Καέν, SC Hérouville Football και Μοντεβίλ (Mondeville). Τρεις ομάδες που στο ευρύ κοινό μπορεί να μην λένε απολύτως τίποτα. Στον Γιουσέφ Ελ Αραμπί, τον γκολεαδόρ του Ολυμπιακού, λένε όμως πολλά.
Έναν άνθρωπο που στο γήπεδο δείχνει σκληρός, δυνατός και ασταμάτητος, όμως έχει και μία ζωή έξω από αυτό. Εκεί όπου είναι ευαίσθητος, δραστήριος και με κοινωνική προσφορά. Πολλοί μπορεί να το αγνοούν όμως ο Ελ Αραμπί θεωρεί ακόμα και σήμερα πως χρωστάει πολλά στην Καέν. Ο ίδιος πριν από χρόνια είχε αποκαλύψει ότι ήταν ball boy στο γήπεδό της και είχε μεγάλο όνειρο μία μέρα να έβρισκε θέση στο ρόστερ της. Η πρώτη, πιο μεγάλη και περήφανη στιγμή της ζωής του ήταν όταν ως παίκτης πια στη Γαλλία είχε δώσει την φανέλα του σε ένα ball boy.
Πρόκειται για παίκτη που ουσιαστικά είναι προϊόν των Ακαδημιών της Καέν. Τον είχαν εντοπίσει οι scouts της στην ομάδα της Mondeville για να βρεθεί στην 2η ομάδα της και μετά στην πρώτη. Στην Καέν έχει παίξει 76 ματς με 28 γκολ και 13 ασίστ και είναι πολύ δεμένος με την ομάδα.
Πριν την μπάλα όμως για τον Ελ Αραμπί ήταν το ποδόσφαιρο σάλας ή futsal όπως αναφέρεται σήμερα. Μια παραλλαγή του ποδοσφαίρου που παίζεται σε μικρότερο γήπεδο και κυρίως σε εσωτερικούς χώρους.
Το όνομά του στα αγγλικά προέρχεται από την πορτογαλική λέξη futebol de salão, η οποία μπορεί να μεταφραστεί ως ποδόσφαιρο αίθουσας ή εσωτερικό ποδόσφαιρο. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου Παγκόσμιου πρωταθλήματος που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το 1985, χρησιμοποιήθηκε επίσης το όνομα Fútbol Sala. Από τότε, το όνομα άλλαξε επίσημα και είναι διεθνώς γνωστό ως futsal.
Ο Ελ Αραμπί πριν επιλέξει την ερασιτεχνική Mondeville απ’ όπου η Καέν τον είχε πάρει για ένα μικρό αντίτιμο έπαιζε futsal. Ήταν στην ομάδα Herouville-Saint-Clair και έφτασε στο επίπεδο να χριστεί αρχηγός στην Εθνική Γαλλίας U21! Ήταν για τους Γάλλους ένα από τα αστέρια της γενιάς του. Εκεί λοιπόν κλήθηκε να πάρει μία μεγάλη απόφαση. Να συνεχίσει το futsal σε ακόμα πιο υψηλό επίπεδο ή όχι; Το futsal τον είχε βοηθήσει πολύ σε πολλά σκέλη, όπως θα παραδεχθεί και ο ίδιος πιο μετά. Εν τέλει πήρε την απόφαση να επιλέξει το ποδόσφαιρο.
Μέσω της Καέν τον πρόσεξε η ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Μαρόκου για την Εθνική. Ο Ελ Αραμπί είχε Μαροκινούς γονείς όμως είχε εκπροσωπήσει τη Γαλλία στο futsal. Όλα αυτά εν έτει 2008. Ο ίδιος εξήγησε πως δεν είχε ξεχάσει τις ρίζες του και ότι ο Έρικ Γκέρετς το 2010 τον έπεισε πως θα γινόταν ο επόμενος Μαρουάν Τσαμάκ. Ένας ακόμα Γαλλαμαροκινός παίκτης που είχε αγωνιστεί στην U19 της Γαλλίας στο ποδόσφαιρο όμως και μετά πήγε στην Εθνική Μαρόκου.
