θα αυτοκτονούσα” μου λέει ο Καράσεφ. “Και εγώ το ίδιο” του απάντησα».
Κουντέλιν (παίκτης): «Στο ξενοδοχείο άρχισα να έχω παραισθήσεις. Τη μια το δωμάτιο κουνιόταν σαν λάστιχο, την άλλη εμφανίζονταν μπροστά μου κάτι αρχαία βάζα. Εκείνη τη στιγμή αισθανόμουν ότι είχα πάθει εγκεφαλική παράλυση. Δεν μπορούσα να εκπνεύσω, είχα πρόβλημα στους πνεύμονες και οι κόρες των ματιών μου κόντευαν να πεταχτούν έξω».
Μοργκουνόφ (παίκτης): «Πριν από την προπόνηση όλη η ομάδα έδειχνε νυσταγμένη. Προσωπικά αισθανόμουν ότι στιγμές στιγμές δεν έλεγχα τον εαυτό μου. Κατά την προθέρμανση αρχίζω τα σουτάκια στο ταμπλό, όταν ακούω τον Ερέμιν: “Νικίτα, σταμάτα να κάνεις βλακείες”. Τότε συνειδητοποιώ ότι το κεφάλι μου έχει γύρει στον ώμο. Ακολούθησαν συσπάσεις στους μυς των ποδιών και της μέσης.
Μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, όχι όμως και να εκπνεύσουμε. Σοκαρίστηκα. Το νοσοκομείο στο οποίο μας μετέφεραν (σ.σ.: Γενικό Κρατικό Νίκαιας), θύμιζε κλινική σοβιετικής περιόδου. Οι γιατροί όταν μας είδαν πανικοβλήθηκαν. Στην αρχή νόμισαν ότι ήμαστε ναρκομανείς και άρχισαν να μας ρωτάνε κάποια γελοία πράγματα. Στη συνέχεια έκριναν ότι κάτι είχαμε καταπιεί και μας πήγαν για ακτινογραφίες».
Κόρνιεφ (παίκτης): «Εμένα με μετέφεραν στο νοσοκομείο λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα. Κατά τη διαδρομή προς το στάδιο αισθάνθηκα σπασμούς στους μυς της πλάτης».
Αβραμένκο (γιατρός): «Για πρώτη φορά στην καριέρα μου αντιμετώπιζα ένα τέτοιο περιστατικό. Είχαν διπλώσει η μέση και τα χέρια του Κουντέλιν και του Μοργκουνόφ, ενώ και οι δύο αισθάνονταν ασφυξία. Οι Έλληνες γιατροί τα είχαν χαμένα. Κανείς δεν ήξερε τι να κάνει».
Γιουρκόφ (διευθυντής ΤΣΣΚΑ): «Μετά την προπόνηση ο Πανόφ ήταν ο τρίτος τον οποίο μετέφεραν με τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο. Δεν γνωρίζαμε σε ποιο νοσοκομείο είχαν μεταφερθεί ο Κουντέλιν με τον Μοργκουνόφ και τον πήγαν σε κάποιο άλλο (σ.σ.: Ερυθρός Σταυρός). Ο Πανόφ εκτός των άλλων, έβγαζε αφρούς από το στόμα. Αναγκάστηκα να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη βοήθεια για να ασχοληθούν έγκαιρα μαζί του. Στη Μόσχα μάς εξήγησαν αργότερα ότι μπορούσε να είχε πάθει αναπνευστική ανεπάρκεια, να πέσει σε κώμα και να σταματήσει η καρδιά του».
“ΠΑΟ, ΠΑΟ” και “Τιμούμε το μπάσκετ, είστε ντροπή”
Η ημέρα αυτή θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό όλων μας, πολλώ δε μάλλον σε αυτό των Ρώσων. Στο Final Four του 2010 στο Παρίσι μάλιστα, κατά τη διάρκεια του μικρού τελικού μεταξύ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και της Παρτιζάν και λίγο πριν το τζάμπολ του μεγάλου τελικού ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Μπαρτσελόνα, οπαδοί της “αρκούδας” ανάρτησαν ένα πανό εναντίον των «ερυθρόλευκων» που έγραφε στα ελληνικά “Τιμούμε το μπάσκετ. Είστε η ντροπή του αθλητισμού”, έχοντας την ημερομηνία 16/3/1995. Παράλληλα, φώναζαν “ΠΑΟ, ΠΑΟ” σε μια προσπάθεια να “πικάρουν” του οπαδούς των “ερυθρόλευκων”.
Τα “highlights” (αν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε έτσι) της αναμέτρησης:
Διαβάστε ακόμη…