Ο Τόλης Κοτζιάς γράφει για την επόμενη μέρα των Πειραιωτών και τις κινήσεις, που ήδη γίνονται.
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε την τρέχουσα σεζόν με ιδιαίτερες φιλοδοξίες, που είχαν να κάνουν κατ’ αρχάς με πρόκριση στην οκτάδα της Ευρωλίγκας. Αισιοδοξία, που την έδινε πάνω από όλα η επιστροφή του Κώστα Σλούκα καθώς και το γεγονός ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε την απόλυτη ευθύνη για το χτίσιμο του ρόστερ. Μέχρι τα μέσα της σεζόν η πορεία δεν ήταν κακή. Ο Ολυμπιακός ήταν στο κυνήγι της πρόκρισης, αλλά από τα μέσα Γενάρη και έπειτα θύμισε γίγαντα με πήλινα πόδια. Κατέρρευσε με 7 συνεχόμενες ήττες και ουσιαστικά αποκλείστηκε από την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Τους κατά την άποψή μας λόγους τους έχουμε παραθέσει αρκετές φορές, οπότε δεν χρειάζεται η κουραστική επανάληψη.
Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, το θέμα είναι τι γίνεται από δω και πέρα. Η «ερυθρόλευκη» μηχανή έχει πάρει ήδη μπροστά και δουλεύει για το ρόστερ της επόμενης σεζόν. Το αν θα είναι ο Ολυμπιακός στην Α1 ή όχι, δεν μπορεί να απαντηθεί αυτή την στιγμή. Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, σε κάθε περίπτωση χρειάζονται εκτός των άλλων έναν βαρβάτο Ελληνα παίκτη και μάλιστα κινούνται ήδη προς αυτή την κατεύθυνση.
Παίξει δεν παίξει ο Ολυμπιακός στην Α1, χρειάζεται στο ρόστερ του όσο το δυνατόν περισσότερους ποιοτικούς Ελληνες παίκτες. Στην κορυφή της Ευρώπης με τέτοια ιστορία πήγε: έχοντας ισχυρό ελληνικό κορμό. Όχι ότι η επιτυχία δεν μπορεί να έρθει με διαφορετικό τρόπο, αλλά στις ελληνικές ομάδες έχει αποδειχθεί ότι η ύπαρξη πολλών καλών ντόπιων παικτών ανοίγει πιο εύκολα τον δρόμο προς το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Προσοχή: οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ήδη σημαντικούς Ελληνες παίκτες. Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι στην κορυφή αυτής της λίστας, ο Κώστας Παπανικολάου παραμένει ένα κάτι παραπάνω από σημαντικό εργαλείο, ο Βεζένκοφ (ελληνικό διαβατήριο) έχει ανέβει τρομερά, ο Λαρεντζάκης έχει κερδίσει με το σπαθί του την εκτίμηση όλων και μία ουσιαστική θέση στο ροτέισον. Υπάρχει αυτή την στιγμή και ο Κώστας Κουφός, αλλά δεν έχει γνωστοποιηθεί αν θα είναι και του χρόνου στον Ολυμπιακό. Και πιο πίσω υπάρχουν οι πιτσιρικάδες ή αν θέλετε οι μικρότεροι σε ηλικία, γιατί π.χ. τον Χαραλαμπόπουλο στα 24 του δεν τον λες πιτσιρικά.
Που είναι ο Βασίλης Σπανούλης; Το «τοτέμ» των Πειραιωτών και γενικότερα του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι κανονικά πρώτος και καλύτερος στην κατηγορία των Ελλήνων παικτών του Ολυμπιακού. Θα συνεχίσει, όμως, το μπάσκετ; ‘Η θα σταματήσει το καλοκαίρι, όπως έντονα ακούγεται; Δεν έχουμε απάντηση ακόμη σε αυτό.
Μείνει, δεν μείνει, πάντως, ο Σπανούλης, μείνει δεν μείνει ο Κουφός, η ομάδα του Πειραιά επαναλαμβάνουμε πως χρειάζεται έναν ακόμη Ελληνα παίκτη από το πρώτο ράφι για τους λόγους, που παραπάνω αναφέραμε. Και συν τοις άλλοις και αν παίξει και ο Σπανούλης με τον Πρίντεζη και του χρόνου, πρέπει να ετοιμάζεται και η επόμενη μέρα. Δεν μπορεί αιωνίως ο Ολυμπιακός να στηρίζεται σε αυτούς τους παικταράδες.