Ο Ελ Αραμπί δεν ξέχασε όμως ούτε τις… ρίζες του στην Γαλλία. Έφτιαξε Ακαδημίες και την δική του ομάδα futsal Herouville-Saint-Clair, έγινε πρόεδρός της, έβαλε χρήματα και βοήθησε πολλά νέα παιδιά. Ο ίδιος είχε πει σε ανύποπτο χρόνο πως «το futsal με βοήθησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην αθλητική μου ζωή. Με έκανε πιο δυνατό. Να μπορώ να νικήσω τις αδυναμίες μου και τον αντίπαλο. Ανέπτυξα τεχνική, πιο μεγάλες δυνατότητες και με βοήθησω πολύ στο να προσαρμοστώ πιο γρήγορα στην Ligue 1 αλλά και να έχω καλή επαφή με το γκολ». Η Καέν πάντως από την μεταγραφή του Ελ Αραμπί πήγε έξι εκατ. ευρώ. Έξι εκατ. ευρώ για έναν παίκτη που δεν τους είχε κοστίσει σχεδόν τίποτα και έπαιζε σε ερασιτεχνικό επίπεδο ποδόσφαιρο. Είναι αυτό το scouting των Γάλλων αλλά ήταν και το μεγάλο ταλέντο του Ελ Αραμπί.
Οι συμβουλές του στους νεότερους για το πως θα γίνουν σαν και αυτόν
Σε μία από τις παρουσίες του τα τελευταία χρόνια στη Γαλλία για να μιλήσει σε παιδιά της Ακαδημίας της Hérouville FC o έμπειρος στράικερ έδωσε τις συμβουλές του. Απευθυνόταν ακόμα και σε παιδιά που ήταν κάτω των 10 ετών.
«Στην ηλικία σας ήμουν εδώ και έπαιζα σε αυτό το γήπεδο. Δεν είχε καν συνθετικό χόρτο και είχα όπως εσείς τον Λαμίν για προπονητή μου. Ότι και να διαλέξετε. Ότι σπορ και να κάνετε το πιο σημαντικό είναι να δουλεύετε σοβαρά, να σέβεστε τον εαυτό σας και το άθλημα που κάνετε και ξέρετε το πως θα φερθείτε στο σχολείο και ακόμα και απέναντι σε δημοσιογράφους.
Η Hérouville είναι σαν μία μεγάλη οικογένεια. Όταν παίζετε να κοιτάζετε να περνάτε καλά διότι αυτό αντανακλά και στο παιχνίδι σας αλλά να μην κάνετε πολλά λάθη. Να ακούτε τους εκπαιδευτές και τους γονείς σας γιατί ειδικά σε αυτήν την ηλικία πάντα ξέρουν περισσότερα από εσάς», τους είχε πει. Όταν ρωτήθηκε το τι θέλει να κάνει στη συνέχεια της καριέρας του απάντησε πως εκτός του ότι θέλει να γυρίσει εκεί για να κλείσει την καριέρα του πως «τα πράγματα είναι απλά για μένα. Θέλω να συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, δηλαδή να βάζω γκολ, να είμαι υγιής και να είμαι καλά εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι».
Η προσφορά του σε άρρωστα παιδιά και παιδιά που έχουν ανάγκη
Άλλοι παίκτες στις διακοπές τους προτιμούν την απομόνωση. Ο Ελ Αραμπί προτιμά την προσφορά στην κοινωνία. Ακόμα και μες στο 2020 στις διακοπές του βρήκε χρόνο για να επισκεφθεί νοσοκομείο στην Καέν και να δώσει δώρα, γλυκά, σοκολάτες και χαρά σε μικρά παιδιά που είτε ήταν άρρωστα είτε νοσηλεύονταν στη ψυχιατρική πτέρυγα.
Τις ημέρες των Χριστουγέννων προέβη και σε μια μεγάλη δωρεά σε νοσοκομείο της γενέτειράς του! Δωρεά στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Καέν το οποίο «εξοπλίστηκε» με δύο ελλειπτικά μηχανήματα, χάρη όχι τόσο στο πορτοφόλι, αλλά στην καρδιά του Ελ Αραμπί…
Πηγή
Author: