Δέκα ημέρες… μούρλια με σφραγίδα προπονητών

Σιγά μην απολογηθείτε που χαρήκατε. Σιγά μη δώσετε και λογαριασμό για το αν σας έφτιαξε τη διάθεση ένα πανέμορφο δεκαήμερο. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι χιλιοταλαιπωρημένος μα περήφανος και πιστός. Το τελευταίο δεκαήμερο, λοιπόν, εκτόξευσε τα συναισθήματα του κόσμου με αποκορύφωμα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Εκεί, ολοκληρώθηκε το δεκαήμερο που επιφύλασσε δύο πεντακάθαρες νίκες επί του αιώνιου αντιπάλου σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο. Δύο νίκες που απέδειξαν ακόμη μια φορά πως το μέγεθος του Συλλόγου είναι τέτοιο που κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες μπορεί να ρίξει εύκολα στο καναβάτσο τον Ολυμπιακό.

Στο μπάσκετ δεν αποτελεί… είδηση απλώς η φετινή χρόνια είναι ιδιαίτερη και σε συνάρτηση με την απουσία του Νέντοβιτς το εγχείρημα έμοιαζε πιο δύσκολο. Εν τέλει, ήρθε ένα πεντακάθαρο διπλό που υπενθύμισε σε όλους τη σχέση που είναι χτισμένη εδώ και χρόνια σε συγκεκριμένες βάσεις ανάμεσα στις δύο ομάδες.

Στο ποδόσφαιρο, οι «πράσινοι» από το πρώτο λεπτό έστειλαν το μήνυμα στον αντίπαλο και έφτασαν δικαιότατα στην επικράτηση. Κοινός παρανομαστής και στις δύο περιπτώσεις; Οι προπονητές! Όντετ Κάτας και Λάζλο Μπόλονι κέρδισαν κατά κράτος τις μάχες των πάγκων και δεν επέτρεψαν σε Γιώργο Μπαρτζώκα και Πέδρο Μαρτίνς να αντιδράσουν.

Αμφότεροι πιστώνονται την προσέγγιση, την προετοιμασία και τον τρόπο που οι αθλητές τους πάτησαν το παρκέ και το χορτάρι αντίστοιχα. Παράλληλα, απέδειξαν πως η παρουσία προπονητών που έχουν πραγματική επιρροή σε μια ομάδα μπορεί να κάνει… θαύματα. Αρκεί, να νιώθουν την στήριξη, την εμπιστοσύνη και να ταυτίζονται μα τα «θέλω» του Συλλόγου.

Με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος του Παναθηναϊκού γέμισε χαρά αυτόν τον χιονισμένο Φλεβάρη. Και για να μην παρεξηγούμαστε δεν μιλάμε για υπερηφάνεια, μα για χαρά. Υπερηφάνεια αισθάνεται ένας Παναθηναϊκός όταν κατακτά την κορυφή και όχι όταν ζει μια συνήθεια που έγινε λατρεία. Δεν χρειάζονται υποδείξεις από κανέναν για να βάλουμε μέτρο στη χαρά και την… ευεξία. Υπάρχει αυτογνωσία και απόλυτη συναίσθηση της κατάστασης. Από εκεί και πέρα όταν είσαι… πονεμένος σιωπάς και δεν μιλάς. Έτσι πάει. Όταν χάνεις σε δέκα μέρες δύο ντέρμπι δεν μπορεί να θες να βγαίνεις και από πάνω.

ΥΓ: Το θέμα που έχει ξεσπάσει με τον Προμηθέα Πατρών οφείλουν να ερευνήσουν οι αρχές. Αν όντως αποδειχθεί πως υπήρχαν δύο ενεργά κρούσματα που ταξίδεψαν από τη Ρόδο έως τη Θεσσαλονίκη τότε θα έχουμε άσχημες εξελίξεις. Οι Πατρινοί έκαναν λογικά τεστ πριν τον αγώνα με τον Κολοσσό και βάση του πρωτοκόλλου δεν όφειλαν να κάνουν άλλο πριν το δεύτερο ματς. Το θέμα αλλάζει άρδην αν είχαν μέλος της αποστολής με συμπτώματα και δεν έκαναν το αυτονόητο. Εκεί, τα πράγματα ξεφεύγουν και οι ευθύνες είναι τεράστιες.