Οι Αγγελόπουλοι και όλοι στην ΚΑΕ εννοείται ότι το ξέρουν άριστα αυτό, δεν περιμένουν να το μάθουν από εμάς. Και ήδη κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν είναι άλλωστε πολλοί οι Ελληνες παίκτες από το πάνω ράφι. Είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Όπως ακριβώς το διαβάζετε: στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ είναι ένας από αυτούς και το όνομα του έχει καρακυκλωθεί από τους «ερυθρόλευκους», κάτι απόλυτα δικαιολογημένο. Είναι ένας παίκτης, που στα 25 του έχει πλέον την εμπειρία της Ευρωλίγκας, τα προσόντα του είναι δεδομένα, έχει να βγάλει ακόμη πολλά πράγματα. Αν τον πάρει ο Ολυμπιακός, θα έχει κάνει το «κόλπο γκρόσο»: και Ελληνας και ξεχωριστή ποιότητα. Είπαμε άλλωστε: οι ντόπιοι παίκτες πρώτου επιπέδου σπανίζουν.
Και ο Ναζ Μήτρου-Λονγκ παίρνοντας το ελληνικό διαβατήριο είναι μια περίπτωση, που δεν μπορείς να προσπεράσεις. Αλλά ο Μήτρου-Λονγκ όλο…έρχεται στην Ελλάδα και όλο στην Αμερική μένει. Ισως, όμως, ήρθε η ώρα να κάνει αυτό, που έκανε και ο αδερφός του Ελάιζα (είναι στον ΠΑΟΚ), αφού ο όποιος κύκλος του στο ΝΒΑ δείχνει να έχει ολοκληρωθεί.
Από κει και πέρα, πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι οι Πειραιώτες θα κοιτάξουν και πιο πιτσιρικάδες Ελληνες, θέλοντας να κάνουν τουλάχιστον μία τέτοια προσθήκη. Ο Νίκος Χουγκάζ, που κάνει εξαιρετική χρονιά με τον Ιωνικό Hellenic Coin, είναι ο πλέον περιζήτητος, ενώ και ο Μιχάλης Λούντζης του Προμηθέα κάθε άλλο παρά αδιάφορος περνάει. Αυτά, όμως, τα παιδιά είναι με προοπτική για το μέλλον και δεν πρέπει να συσχετίζονται με την ανάγκη του Ολυμπιακού για Ελληνα πρώτης κλάσης. Όπως είναι ο Ντόρσεϊ, ο οποίος έχει 11.2 πόντους στην Ευρωλίγκα και η αξία του δεν αμφισβητείται.
Οι Ολυμπιακοί (οι φίλαθλοι) έχουν το άγχος τους για το μέλλον της ομάδας τους και κυρίως για το πότε θα επιστρέψει στα παλιά της μεγαλεία. Σε δύσκολες, όμως, εποχές, όπως οι τωρινές, αυτό, που πρέπει να τους καθησυχάζει είναι ότι έχουν μία πολύ δυνατή διοίκηση. Μία σταθερή διοίκηση με εξαιρετική γνώση του αθλήματος και με τρελή αγάπη για την ομάδα τους. Ολοι το θέλουν το αποτέλεσμα. Λέτε να μην το θέλουν οι Αγγελόπουλοι; Αυτοί το θέλουν πρώτοι από όλους. Άλλο, όμως, τι θέλουμε και άλλο τι καταφέρνουμε κάθε φορά. Παλιότερα ο Ολυμπιακός πετύχαινε τους στόχους του. Εδώ και χρόνια όμως όχι. Ετσι είναι η ζωή, έτσι είναι ο αθλητισμός. Αν έχετε εσείς κάποια εναλλακτική λύση, πείτε μας, γιατί εμείς δεν την ξέρουμε. Πείτε μας, δηλαδή, ανθρώπους, που εν έτει 2021 θέλουν να βάζουν ένα καράβι χρήματα από την τσέπη τους για τον αθλητισμό. Τι είπατε; Ότι είναι στον Ολυμπιακό και πάντα πρέπει να πηγαίνουν για τα καλύτερα; Εννοείται αυτό. Αυτό άλλωστε προσπαθούν κάθε φορά, βάζοντας τα ωραία τους λεφτάκια. Είπαμε όμως ότι άλλοτε τους βγαίνει και άλλοτε όχι. Να κερδίζεις πάντα, δεν γίνεται, έστω και αν αυτό είναι, που θέλουμε και ζητάμε πολλοί εδώ στην Ελλάδα.