Φιλοξενούμενος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» ήταν χθες το βράδυ ο Πάνος Μουζουράκης, ο οποίος αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Μία από αυτές ήταν και οι οπαδικές προτιμήσεις που είχε μικρός, όταν μετακόμισε με τους γονείς του από την Ελβετία στην Ελλάδα.
«Ήρθαμε στην Ελλάδα από μία περιοχή κοντά στην Ζυρίχη όπου ζούσαμε. Ο πατέρας μου αποφάσισε να μας επαναπατριστούμε για να μεγαλώσουμε εδώ. Το 1987 όταν είχαμε κερδίσει και το Ευρωμπάσκετ. Μέναμε στην Τούμπα και εκεί έπρεπε να διαλέξεις μία ομάδα. Δεν ήξερα τους κανόνες και ήμουν ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο και Άρης στο μπάσκετ. Εγώ με τον νικητή ήθελα να είμαι, με τον πιο δυνατό, δεν με ένοιαζε. Με αντιμετώπισαν με διαφορετικό μάτι έτσι κι αλλιώς γιατί ήμουν το παιδάκι που ήρθε από την Ελβετία.
Όταν ήρθαμε στην Ελλάδα νόμιζα ότι ήμασταν πλούσιοι και μου έκαναν πλάκα οι γονείς μου γι αυτό μέναμε σε αυτό το μικρό διαμέρισμα. Έφυγα 8 χρονών και οι φίλοι που μου είχαν μείνει ήταν τα αδέλφια μου. Ήμασταν μετανάστες και ερχόμασταν κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα».
Το κίνημα #metto
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στις καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα στον καλλιτεχνικό χώρο και όχι μόνο.
«Φοβάμαι πάρα πολύ να σηκώσω το δάχτυλό μου και να αρχίσω να δείχνω. Όταν σηκώσεις ένα δάχτυλο, τα άλλα τρία δείχνουν εσένα. Έχω περάσει κι εγώ από παρόμοια φάση. Είναι πολύς ο κόσμος που έχει ζήσει κάτι τέτοιο, όχι μόνο στον χώρο του θεάματος. Μιλάμε για τον θείο, μιλάμε για τον οικογενειακό φίλο, για τον μπάρμπα στο καφενείο που με έβαλε σε ένα αμάξι και με πήγε σε ένα δάσος. Με στιγμάτισε αυτή η εμπειρία στα 14 και μέχρι τα 23 δεν την είχα πει ούτε στη μάνα μου. Να βγούμε να μιλήσουμε και να σταματήσει αυτή η κακιά συνήθεια. Δεν μπορούμε να κάνουμε ότι συμβαίνει μόνο στον χώρο του θεάτρου», είπε χαρακτηριστικά.
Η παρέμβαση της μητέρας του
Στην εκπομπή εμφανίστηκε και η μητέρα του, η οποία εξιστόρησε ένα περιστατικό από τις παιδικές του αντιδράσεις: «Κάποιες φορές σαν να λιποθυμούσε και με λαχταρούσε αυτό το πράγμα εμένα και κάποια στιγμή ρώτησα και τον γιατρό και μου είπε κοίταξε μήπως το κάνει από νεύρο. Αν έχει ένα παιχνίδι και του το πάρει ο άλλος, μήπως κάνει πάλι το ίδιο. Το δοκίμασα μια μέρα που είχε μια φυσαρμόνικα που του το πήρε ο αδερφός του ο μεγάλος και αμέσως λιποθύμησε. Λέω έτσι είσαι; Του έδωσα ένα χαστουκάκι, συνήλθε κι ήταν όλα καλά.»