Είχε απαντήσεις όταν η μπάλα… έκαιγε
Ο Παναθηναϊκός πήρε αυτό το παιχνίδι γιατί πρωτίστως όταν η κατάσταση γινόταν δύσκολη, έβρισκε απαντήσεις, έβγαζε χαρακτήρα.
Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ είχε την συντριπτική κατοχή της μπάλας, βρισκόταν συνέχεια στο επιθετικό τρίτο και ήταν απειλητικός. Το Τριφύλλι κατάφερε στο φινάλε του πρώτου μέρους να βγει από τα σχοινιά! Είναι υπέροχο το γκολ του Μακέντα. Το πιο όμορφο φετινό της ομάδας έπειτα από ομαδική συνεργασία.
Η σαραντάρα διαγώνια μπαλιά του Βιγιαφάνιες… έκοψε στην μέση την άμυνα του δικεφάλου του βορρά. Ο Χατζηγιοβάνης έκανε την τέλεια σέντρα και ο Ιταλός φορ που ήταν εδώ και καιρό στην ναφθαλίνη, νίκησε στον αέρα τον Ίνγκασον και με εξαιρετική κεφαλιά έβαλε κόντρα στην ροή του ματς, μπροστά στο σκορ τον Παναθηναϊκό.
Μέχρι αυτή την φάση, μέχρι το 39᾽οι πράσινοι δεν είχαν άλλο πάτημα στην αντίπαλη περιοχή, δεν είχαν άλλη προσπάθεια για γκολ, δεν έκαναν το παραμικρό εκτός από το να αμύνονται και να προσπαθούν να κυκλοφορήσουν την μπάλα. Κάτι παρόμοιο έγινε και στο δεύτερο ημίχρονο. Πάλι ο ΠΑΟΚ πίεζε, κυρίως από τα αριστερά με τον Τζόλη δημιουργούσε ρήγματα αλλά από το 65᾽και έπειτα ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που δεν έκανε σε κανένα άλλο παιχνίδι μέχρι σήμερα.
Δεν φοβήθηκε, δεν αμύνθηκε μαζικά, κράτησε σωστά την μπάλα και προσπάθησε να βρει γκολ στην κόντρα! Επιτέλους! Το ποδόσφαιρο τον δικαίωσε στο 82᾽με τον γκολ του Ιωαννίδη στην αντεπίθεση.
Τεράστιο ματς από Βιγιαφάνιες και Νιάς
Σε ατομικό επίπεδο, είναι σπουδαία η εμφάνιση του Λούκας Βιγιαφάνιες. Το παιδί αυτό δεν είναι 8άρι. Δεν ήταν ποτέ και ούτε θα γίνει. Είναι είτε εξτρέμ που θα κλείνει προς τα μέσα(inverted winger) είτε επιτελικός μέσος.
Ο Αργεντινός έφυγε από τον πολυκοσμία του άξονα, έφυγε από τα χαμηλά μέτρα, πήγε στην άκρη και από δική του καταπληκτική μπαλιά ξεκινά το πρώτο γκολ. Κάνει τεράστιο ματς και ανασταλτικά ενώ στο δεύτερο ημίχρονο είναι ο άνθρωπος που κρατά την μπάλα και ηρεμεί, δίνει ανάσες από την πίεση του ΠΑΟΚ! Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Σεχ Νιάς. Ο Σενεγαλέζος αμυντικός μέσος έκανε το πιο ολοκληρωμένο παιχνίδι του με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Κέρδισε πολλές μονομαχίες, είχε κρίσιμες επεμβάσεις, κράτησε μπάλα, κάλυψε χώρους, ήταν… παντού στα 2/3 του γηπέδου για την ομάδα του. Θα ήταν αρκετά ωφέλιμο για τον σύλλογο να μπορέσει να κρατήσει και του χρόνου αυτόν τον ποδοσφαιριστή, να μπορέσει να ανανεώσει τον δανεισμό του από την Λιλ. Η ωριμότητά του είναι αξιοθαύμαστη και μιλάμε για έναν νεαρό που σε επαγγελματικό επίπεδο είχε μόλις 1 συμμετοχή με την γαλλική ομάδα!
Ο πάγκος αποδείχθηκε καθοριστικός
Δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Για την ακρίβεια συμβαίνει σπάνια. Ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να κάνει τρεις αναγκαστικές αλλαγές. Μακέντα, Αγιούμπ, Χατζηγιοβάνης πέρασαν εκτός παιχνιδιού λόγω τραυματισμού. Κάθε εμπόδιο για καλό, πόσω μάλλον όταν αυτοί που έρχονται από τον πάγκο(και οι τρεις) συνεργάζονται για να έρθει το δεύτερο γκολ που εν πολλοίς κλείδωσε την νίκη!
Ο Καρλίτος κάνει το τέλειο. Βγαίνει στον χώρο από την πάσα του Χουάνκαρ (που δέχεται άλλη μια υπέροχη πάσα από τον Βίγια), ντριμπλάρει, δίνει μισό γκολ στον Νγκαμπακοτό που έχει ακολουθήσει στο ανοιχτό γήπεδο. Παρότι κάνει κάκιστο τελείωμα, είναι εκεί για να πάρει το… ριμπάουντ. Μόνο που τον πρόλαβε ο Ιωαννίδης και έστειλε εκείνος την μπάλα στην κενή εστία! Για πρώτη φορά επί Μπόλονι η μπάλα έμεινε κάτω! Εξίσου σημαντικό με το τρίποντο είναι ακόμη ένα στοιχείο για τον αποψινό Παναθηναϊκό. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που έγιναν τα εξής:
Το Τριφύλλι προσπάθησε να κυκλοφορήσει την μπάλα, προσπάθησε να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα με συνδυαστικό ποδόσφαιρο και όχι με γιόμες. Σίγουρα το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό στο πρώτο ημίχρονο αλλά είναι αδούλευτος σε αυτό το κομμάτι και απλά έκανε την αρχή. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Έχει τους παίκτες να παίξει κανονικό ποδόσφαιρο ο Παναθηναϊκός.
Παράλληλα σταμάτησε να… γεμίζει από παντού όταν κέρδιζε φάουλ στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου και ήταν ξεκάθαρη η διάθεση να βάλει την μπάλα κάτω και να την κυκλοφορήσει. Στο πρώτο ημίχρονο δεν το κατάφερε, στο δεύτερο όμως το έκανε από το 65᾽ και μετά. Και από την στιγμή που δεν έψαχνε το γκολ που είχε βρει με τον Μακέντα, του έδωσε πολλές λύσεις το κράτημα της μπάλας, οι εναλλαγές, η ηρεμία.
Μακάρι να αυτό που είδαμε σήμερα να μην αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα αλλά τον κανόνα ενόψει της συνέχειας. Αν δεν είχε αυτή την αλλαγή στην φιλοσοφία του, ο Παναθηναϊκός δεν θα έφτανε ποτέ και στο δεύτερο γκολ στο 82′!